7 wskazówek dotyczących opieki nad modliszką

Napisane i zweryfikowane przez biologa Samuel Sanchez

Napisany przez Samuel Sanchez

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Modliszki (rząd Mantodea) fascynują pod każdym względem, od estetycznego (ze względu na swój obcy wygląd) po etologiczny (ze względu na sposób, w jaki polują i rozmnażają się). Termin ten obejmuje około 2400 różnych gatunków podzielonych na 33 rodziny i 460 rodzajów. Bez wątpienia sztandarowym gatunkiem tego taksonu jest Modliszka. Mówiąc o modliszkach (w skrócie mantidach) mamy na myśli wszystkie gatunki należące do rzędu Mantodea, a nie tylko typowe, średniej wielkości, złożone skrzydła o zielonym zabarwieniu. Czytaj dalej i poznaj z nami kilka wskazówek dotyczących opieki nad modliszką.

1. Nie łap modliszki polnej

Możesz mieć pokusę, aby zebrać swoją pierwszą modliszkę z natury, ponieważ w wielu regionach świata występuje co najmniej jeden gatunek endemiczny. W każdym razie, należy mieć świadomość, że ten akt jest szkodliwy dla ekosystemów, prawdopodobnie zakończy życie okazu, a ponadto jest ścigany przez prawo w krajach, takich jak Hiszpania.

Usuwanie zwierząt z ich naturalnego środowiska nigdy nie jest rozwiązaniem. Najprawdopodobniej są stare lub są nosicielami jakiegoś pasożyta (wewnętrznego lub zewnętrznego). Natomiast przede wszystkim oznacza to, że nie mogą się rozmnażać i dawać początek nowym pokoleniom w swoim ekosystemie. Może się to wydawać niewinną czynnością, ale polowanie na dorosłą modliszkę jest bardzo negatywne na poziomie środowiskowym.

2. Wybierz dobrze gatunki, które zamierzasz hodować

Jak powiedzieliśmy w poprzednich wierszach, istnieje ponad 2400 gatunków modliszki, a każdy z okazów nich ma szereg unikalnych wymagań. Należy również wziąć pod uwagę różnice w wielkości między taksonami: podczas gdy Creoboter gemmatus nie przekracza 4 centymetrów długości, Tenodera sinensis przekracza 11 centymetrów.

Ważne jest, aby wybrać gatunek również w oparciu o doświadczenie opiekuna. Podczas gdy bardziej „typowe” gatunki (na przykład Hierodula membranacea i Rhombodera basalis) są dość łatwe w utrzymaniu, inne bardziej wyraziste anatomicznie gatunki (Phyllorana paradoxa, Hymenopus coronatus lub Idolomantis diabolica) mają dość specyficzne wymagania.

Modliszki tropikalne i pustynne są trudniejsze w pielęgnacji niż te występujące w ekosystemach umiarkowanych.

3. Zachowaj prostotę w terrarium

Większość opiekunów decyduje się na stosowanie zmodyfikowanych plastikowych pojemników, aby utrzymać swoje modliszki w stadium młodocianym. Może się to wydawać ryzykowne, ale o wiele gorzej jest umieścić okaz w ogromnym środowisku, gdy ma on zaledwie pół cala wysokości. Zbyt skomplikowane terrarium będzie sprzyjać niepotrzebnym upadkom, stratom i utonięciom.

Gdy modliszka jest dorosła, można ją przenieść do szklanego terrarium (tylko 1 okaz na instalację lub zabiją się nawzajem). Ogólna zasada jest taka, że jest to 3 razy wysokość wysokiego owada i 2-3 razy jego długość i szerokość. Ogólnie rzecz biorąc, szklana lub plastikowa urna o wymiarach 30 x 20 x 20 cm, szeroka i długa jest więcej niż wystarczająca dla średniej modliszki.

Zachowaj prostotę dekoracji. Umieść podłoże, kilka gałązek, aby modliszka mogła się trzymać i, jeśli chcesz, żywą lub martwą roślinę.

