Cykl życia kolibra

Napisane i zweryfikowane przez biologa Cesar Paul Gonzalez Gonzalez

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Kolibry to grupa licznych i kolorowych ptaków zamieszkujących kontynent amerykański. Te małe stworzenia są zdolne do życia w wielu różnych ekosystemach, ponieważ są one dość dobrze przystosowane do swojego środowiska. Ogólnie rzecz biorąc, cykl życia kolibra nie jest zwykle skomplikowany, ale ma imponujące cechy charakterystyczne.

Kolibry należą do rodziny Trochilidae, do której należy około 330 gatunków. Ta grupa może zamieszkiwać od plaż, wybrzeży, dżungli, lasów i gór po suche lub miejskie środowiska. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tych pięknych ptakach i ich sposobie życia.

Jakie są kolibry?

Wszystkie kolibry to małe ptaki, które ważą od 2 do 24 gramów i charakteryzują się kształtem dzioba i niesamowitym sposobem trzepotania skrzydłami. Kończyny tych organizmów są tak małe, że nie pozwalają im chodzić po ziemi, co oznacza, że większość życia spędzają w powietrzu. Ponadto większość z nich posiada przyciągające wzrok opalizujące upierzenie.

Członkowie tej grupy są nektarożercami, co oznacza, że żywią się nektarem kwiatów. Z tego powodu dzioby kolibrów są wydłużone i cienkie, gdyż tylko wtedy są w stanie ssać ten płyn. W rzeczywistości, dzięki temu są również uważane za doskonałe zapylacze, ponieważ zapylają i transportują pyłek podczas posiłków.

Ptaki te wyróżniają się zdolnością do latania, ponieważ potrafią zawisnąć w powietrzu lub latać w dowolnym kierunku. Aby osiągnąć ten wyczyn, potrzebują one potężnych mięśni, które pozwolą im machać od 80 do 200 razy na sekundę. Dzięki tej maszynerii osiągają one prędkość od 50 do 90 kilometrów na godzinę.

Zdolność do trzepotania pochłania duże ilości energii, więc ich metabolizm dostosował się do tej sytuacji. Szybkość, z jaką koliber przetwarza swoje składniki odżywcze, jest tak niewiarygodna, że każdy okaz musi dziennie spożywać połowę swojej wagi w pożywieniu. Również szybkość, z jaką metabolizuje pokarm, powoduje, że temperaturę jego ciała może wynosić prawie 40°C.

Cykl życia kolibra: migracja

Niektóre gatunki z tej grupy wykazują zachowanie migracyjne, w którym pokonują duże odległości, aby dotrzeć do cieplejszych obszarów zimą. Te ruchy mogą być dużym wyzwaniem dla tych ptaków, ponieważ muszą one spożywać obfity pokarm ze względu na ilość zużywanej energii, jaką wydatkują. Kiedy nadchodzi wiosna, wracają na swoje terytoria, aby rozpocząć lęgi.

Imponującym przykładem jest Rudaczek północny (Selasphorus rufus), który podróżuje około 3500 kilometrów z Alaski do południowego Meksyku. Te podróże są możliwe dzięki liicznym przystankom, które robią po drodze.

Reprodukcja kolibrów

Samce mają tendencję do bycia dość agresywnymi i terytorialnymi, więc kiedy wracają z migracji konkurują z innymi o ustalenie swoich granic. Zazwyczaj samiec gatunku powraca jeden lub dwa tygodnie przed samicą na teren lęgowy, aby zagarnąć najlepsze miejsce i najwięcej zasobów.

Zaloty i gody

Kiedy samica wraca z wiosennej wędrówki, rozpoczyna się okres godowy. Podczas zalotów samiec wykonuje efektowne i energiczne zaloty składające się z lotów wznoszących i opadających w kształcie litery U, podczas których prezentuje swoje upierzenie. Dodatkowo, aby przyciągnąć uwagę potencjalnego partnera, wokalizuje i trzepocze skrzydłami tak szybko, jak to możliwe.

Ze swojej strony samica opiera swój wybór na dwóch głównych aspektach: cechach samca i terytorium, które posiada. Bezpieczne zaopatrzenie w pokarm jest dla samicy bardzo ważne (od tego zależy życie jej i jej potomstwa), więc traktuje ten aspekt poważnie.

Ogólnie rzecz biorąc, te małe ptaki mają kojarzenie poligamiczne, więc samiec zazwyczaj ma kilka partnerów reprodukcyjnych. Z tego powodu większość lęgów i budowy gniazd jest wykonywana przez samicę, co wyjaśnia, dlaczego jest ona tak selektywna w wyborze partnera.

Budowa gniazda

Kolibry to organizmy jajorodne, które wykorzystują gniazda do wylęgania jaj. Konstrukcje te mają różne wymiary w zależności od gatunku, chociaż większość z nich jest tak mała, jak piłka golfowa. Do jego produkcji samice wykorzystują gałęzie, liście, pajęczyny, porosty i mchy. Podobnie wybierają swoją lokalizację (blisko ziemi lub wysoko na drzewach).

Składanie jaj, inkubacja i chów

Liczba jaj, jakie może złożyć koliber, różni się w zależności od gatunku, ale średnio wynosi 2 na gniazdo. Z kolei czas inkubacji wynosi od 18 do 20 dni, podczas których samica pozostaje w gnieździe tak długo, jak to możliwe.

Młode kolibry wykluwają się z jaj pod koniec inkubacji i właśnie w tym czasie matka zaczyna karmić je nektarem i owadami. Podobnie jak u innych ptaków, samice żywią swoje pisklęta przez regurgitację.

Młode pozostają w gnieździe, podczas gdy ich pióra rosną i są zdolne do lotu, co może trwać około 3 tygodni. Gdy tylko nauczą się latać, pisklęta zaczynają szukać własnego pożywienia i zaczynają usamodzielniać się. Aby jednak nie umarły z głodu, matka może kontynuować karmienie ich podczas pierwszych dni poza gniazdem.

Cykl życiowy dorosłego kolibra i jego przetrwanie

Po uzyskaniu niezależności dorosłe osobniki opuszczają swoje gniazdo i nigdy nie wracają. Pierwszy rok życia kolibrów jest zwykle najtrudniejszy w ich życiu, ponieważ spotykają się z innymi dużymi i silnymi osobnikami. Mimo to po opuszczeniu gniazda prawdopodobieństwo, że umrą, jest dość niskie, ponieważ większość zgonów następuje podczas inkubacji.

Podczas cyklu życiowego kolibra organizm ten musi unikać szeregu niebezpieczeństw, które powodują jego śmierć w pierwszych miesiącach życia. Z tego powodu często wspomina się, że większość okazów umiera przed ukończeniem pierwszego roku życia. Jednak średni czas życia kolibra może osiągnąć 6 lub 7 lat (lub maksymalnie 10).

Wbrew pozorom, szybkie tempo życia, jakie mają te organizmy, nie wpływa na jego jakość. To pokazuje, że przystosowanie tych ptaków przekroczyło to, co nie do pomyślenia i że wykazują one unikalne cechy bez ukrytych kosztów. Mimo swoich rozmiarów kolibry są niewątpliwie jednymi z najciekawszych i najpiękniejszych ptaków w przyrodzie.