Świąd u psów - wszystko, co musisz wiedzieć

Świąd może prowadzić do zaczerwienienia skóry, opuchlizny, zadanych sobie samemu urazów i ran. Może to również skutkować częściową lub całkowitą utratą sierści.
Świąd u psów - wszystko, co musisz wiedzieć
Francisco María García

Napisane i zweryfikowane przez prawnika Francisco María García.

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Być może nie spotkałeś się z tym określeniem, ale świąd jest często występującą chorobą, która dotyka psy różnych ras, niezależnie od ich wieku. Choroba ta dotyczy również kotów domowych.

W poniższym artykule opiszemy główne objawy tej przypadłości. Powiemy również o tym, jak pomóc zwierzęciu, u którego pojawił się świąd.

Świąd u psów: czym jest i jak się rozwija?

Mianem świądu weterynarze określają swędzenie lub uczucie swędzenia. Dotyczy to sytuacji, w których Twój pies odczuwa nieodpartą potrzebę, wręcz przymus ocierania się o przedmioty, drapania, gryzienia lub lizania swojej skóry lub sierści.

Pies podgryza swoje plecy

Świąd jest często oddzielną chorobą i jest zasadniczo związany z układem nerwowym. Są jednak inne schorzenia, które mogą prowadzić do świądu. Dzieje się to głównie na skutek zapalenia skóry, alergii lub jest to rezultat inwazji pasożytów zewnętrznych (np. pcheł).

Możliwość wyleczenia świądu jest zazwyczaj duża i rokowania są dobre, o ile Twój pies zostanie odpowiednio szybko zdiagnozowany. Jeżeli natomiast we właściwym czasie nie podejmiemy prawidłowego leczenia, może dojść do częściowej lub całkowitej utraty sierści.

W ciężkich przypadkach, wskutek stałego drapania dochodzi do powstania ran i owrzodzeń, które następnie ulegają zakażeniom bakteryjnym.

Objawy świądu u psów

Głównym objawem świądu u psów jest silne uczucie swędzenia. Pies może wówczas spędzać całe dnie na obsesyjnym drapaniu i lizaniu poszczególnych części ciała. Wiele psów także ociera swędzące miejsca o przedmioty w domu, ściany lub drzewa na zewnątrz.

Takie zachowanie może prowadzić do:

  • zaczerwienienia skóry i stanów zapalnych,
  • powstania ran i urazów, jako rodzaj samookaleczenia,
  • częściowej lub całkowitej utraty sierści, czyli wyłysienia.

Główne przyczyny świądu u psów

Główną przyczyną świądu są inwazje pasożytów zewnętrznych. Pchły, kleszcze i roztocza mogą powodować silne uczucie swędzenia, prowadzące do podrażnienia skóry i stanów zapalnych.

Głowa psa z zapaleniem skóry

Drugą co do częstości przyczyną świądu u zwierząt domowych są alergie. Mogą to być uczulenia na wszelkiego typu rzeczy, takie jak jedzenie, środki czystości, kurz, a także alergeny naturalne, takie jak pleśń czy pyłki.

Niektóre z pasożytów wewnętrznych, jak na przykład glista psia mogą również powodować świąd. Jest to szczególnie częsta przyczyna u szczeniąt poniżej 6 miesiąca życia.

Należy pamiętać, że niektóre substancje chemiczne zawarte w środkach czystości i kosmetykach są dla zwierząt szkodliwe. Oprócz wywołania świądu może nawet dojść do zatrucia u Twojego psa.

Świąd u psów: czynniki psychologiczne

Świąd u psów może ulec pogorszeniu, kiedy pies będzie odczuwał stałe swędzenie. Wywoła to ciągłą potrzebę drapania, które paradoksalnie tylko potęguje uczucie swędzenia. W rezultacie zwierzę drapie się nieustannie i tak mocno, że dochodzi do samookaleczenia.

To błędne koło nie jest wynikiem wyłącznie bodźców fizycznych. Świąd jest tak jakby “zaraźliwy”, co związane jest z systemem nerwowym psa.

Uczucie swędzenia na skórze psa, poprzez system nerwowy wysyła informację do jego mózgu. Natychmiastową reakcją ciała psa jest wówczas odruch drapania, który ma na celu wyeliminowanie tego dokuczliwego uczucia.

Szczeniak drapie się na łące

To z kolei tylko potęguje podrażnienie i prowadzi do jeszcze silniejszego uczucia swędzenia. Z czasem uwrażliwienie skóry i systemu nerwowego tylko się pogorszy.

Aspekt psychologiczny świądu bywa tak silny, że może prowadzić do swojego rodzaju “zarażenia” i uczucie swędzenia będą odczuwali również właściciele zwierząt.

Znanych jest wiele przypadków, w których u właścicieli wystąpił urojony świąd tylko dlatego, że obserwowali stale drapiącego się pupila.

Świąd u psa: leczenie

Nie ma jednego uniwersalnego środka na świąd. Weterynarz może przepisać maści, tabletki lub zlecić serię zastrzyków, których głównym celem działania jest złagodzenie uczucia swędzenia i zmniejszenie perspektywy samookaleczenia.

Zazwyczaj zalecana jest również zmiana diety psa i testy, które wykażą lub wyeliminują ewentualne ukryte alergie. Jeżeli Twój pies jest zainfekowany robakami, trzeba koniecznie poddać go odpowiedniemu leczeniu.

Należy pamiętać, aby wystrzegać się samoleczenia psa ze świądem. Wiele leków i domowych sposobów może bowiem tylko pogłębić ich uczucie swędzenia.

Badanie uszu psa u weterynarza

Świąd u swojego psa powinieneś leczyć postępując ściśle według wskazówek weterynarza, który zdiagnozował tę chorobę u Twojego pupila.

Czy można zapobiegać świądowi?

Możesz zapobiegać rozwojowi świądu poprzez utrzymywanie odpowiedniej higieny w domu, co polega między innymi na zadbaniu o czyste i dobrze wentylowane środowisko, w którym przebywa Twój pies.

Poza tym Twój pies musi być także odpowiednio pielęgnowany. Zalicza się tu kąpiele, czesanie i inne zabiegi higieniczne.

Równie ważne są zbilansowana dieta i aktywność fizyczna psa, ponieważ wpływa to pozytywnie na układ odpornościowy zwierzęcia. Psy z alergiami muszą być na odpowiedniej ochronnej diecie.

Profilaktyka zdrowotna jest zatem niezwykle istotną kwestią w walce z pasożytami i alergiami, które z kolei wywołują świąd. Regularne wizyty kontrolne u weterynarza pozwalają natomiast na wczesne wykrycie świądu i innych schorzeń dermatologicznych.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Manzuc, P. (2008). Diagnóstico y Manejo a largo plazo del prurito. REDVET. Revista Electrónica de Veterinaria, 9(12).
  • Bhagat, R., Sheikh, A. A., Wazir, V. S., Mishra, A., & Maibam, U. (2017). Food allergy in canines: A review. Journal of Entomology and Zoology Studies, 5(6), 1522-1525.
  • Callan Sanchez, M. R. (2021). Endoparásitos zoonóticos en caninos domésticos (Canis lupus familiaris). (Trabajo de grado, Universidad Científica del sur).

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.