Logo image
Logo image

8 gatunków boa dusicieli

4 min.
U niektórych boa dusicieli szczątkowe kończyny są widoczne jako małe stopy w okolicy brzucha.
8 gatunków boa dusicieli
Cesar Paul Gonzalez Gonzalez

Napisane i zweryfikowane przez biologa Cesar Paul Gonzalez Gonzalez

Ostatnia aktualizacja: 07 marca, 2023

Boa to duże zwierzęta o mocnej budowie ciała, znane ze swojego zwyczaju duszenia ofiar przed ich zjedzeniem. Ze względu na szerokie rozpowszechnienie gady te zmodyfikowały niektóre cechy swojego ciała, aby dostosować się do środowiska, w którym żyją. Z tego powodu istnieje wiele gatunków i podgatunków boa dusicieli.

W poniższym artykule poznasz kilka najczęściej spotykanych, ale pamiętaj, że ich klasyfikacja taksonomiczna jest nadal przedmiotem dyskusji. Dlatego wymienione nazwy naukowe mogą być różne, w zależności od tego, z jakimi mediami mamy do czynienia. Mimo to nie umniejsza to ich niesamowitych cech, czytaj dalej, aby dowiedzieć się o nich więcej.

Cechy charakterystyczne boa

Some figure
Ogólnie rzecz biorąc, ewolucja węży przebiegała przez utratę kończyn, dzięki czemu osiągnęły one wygląd podobny do dzisiejszego. Z drugiej strony, boa przypominają je, jakby były krokiem pośrednim między dawnymi a obecnymi wężami.

Dlatego uważa się je za najbardziej przypominające przodków tych gadów. Boa należą do rodziny dusicieli (boa), która ma zdolność chwytania i konsumowania ofiar większych od własnej głowy. W rzeczywistości brakuje im narzędzi, takich jak jad, więc używają zwężenia i makrostomii jako sposobu polowania i żerowania. Ponadto mają system wykrywania w podczerwieni, który ułatwia ten proces.

Większość gatunków boa ma duże, szerokie ciała, różnie ubarwione, w zależności od obszaru, który zamieszkują. Gady te mają wiele różnych cech fizycznych, dlatego trwają różne dyskusje na temat ich klasyfikacji taksonomicznej. Najbliższymi krewnymi, z którymi dzielą pewne cechy, są pytony.

Jak klasyfikowane są boa?

Istnieje wiele kontrowersji dotyczących klasyfikacji tych gadów, dlatego Uniwersytet Massachusetts we współpracy z Yale przeprowadził badania, w których ponownie przeanalizowano ich taksonomię. W wyniku badań stwierdzono, że boa i pytony, choć bardzo podobne, nie są blisko spokrewnione.

Z tego powodu boa i niektóre podobne węże są zgrupowane w nadrodzinie Booidea. Natomiast pytony stanowią grupę siostrzaną tej nadrodziny – Pythonidea. Poprzednia klasyfikacja zakładała, że pytony i boa, ponieważ są długie, szerokie i mają prawie takie same cechy fizyczne, muszą należeć do tej samej rodziny.

Boa nie mają zębów w przedszczęce, co wraz z morfologią głowy oddziela je od grupy pytonów. Aby lepiej je poznać, podajemy kilka gatunków boa.

Boa dusiciel (Boa constrictor constrictor)

Jest to duży gad tropikalny pochodzący z obu Ameryk, prawdopodobnie najbardziej znany z tej grupy. Osiąga od 3 do 4 metrów długości i waży do 45 kilogramów. Jego głowa jest trójkątna, z małymi oczami i pionowymi źrenicami. Boa ma cynamonowo-szary kolor z prostokątnymi brązowymi plamami i jasnym brzuchem. Nazwa wynika z faktu, że na ogonie odcienie mogą się zmieniać na czerwonobrązowe.

Boa krótkoogonowy (Boa constrictor amarali)

Trójkątna głowa tego boa jest ozdobiona ciemnym pasem z każdej strony. Ponadto jego kolory są podobne do kolorów boa dusiciela, z bladymi odmianami brązu, brązu i czerwieni. Rozmieszczenie tego gatunku jest szerokie, od Meksyku do północnej Argentyny, preferując obszary zalesione. Jest również w stanie emitować głośny pisk lub nawet skakać, aby się bronić.

Boa cesarski (Boa imperator)

Ten podgatunek jest jednym z najmniejszych, choć osiąga do 2,5 metra długości. Gad ten nie posiada dołów wargowych, co eliminuje jego zdolność do wykrywania podczerwieni. Ponadto jego ciało wyróżniają pierścieniowe kręgi i ciemna plama, która zaczyna się przy oku i rozciąga się na boki.

Boa constrictor longicaudata

Ten wąż zamieszkuje regiony dżungli w Tumbes w Peru, dlatego jest też znany jako boa przybrzeżny. Zwierzę to ma ciemną linię środkową i siodłowe plamy wzdłuż ciała, a jego kolor może być od żółtego do jasnoszarego. Obecnie jego klasyfikacja taksonomiczna jest nadal przedmiotem dyskusji.

