Łąkówka liliowa – dieta i środowisko tej papugi
Napisane i zweryfikowane przez biochemiczkę Luz Eduviges Thomas-Romero
Łąkówka liliowa jest klejnotem z grupy ptaków roślinożernych pochodzących z Australii. To dość spokojny ptak, który potrafi ładnie gwizdać.
Te papugi żyją w stadach koczowniczych liczących do tysiąca ptaków i preferują obszary w pobliżu źródeł wody. Ich nazwa naukowa to Neopsephotus bourkii i nie ma podgatunków.
Jak wygląda łąkówka liliowa?
W porównaniu z innymi papugami, pióra łąkówki liliowej są znacznie bardziej stonowane. Jej ubarwienie jest głównie szaro-brązowe, ale ma jasnoniebieskie pióra na kuprze, bokach ogona oraz skrzydłach. Z kolei klatka piersiowa i brzuch są bladoróżowe.
Łąkówki liliowe mają również wyraźny biały obszar wokół oczu, który wygląda jak okulary. Samice tego gatunku wyglądają podobnie, ale są ciemniejsze. W wieku dorosłym samce mierzą od 8 do 10 centymetrów. Te ptaki mogą żyć do 25 lat.
Kolory łąkówki liliowej pasują do jej środowiska naturalnego. Upierzenie pomaga jej wtopić się w czerwonawą ziemię w jej przesuszonym domu.
Gdzie żyje łąkówka liliowa?
W swoim rodzinnym kraju, Australii, łąkówka liliowa – znana również jako Bourkie – zamieszkuje lasy akacjowe. Na tych jałowych i pozornie niegościnnych miejscach odpoczywa w cieniu drzew przed upałem dnia.
Najbardziej aktywna jest o zachodzie i wschodzie słońca, kiedy szuka basenów, z których może napić się wody. Dlatego łatwiej jest dostrzec te ptaki na pustyniach i krzewach, bogatych w rodzime akacje i cyprysy, a także w otwartych lasach drzew eukaliptusowych.
Warto zaznaczyć, że niewiele wiadomo o sezonowym przemieszczaniu się tych ptaków. Chociaż eksperci uważają, że są koczownikami, prawdopodobnie zamieszkują niektóre obszary na stałe.
Jakie są nawyki żywieniowe tego ptaka?
Łąkówki żerują głównie na ziemi i tylko sporadycznie szukają pożywienia wśród drzew. Zbierają się w parach lub małych grupach po cztery lub sześć sztuk.
Ich dieta składa się z nasion traw, które uzupełniają owocami, jagodami i owadami. Zawsze muszą znajdować się w pobliżu źródła wody, które zazwyczaj odwiedzają o wschodzie i zachodzie słońca.
W niewoli dieta łąkówki liliowej powinna składać się z pokarmu granulowanego i mieszanki nasion dla papug. Muszą także otrzymywać owoce – takie jak jabłka – i zielone warzywa liściaste, aby ich dieta była kompletna.
Jednak odpowiednie odżywianie młodych urodzonych w niewoli oznacza coś więcej niż tylko podawanie nasion. Młode łąkówki potrzebują granulatu, kiełkujących nasion, owoców, warzyw, a nawet owadów. Ptaki w okresie reprodukcyjnym mogą jeść mączniki, aby uzyskać potrzebne im białko.
Dieta dostosowana do etapu rozwoju ptaka
Należy pamiętać, że wymagania żywieniowe łąkówek różnią się w zależności od etapu rozwoju.
Ważne jest, aby dbać o konkretne potrzeby tych ptaków na każdym etapie ich rozwoju: jako pisklęta, młode, dorośli, osoby dorosłe w okresie reprodukcji i – oczywiście – jeśli są chore.
Młode łąkówki liliowe
Te papugi łączą się w pary. Gniazda budują w dziurach – zwykle pionowych – drzew lub w martwym pniu. Jeśli chodzi o jaja, składają je na zgniłym kawałku drewna na dnie otworu.
U tego gatunku samice przejmują całą odpowiedzialność za inkubację jaj. Raz dziennie opuszczają swoje gniazda, aby pożywić się zwróconymi nasionami, które dostarczają im ich partnerzy. Zarówno samica, jak i samiec wspólnie odpowiadają za wychowywanie młodych.
Jakiej osobowości mogę się spodziewać po łąkówce?
Ptaki te są inteligentne, ale są również delikatne i ciche – zwłaszcza w porównaniu z innymi gatunkami papug. W niewoli nie latają zbytnio ani się nie wspinają. Jednak dużo się poruszają, przeskakując z jednej gałęzi na drugą.
W swoim naturalnym środowisku latają wcześnie rano, a wieczorem śpiewają i wchodzą w interakcje z otoczeniem oraz innymi osobnikami. Chociaż nie są to naprawdę ptaki nocne, wiadomo, że są bardziej aktywne po zmroku. To odróżnia je od większości innych papug.
Należy pamiętać, że ze względu na swoją bierną naturę łąkówki liliowe powinny być trzymane z dala od większych i bardziej agresywnych ptaków.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Piñeiro, C. J. S., & Bert, E. (2011). Principios en la alimentación de psitacidas. Revista Electrónica de Veterinaria, 12(11), 1-3.
- Kennedy, J. D. (1993). Raising the Charming Bourke’s Parakeet. AFA Watchbird, 20(5), 30-33.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.