Ogromne tarantule: poznaj kilka fascynujących faktów

Napisane i zweryfikowane przez biologa Ana Díaz Maqueda

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Z taksonomicznego punktu widzenia, ogromne tarantule należą do rodziny Theraphosidae. Termin ten pochodzi od greckiego słowa, które oznacza “bestie światła”, chociaż, co ciekawe, są one zwierzętami nocnymi.

Nie ma wątpliwości, że te ogromne stawonogi od wieków wzbudzały niesamowity lęk pośród ludzi. Mimo tego wiele osób decyduje się trzymać je w domu w roli pupili. Póki właściciele uważają na ich kłujące włoski, nie jest to aż tak niebezpieczne. Poznaj więcej interesujących faktów na temat ogromnych tarantul.

Ptasznik goliat: najcięższa tarantula

Theraphosa blondi, znany również jako ptasznik goliat, to najcięższa tarantula z całej rodziny Theraphosidae. Z łatwością może ważyć 170 gramów i mierzyć 30 centymetrów, jeśli tylko wliczymy jego nogi.

Chociaż wiele osób nazywa go “ptasznikiem”, to na nazwa pochodzi ze starego grawerunku z XIX w., na którym pająk innego gatunku pożera kolibra. Okazuje się, że nazwy tej używa się w przypadku każdej tarantuli z rodzaju Theraphosa. Jednak w rzeczywistości zazwyczaj żywią się one innymi insektami, które są mniejsze od nich.

Ciekawy mechanizm obronny ptasznika goliata

Mimo przerażającego wyglądu, ogromne tarantule są również ofiarami innych drapieżników. Dla ptasznika goliata największe zagrożenie stanowi ostronos. Kiedy tarantula wykryje jego obecność, zaczyna pocierać o siebie przednie odnóża, które są pełne włosków parzących w kształcie harpunów.

Jeśli drapieżnik za bardzo się zbliży, ptasznik goliat szybko otwiera odnóża i wystrzela włoski parzące. Takie działanie wywołuje bardzo duże podrażnienie i sprawia, że drapieżnik ucieka.

Kolejny interesujący fakt na temat tych ogromnych tarantuli wiąże się z tym, że używają tych samych włosków do przykrywania swoich gniazd, w których może znajdować się od 50 do 150 jajeczek. Młode po wykluciu pozostają z matką przez dwa do trzech lat, póki nie wejdą w wiek dorosły. Te stawonogi są bardzo długowieczne. Samice dożywają do 30 lat, zaś samce do 16.

Ogromne tarantule: Theraphosa stirmi

Theraphosa stirmi, podobnie jak jej krewniak, może osiągać bardzo duże rozmiary. Istnieją dowody na to, że długość niektórych osobników żyjących w niewoli przekracza 30 centymetrów.

Jednak ten gatunek nie jest jak ciężki jak Theraphosa blondi, ponieważ waży zaledwie około 100 gramów. Jednak odnotowano, że pewna samica żyjąca w niewoli ważyła 150 gramów.

Groźne gwizdy Theraphosa stirmi

Theraphosa stirmi to jedna z ogromnych tarantuli, która umie wystrzelać parzące strzałki w twarze swoich przeciwników. Poza tym posiada również jeszcze jedną strategię, którą wykorzystuje, aby ich odstraszyć, a przynajmniej tego próbować.

Kiedy czuje, że coś jej zagraża, przed rozpoczęciem ataku emituje bardzo wysoki gwizd. W ten sposób ostrzega drapieżnika, że został on zauważony, i że tarantula nie zawaha się wykorzystać swoich defensywnych broni.

Ogromne tarantule są ślepe

W przeciwieństwie do innych pająków, takich jak skakunowate czyli Salticidae, ogromne tarantule cechuje to, że są ślepe. Są w stanie dostrzec różne stopnie światła i ruchu, ale ich przyoczka to bardzo prymitywne struktury wzrokowe.

Aby skompensować ten brak wzroku, zwierzęta te mają doskonały zmysł dotyku. Udało im się go rozwinąć dzięki wrażliwym odnóżom i specjalnym włoskom umieszczonym na ich nogach oraz pod ich tułowiami.

Dzięki nim tarantule wiedzą jaki rodzaj ofiary znajduje się w pobliżu oraz jaki ma ona rozmiar. Co więcej, są nawet w stanie stwierdzić czy zbliża się jakiś niebezpieczny osobnik.

Umiejętności wodne ogromnych tarantuli

W rodzinie Theraphosidae, do której należą ogromne tarantule, istnieje rodzaj nazywany Hysterocrates. W jego obrębie występuje gatunek Hysterocrates gigas.

Tarantule z tego gatunku mają dziwną umiejętność pływania i nurkowania. Dzięki temu H. gigas są w stanie łapać ryby w wodzie, co pozwala im urozmaicać zróżnicowaną dietę złożoną z insektów, różnych mikrossaków oraz ptaków.

Warto odnotować, że ta grupa pająków, chociaż jest trująca, nie jest problematyczna ani zabójcza dla ludzi, chociaż ich ukąszenia są niezwykle bolesne z powodu rozmiarów ich szczękoczułków. Poza tym chociaż nie posiadają włosków parzących, to są o wiele bardziej agresywne niż pozostałe tarantule.

Ogromne tarantule jako zwierzęta domowe

Wiele gatunków tarantuli trzyma się w domach jako zwierzęta domowe. Zanim zdecydujesz się nabyć jednego z nich, poznaj wszystkie jego potrzeby, ponieważ nie jest łatwo hodować go w niewoli.

I w końcu musisz pamiętać, że tych zwierząt nie należy głaskać ani dotykać, są raczej okazami kolekcjonerskimi. Jeśli nie jesteś pewien, czy będziesz w stanie we właściwy sposób zadbać o tarantule, ale chcesz mieć egzotyczne zwierzę, lepiej wybierz inny gatunek.