4. Ustalenie priorytetów w zakresie wentylacji

Jest to jeden z najczęstszych błędów popełnianych przez początkujących hodowców przy opiece nad modliszkami. Lasy namorzynowe zamieszkują gałęzie krzewów i nisko rosnących drzew, a zatem znajdują się w ekosystemie podłoża, gdzie wiatr ma tendencję do przepływu. Aby naśladować ich naturalne środowisko, w terrarium musi być zachowana wentylacja.

Nie oznacza to, że przed instalacją należy umieścić wentylator. Po prostu zdobądź (lub kup) terrarium z siatkową górą i kilkoma innymi otworami wentylacyjnymi w dolnej części. Spowoduje to powstanie prądów, a powietrze będzie w ciągłym ruchu, bez konieczności jego aktywnej mobilizacji.

5. Utrzymuj wilgoć

Modliszki przechodzą okres zwany wylinką, w którym zrzucają swój zewnętrzny egzoszkielet, aby się rozwinąć. W tym czasie wymagają wysokiej wilgotności powietrza, ponieważ zmiękcza to ich zewnętrzną powłokę i pozwala owadowi jak najszybciej wydostać się z tego procesu. Bardzo często zdarza się, że młode modliszki giną podczas linienia.

Chociaż większość modliszek wytrzymuje szerokie zakresy temperatur (20-30°C), wiele gatunków wymaga wysokiej wilgotności względnej (60, 70, a nawet 80%). Konieczne jest spryskiwanie terrarium wodą w zależności od potrzeb każdego gatunku, ponieważ te zwierzęta również wykorzystują rosę do picia wody.

6. Będziesz chciał rozmnażać swoją modliszkę

Zdecydowana większość modliszek żyje bardzo krótko, około 12 miesięcy w przypadku samic i nieco mniej w przypadku samców. Są to zwierzęta bardzo efemeryczne, więc niektórzy opiekunowie odważają się je rozmnażać, gdy tylko osiągną dojrzałość płciową (1-2 tygodnie po zrzuceniu skrzydeł).

Samce są szczuplejsze i mniejsze od samic, więc ich różnicowanie jest łatwe. Wystarczy umieścić dwa osobniki tej samej płci w przestronnym terrarium i pozwolić samcowi na zapłodnienie. Należy jednak pilnować, aby samica była zajęta zdobyczą, w przeciwnym razie prawdopodobnie zje swojego partnera.

Zapłodnione samice składają płodne kokony, z których wylęgają się dziesiątki bardzo małych nimf.

7. Modliszki są myśliwymi i przyjmują tylko żywe pożywienie

Dbanie o modliszkę pod kątem instalacji nie jest trudne, ale jej dieta to inna historia. Zwierzęta te mają doskonały wzrok i zmodyfikowane kończyny przednie, co wskazuje, że są doskonałymi myśliwymi. Będą zainteresowane tylko tymi zdobyczami, które są w ruchu, dlatego żywe owady muszą być hodowane w domu, aby je nakarmić.

Świerszcze, tenebrios, karaluchy biegaczowate i karaluchy blaptic (Blaptica dubia) będą stanowić bazę pokarmową dla średnio-dużych gatunków. Z drugiej strony, niektóre mniejsze modliszki (takie jak Hymenopus coronatus) wymagają mniejszej ofiary, takiej jak muchy, mikroświerszcze i ćmy.

Dorosłe modliszki zwykle jedzą od 1 do 2 razy w tygodniu.

Opieka nad modliszką nie jest zbyt skomplikowanym zadaniem, ale przed przystąpieniem do takiego projektu należy zrozumieć pewne pojęcia. Przedyskutuj ze sprzedawcą (który zawsze posiada licencję i jest zoologiem), który gatunek jest dla Ciebie najbardziej odpowiedni i zapytaj o jego wymagania życiowe. Informuj się i nie kupuj zwierzęcia, dopóki nie przestudiujesz wszystkiego.