5 ciekawostek o ptakach nyctibius

Nyctibius (Nictybius griseus ) to nocny ptak należący do rodziny Nyctibiidae, która obejmuje dwa rodzaje i siedem gatunków zwierząt. Jest rozpowszechniony na różnych obszarach Ameryki Środkowej i Południowej. Występuje od południowo-wschodniego Meksyku do północnej Argentyny i południowego Paragwaju.

Ciekawostki o ptakach nyctibius

Popularnie nosi różne nazwy w zależności od miejsca występowania, więc w niektórych regionach jest znany jako ptak-czarownica, urutaú, ptak-duch lub północna papużka. Czytaj dalej i odkryj 5 niesamowitych i interesujących aspektów dotyczących szczególnego i niepokojącego nyctibius.

1. Nyctibius jest ekspertem w dziedzinie kamuflażu

Przy średniej wielkości 40-50 centymetrów i wadze 250 gramów nyctibius jest ptakiem stosunkowo bezbronnym wobec drapieżników. Jednak proces ewolucji dał mu zdolność do doskonałego wtapiania się w otoczenie. Dzięki bladym szarym i czarnym odcieniom upierzenia ptak ten może grzędować na pniach drzew i pozostawać zupełnie niezauważony.

Podobnie, w obecności jakiegokolwiek zagrożenia, nyctibius potrafi pozostać całkowicie nieruchomo z zamkniętymi oczami i dziobem, udając, że jest przedłużeniem pnia, na którym grzęźnie. Ze względu na tę cechę, zwaną kryptycznym ubarwieniem, jest trudny do zaobserwowania w warunkach naturalnych.

2. Ma wysoko rozwinięte oczy

Jak opisano powyżej, nyctibius woli polować w nocy. Żywi się głównie konikami polnymi, świerszczami i chrząszczami, które łapie, lecąc bezszelestnie do miejsca, gdzie je znajdzie.

Z tego powodu ptak ten ma duże żółte oczy, które pozwalają mu świetnie widzieć w ciemności. W rzeczywistości jest to jeden z ptaków o najlepszym wzroku w królestwie zwierząt. Ponadto nyctibius ma małe szczeliny w powiekach, które pomagają mu dostrzec każdy ruch, nawet gdy jego oczy są całkowicie zamknięte.

3. W przeciwieństwie do innych ptaków, nyctibius nie buduje gniazd

Jednym z najbardziej wyrazistych zachowań reprodukcyjnych u ptaków jest budowa gniazd w celu złożenia jaj. Nie jest tak jednak w przypadku nyctibius. W przeciwieństwie do swojego gatunku, ptak-duch składa jaja w pęknięciach lub szczelinach pni na wysokości około 10 metrów.

Choć może się to wydawać ryzykowne, nyctibius zabezpiecza jajko w taki sposób, że nie może ono spaść przy żadnym ruchu drzewa. Zarówno samiec, jak i samica są bardzo oddani opiece nad swoimi młodymi. Podczas gdy jeden szuka pożywienia, drugi je inkubuje.

Nyctibius jest ptakiem monogamicznym, tzn. przez całe życie ma tylko jednego partnera. Ponadto rozmnażanie tego gatunku jest nieco powolne, ponieważ samica może złożyć tylko jedno jajo podczas wysiadywania. Okres inkubacji trwa około 2 miesięcy. Gdy pisklę się wykluje, przez kilka pierwszych tygodni życia jest pod opieką rodziców i jest przez nich karmione.

4. Istnieje wiele legend dotyczących jego pieśni

Oprócz tajemniczego i niepokojącego wyglądu, nyctibius jest rozpoznawalny w kulturze popularnej wielu krajów Ameryki Łacińskiej dzięki swojej szczególnej piosence. Dźwięki wydawane przez tego ptaka są podobne do zawodzenia. Z tego powodu narodziły się liczne mity i legendy o tym dziwnym gatunku zwierząt.

Jedna z takich historii, pochodząca z Peru, opowiada, że podczas epidemii, która wyniszczała populację tubylczej społeczności, matka dwójki dzieci zabrała je do lasu, aby uchronić je przed chorobą. Kiedy zostali tam sami, dzieci zaczęły się bawić i jeść owoce, które to miejsce miało do zaoferowania. Jednak gdy zapadł zmrok, maluchy wyruszyły na poszukiwanie matki, zgubiły się i zostały uwięzione w głębokim, gęstym lesie deszczowym.

Historia mówi, że duch lasu pożałował dzieci i zamienił je w ptaki, by mogły wyruszyć na poszukiwanie matki. Jednak gdy dotarli do rodzinnej wioski, wszyscy ludzie już nie żyli. Z tego powodu legenda mówi, że te ptaki latają i lecą w poszukiwaniu swojej matki, a kiedy lądują na drzewie, mają swoją szczególną żałobną pieśń, która mówi ayaymamá.

5. Nyctibius jest doskonałym biologicznym kontrolerem

Według licznych badań, takich jak dokument Żerowanie Nictybius griseus na obszarze miejskim i jego potencjał jako biologicznego kontrolera, Calceta, Ekwador Nyctibius można uznać za dobrego kontrolera szkodników, takich jak chrząszcze i lepidoptera.

Na podstawie danych z tych badań, w których monitorowano zachowania żywieniowe grupy nictibiose, obliczono, że pojedyncza para może schwytać co najmniej 675 owadów miesięcznie i 8100 rocznie. Te dane potwierdzają, że są one skutecznym środkiem zwalczania szkodników w miastach i na wsi.