Środki przeciwpasożytnicze u bydła - stosowanie

W gospodarstwie bardzo ważna jest prawidłowa opieka nad zwierzętami gospodarskimi, aby pozostały zdrowe i silne oraz aby mogły wytwarzać oczekiwaną ilość pożywienia. Z tego powodu zastosowanie środków przeciwpasożytniczych u bydła ma podstawowe znaczenie. Dowiedz się, jakie są obecnie najczęściej stosowane środki przeciwpasożytnicze.

Choroby pasożytnicze, które dotykają bydło

Istnieją dwie duże grupy chorób pasożytniczych:

Zewnętrzne lub ektopasożyty

Wśród nich mamy choroby przenoszone przez hematofagiczne owady, takie jak mucha tsetse, meszki, bolimuszki lub muchy dwuskrzydłe, pchły, wszy, muchy końskie i komary.

Muszyca, infekcja pasożytnicza przenoszona przez larwy muchy lub robaki, jest jedną z infekcji, której najbardziej obawiają się hodowcy w gospodarstwach, ponieważ zaraża skórę, błony śluzowe i rany, gdy muchy złożą jaja i larwy się rozmnożą.

Wewnętrzne lub endopasożyty

Płazińce lub przywry oraz wstężnice lub tasiemce są innymi rodzajami pasożytów wewnętrznych, które mogą atakować na krowy, woły, bawoły lub żubry. Wpływ pasożytów wewnętrznych na bydło będzie różny w zależności od nasilenia zakażenia, a także wieku i poziomu stresu u zwierzęcia.

Ponadto niektóre nicienie atakują płuca, skórę, oczy i inne narządy zwierzęcia. Kleszcze i świerzb są również organizmami, o które należy się martwić.

Środki przeciwpasożytnicze: aplikacja zewnętrzna

Istnieje kilka sposobów stosowania środków przeciwpasożytniczych na bydło miejscowo lub zewnętrznie.

Chcemy zwrócić uwagę na:

1. Spraye

Ich celem jest przede wszystkim leczenie wszy, kleszczy, much tubowych i gzów bydlęcych. Ponadto ich celem jest leczenie lub zapobieganie rozwojowi larw much i robaków, a także unikanie rozprzestrzeniania się owadów na ranach lub po operacji. Spraye są łatwe do zastosowania i nie powodują stresu u zwierząt.

2. Kąpiele

Działają one przez zanurzenie lub spryskiwanie. Pierwsza metoda polega na zanurzeniu bydła w dużych basenach z mieszanką wody i środka przeciwpasożytniczego. Główną wadą tego rozwiązania jest stres, który wywołuje u zwierząt.

Może nie tylko zatruć niektóre zwierzęta, jeśli napiją się wody, ale może również prowadzić do uderzeń i złamań u nich, gdy wpadną na siebie próbując uniknąć kąpieli.

Kąpiel za pomocą zraszacza wymaga specjalnego systemu, w którym woda jest mieszana ze środkiem przeciwpasożytniczym, który następnie paruje nad bydłem. Wadą tej metody jest to, że środek dociera tylko do pleców krów i nie dosięga niższych obszarów.

3. Środki przeciwpasożytnicze – kolczyki

Oprócz bycia metodą identyfikacji, plastikowe kolczyki są stosowane jako sposób nakładania środków przeciwpasożytniczych na bydło – głównie jako środki odstraszające komary lub muchy dwuskrzydłe. Substancja czynna działa przez około 90 dni.

4. Proszki i drapaki

Innym sposobem aplikacji środków przeciwpasożytniczych są worki, w których przechowywane są proszki bakteriobójcze. Umieszcza się je na wylocie cylindrycznej tulei. W ten sposób, gdy bydło opuszcza stodołę, dotyka również pojemnika, który w tym momencie uwalnia lekarstwo.

Środki przeciwpasożytnicze dla bydła: aplikacja wewnętrzna

Środki przeciwpasożytnicze można również stosować wewnętrznie jako środek zapobiegający możliwemu wystąpieniu choroby. Ta metoda służy do leczenia zainfekowanych jednostek. W tym celu zostają oddzielone od reszty bydła.

Metody aplikacji wewnętrznych to:

1. Kapsułki lub bolusy dożwaczowe

Bolusy dożwaczowe są urządzeniami do dostarczania leków, które leczą pasożyty przez długi czas, a składnik aktywny uwalnia się powoli. Kapsułki są podawane zwierzętom i mogą działać samodzielnie.

2. Wlewy dożwaczowe

W tym przypadku igła przechodzi przez skórę, a następnie otrzewną i żwacz. Gdy się tam dostanie, wstrzykuje się środek przeciwpasożytniczy. Ponieważ przy tej metodzie zwierzę traci dużo krwi, nie jest już stosowana u zwierząt ważących mniej niż 200 kilogramów.

Dodatkowo, obecnie istnieją pewne zamienniki, które można wstrzykiwać i dzięki czemu ma się większą kontrolę nad pasożytami u bydła.

3. Środki przeciwpasożytnicze – premiksy lub bloki

Ten rodzaj leków trafia bezpośrednio do paszy i każde zwierzę otrzymuje co najmniej jedną dawkę. Problem z tą metodą polega na tym, że trudno jest ustalić, ile środków przeciwpasożytniczych faktycznie spożywa każdy okaz.

Wreszcie, musisz wiedzieć, że stosowanie środków przeciwpasożytniczych u bydła jest ściśle kontrolowane przez wyspecjalizowanych lekarzy weterynarii i że udzielają oni bardzo szczegółowych instrukcji dotyczących ich stosowania.