Co jedzą zebry?

Te afrykańskie koniowate preriowe są znane na całym świecie ze swojego czarnego ubarwienia z białymi paskami. W rzeczywistości wszystkie aspekty, które definiują tego ssaka, są fascynujące, w tym ten, który dotyczy nas tutaj: co jedzą zebry.

W tym artykule znajdziesz ogólny przegląd cech gatunku w odniesieniu do jego diety, rozwinięty szerzej. Jeśli interesują Cię te niesamowite zwierzęta, nie przegap tego artykułu.

Charakterystyka zebry

Zebry stanowią zbiór trzech gatunków z rodzaju Equus pochodzącego z Afryki: Equus quagga (zebra pospolita), Equus zebra (zebry górskie) i Equus grevyi (zebra Grevy’ego). Jej najbardziej charakterystyczną cechą jest kolorystyka oparta na białych paskach na czarnym tle.

Charakterystyka fizyczna

Zebry to silne zwierzęta, które mogą mieć do 2,5 metra długości i 1,5 metra wysokości. Ponadto w dorosłym życiu osiągają wagę 400 kilogramów. W przeciwieństwie do innych koniowatych, ich nogi są krótkie w stosunku do tułowia, a duża głowa wsparta jest na bardzo muskularnej szyi.

Średnia długość życia zebry wynosi 25 lat.

Ma dobrze rozwinięty zmysł wzroku i słuchu. Jej oczy, umieszczone po obu stronach głowy, dają temu koniowatemu szerokie pole widzenia, umożliwiające wykrywanie drapieżników z daleka. To zwierzę drapieżne, więc zawsze czujne, skanujące horyzont i gotowe do ucieczki w obliczu niebezpieczeństwa.

Pasiasty wzór zebry nadaje jej trochę kamuflażu wśród wysokich traw. Z drugiej strony, przydatne jest również mylenie drapieżników: efekt wizualny, który pojawia się, gdy kilka zebr biegnie jednocześnie, powoduje zamieszanie i uniemożliwia wybranie jednej z nich jako ofiary.

Siedlisko

Gatunek ten zamieszkuje rozległe łąki i pastwiska południowo-wschodniej Afryki. Populacje można znaleźć w krajach, takich jak Botswana, Zimbabwe, Tanzania, Zambia, Etiopia, Kenia, Somalia, Namibia i Angola. Są to koniowate, które zajmują terytoria ze zbiornikami wodnymi, ponieważ potrzebują dużej ilości płynów, aby utrzymać się w biosferze sawanny.

Zachowanie

Jest to gatunek stadny, żyjący w grupach składających się z kilku samic i samca, zazwyczaj około 10 osobników. Źrebięta samice pozostają w stadzie, a samce odchodzą, gdy osiągną dojrzałość płciową. Czasami można zobaczyć grupy młodych samców mieszkających razem.

Hierarchię grupy odzwierciedla kolejność kroczenia jej członków: najpierw najstarsza samica idzie ze swoimi źrebiętami, potem reszta samic i samiec zamyka pochód.

Zebry mają bardzo szczegółową mowę ciała, którą uzupełniają różnymi wokalizacjami, takimi jak jęki czy miechy. Na przykład zebry Grevy’ego wydają dźwięki podobne do dźwięków mułów.

Reprodukcja zebry

Samice zebr osiągają dojrzałość płciową w wieku 3 lat, a samce w wieku 5-6 lat. Ciąża jest dość długa (12 miesięcy), a samice w ciąży rodzą jedno cielę, rzadko 2. Źrebięta rodzą się w brązowo-czarne paski i ważą od 25 do 40 kilogramów.

Matki i źrebięta są w stanie rozpoznać się wzajemnie dzięki pasiastemu wzorowi ich futra, który jest unikalny dla każdego osobnika. Wyróżnia je również zapach każdego okazu, choć nie jest to tak przydatne w sytuacjach zagrożenia (np. ataku drapieżnika).

Co jedzą zebry?

Teraz, gdy znasz nieco lepiej ten gatunek, odpowiemy na pytanie, co jedzą zebry. Jak można sobie wyobrazić, zwierzęta te są surowymi roślinożercami: innymi słowy, żywią się tylko materią roślinną.

Ich dieta składa się z traw, małych gałęzi, pędów, a czasem delikatnej kory.

Zebry mogą chodzić do 20 kilometrów dziennie w poszukiwaniu źródeł pożywienia. Szczyt aktywności przypada na początek dnia i zachód słońca. Mieszkając na obszarach o suchym i suchym klimacie, najgorętsze godziny spędza się na odpoczynku lub kąpielach błotnych.

Ciekawostką tego gatunku jest codzienna rutyna odżywiania. Osobniki zaczynają szukać pożywienia z miejsca spoczynku, a nocą wracają w to samo miejsce. Następnego dnia pójdą podobną trasą, chociaż będzie się to stopniowo zmieniać, ponieważ będą wyczerpywać pastwiska, przez które przechodzą.

Trasa zebry zawsze będzie obejmować obszary z dużą ilością wody, ponieważ muszą dużo pić, aby prawidłowo strawić cały błonnik w swojej diecie. Ich układ trawienny jest przygotowany do optymalizacji energii pozyskiwanej z trawy, ale mimo to zwierzęta te są zmuszone jeść przez większość dnia.

Układ pokarmowy zebry składa się z przewodu pokarmowego (usta, przełyk, żołądek i jelita), do którego wydzielają się różne gruczoły umożliwiające trawienie pokarmu.

Niesamowite ssaki w niebezpieczeństwie

Trzy gatunki zebr, które istnieją dzisiaj, są zagrożone. Sytuacja jest poważna, gdyż z nich wszystkich rośnie tylko populacja zebry górskiej. Długi okres od dzieciństwa do dojrzałości płciowej, a także roczna ciąża, w której urodzi się jedno cielę, to czynniki, które działają przeciwko niemu.

Główne zagrożenia dla tych koniowatych to ciągła urbanizacja ich obszarów, niszczenie ich siedlisk w celu wygenerowania dużych obszarów hodowli i eksploatacji gospodarstw oraz skutki zmian klimatycznych. Wiedza o tym, co jedzą zebry (i reszta ich cech charakterystycznych) jest przydatna nie tylko do zaspokojenia ciekawości, ale także do poznania tego, czego potrzebują, aby przeżyć ludzkie działanie.