Boa constrictor occidentlis 

Zgodnie ze swoją nazwą występuje głównie w Argentynie i Paragwaju, między Andami a rzeką Prana. Ten podgatunek ma zwykle ciemniejsze ubarwienie z domieszką bieli. Ten rodzaj boa osiąga wielkość do 2,5 metra.

Boa ekwadorski (Boa constrictor melanogaster)

Ten gad jest ograniczony do Ekwadoru, w pobliżu rzeki Yaupi, choć prawdopodobnie obejmuje część Amazonii. Ekwadorski boa charakteryzuje się większym ogonem niż inne podgatunki, a jego odcienie są zazwyczaj blade, ze względu na brak melaniny na brzuchu.

Boa constrictor melanogaster
Boa dominikański (boa nebulosa)

Boa nebulosa, jak sama nazwa wskazuje, jest gatunkiem zamieszkującym wyspę Dominikanę na Morzu Karaibskim. Jest dość podobny do dusicieli, ale z tą różnicą, że jego pysk jest bardziej wydatny, a oczy są dość wypukłe. Ubarwienie tego gada jest ciemniejsze, waha się między odcieniami szarości i brązu z kilkoma czarnymi plamami.

St. Lucia Boa (Boa orophias)

Rozmieszczenie tego gatunku boa jest ograniczone do wyspy St. Lucia na Morzu Karaibskim. Ubarwienie boa jest głównie brązowe, z 27-31 pod prostokątnymi, siodłowymi plamami i kilkoma ciemnymi plamami pod szczęką. Ponadto jego brzuch ma blade, białe lub szare odcienie.

Chociaż istnieje duża różnorodność gatunków i podgatunków boa, niestety większość z nich jest zagrożona ze względu na wykorzystywanie ich skór do produkcji różnych towarów. Jedną z ich najważniejszych cech jest różnorodność kolorów, co czyni je idealnym celem dla fashionistów.

Boa są gatunkami terytorialnymi, więc atakują tylko w celu zdobycia pożywienia i obrony. Dlatego, choć wyglądają na zastraszone, w rzeczywistości starają się zaoszczędzić jak najwięcej energii, unikając konfliktu. Poznanie tych gadów pomoże nam dowiedzieć się, jak z nimi postępować.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Pinto-Coelho, D., Hamdan, B., & Lira-da-Silva, R. M. (2020). GEOGRAPHIC AND ALTITUDINAL DISTRIBUTION OF SNAKES OF THE FAMILY BOIDAE IN THE STATE OF BAHIA, NORTHEASTERN BRAZIL. Revista Nordestina de Zoologia12(2), 26-50.
  • Singh, L., Sharma, T., & Ray-Chaudhuri, S. P. (1968). Chromosomes and the classification of the snakes of the family Boidae. Cytogenetic and Genome Research7(3), 161-168.
  • Murphy, J. B., Lamoreaux, W. E., & Barker, D. G. (1981). Miscellaneous notes on the reproductive biology of reptiles. 4. Eight species of the family Boidae, genera Acrantophis, Aspidites, Candoia, Liasis and Python. Transactions of the Kansas Academy of Science (1903), 39-49.
  • Pyron, R. A., Reynolds, R. G., & Burbrink, F. T. (2014). A taxonomic revision of boas (Serpentes: Boidae). Zootaxa3846(2), 249-260.
  • De Vosjoli, P., Klingenberg, R., & Ronne, J. (2012). Boa Constrictor Manual. Fox Chapel Publishing.
  • Albino, A. M. (2013). UN NUEVO BOIDAE (REPTILIA: SERPENTES) DEL EOCENO TEMPRANO DE LA PROVINCIA DEL CHUBUT, ARGENTINA. Ameghiniana24(1-2), 61-66. Retrieved from https://ameghiniana.org.ar/index.php/ameghiniana/article/view/1849
  • Pinto-Coelho, D., Hamdan, B., & Lira-da-Silva, R. M. (2020). GEOGRAPHIC AND ALTITUDINAL DISTRIBUTION OF SNAKES OF THE FAMILY BOIDAE IN THE STATE OF BAHIA, NORTHEASTERN BRAZIL. Revista Nordestina de Zoologia12(2), 26-50.
  • Reynolds, R. G., Niemiller, M. L., & Revell, L. J. (2014). Toward a Tree-of-Life for the boas and pythons: Multilocus species-level phylogeny with unprecedented taxon sampling. Molecular Phylogenetics and Evolution71, 201-213.
  • Reynolds, R. G., & Henderson, R. W. (2018). Boas of the world (superfamily Booidae): a checklist with systematic, taxonomic, and conservation assessments. Bulletin of the Museum of Comparative Zoology162(1), 1-58.
  • Scanferla, A., & Smith, K. T. (2020). Exquisitely preserved fossil snakes of Messel: insight into the evolution, biogeography, habitat preferences and sensory ecology of early boas. Diversity12(3), 100.
  • Uetz, P., Freed, P, Aguilar, R. & Hošek, J. (eds.) (2021) The Reptile Database, http://www.reptile-database.org, Accesed in 21 july of 2021

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.