Nowotwór u golden retrieverów: przyczyny, rodzaje, leczenie
Napisane i zweryfikowane przez biologa Samuel Sanchez
Nowotwór u golden retrieverów to problem, który w równym stopniu spędza sen z powiek weterynarzom, naukowcom, jak i właścicielom tych pięknych czworonogów. Choroba ta staje się coraz powszechniejsza wśród przedstawicieli tej rasy. Jak wynika z danych, aż 70% golder retrieverów umiera z powodu dwóch typów nowotworów: naczyniakomięsaka i chłoniaka.
Średnia długość życia golden retrievera wynosi 9,5 roku, częściowo ze względu na powolne, ale śmiertelne szkody w organizmie wywoływane przez nowotwory złośliwe. Jaka jest przyczyna tych niepokojących danych? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, dlaczego ostatnio coraz częściej diagnozuje się nowotwór u golden retrieverów.
Jak rozwija się nowotwór u golden retrieverów
Zacznijmy od podstaw. Termin „nowotwór” odnosi się do grupy chorób spowodowanych nieprawidłowym wzrostem grupy komórek. Wynika to z mutacji genetycznych, które zakłócają normalne cykle komórkowe, powodując ich niekontrolowane podziały i wpływają na inne tkanki.
Kiedy komórki rosną w sposób niekontrolowany, pojawiają się przerażające nowotwory złośliwe. Jeśli te zmutowane komórki dostaną się do krwiobiegu lub układu limfatycznego i osiedlą się w innych narządach, dochodzi do przerzutów. Ta definicja nowotworu jest uniwersalna, niezależnie od tego, czy mówimy o ludziach, słoniach czy golden retrieverach.
Jeśli natomiast chodzi stricte o nowotwór u golden retrieverów, czynniki sprawcze nie są do końca znane. Wiadomo, że jest to kwestia genetyczna, gdyż częstość występowania nowotworów u innych psów wynosi 20%, a u golden retrieverów 60%.
Chociaż nie znaleziono konkretnej przyczyny, wiele badań powiązało występowanie nowotworów u tej rasy z dziedzicznością. Naukowcy podejrzewają, że duży wpływ na nowotwór u golden retrieverów mają aberracje chromosomowe i zmiany genów, takie jak VEGFR-1.
Najczęściej diagnozowany nowotwór u golden retrieverów
Jak wspomnieliśmy powyżej, aż siedem na 10 psów tej rasy jest zagrożonych chorobą nowotworową na przestrzeni całego ich życia. Rak częściej dotyka samców (66%) niż samic (57%), dokładnie tak jak ma to miejsce u ludzi.
Najczęstsze rozpoznanie histologiczne u zmarłych psów wskazuje, że w większości przypadków występują dwa rodzaje nowotworów: naczyniakomięsak i chłoniaki.
1. Naczyniakomięsak
Około 23% golden retrieverów umiera z powodu tego nowotworu. To bardzo złośliwy guz, który może znajdować się w każdym łożysku naczyniowym, to znaczy w żyłach, tętnicach i naczyniach włosowatych krwi. Ponieważ systemy te przebiegają w całym ciele zwierzęcia, guzy mogą pojawić się niemal wszędzie.
Wykrycie tego typu raka może być trudne, chyba że znajduje się on w naczyniu powierzchownym. W takim przypadku pies będzie miał pod skórą zgrubienie, co może znacznie ułatwić postawienie diagnozy. Guzy wewnętrzne powodują, że zwierzę stale traci krew. Dlatego najczęstszymi objawami są zmęczenie, osłabienie i blade dziąsła.
Po diagnozie weterynaryjnej operacja i późniejsza chemioterapia to jedyne możliwe opcje leczenia. Mimo to prognozy nie są pozytywne. Tylko 10% psów żyje rok po zdiagnozowaniu i leczeniu tego nowotworu.
2. Chłoniak
Chłoniak jest przyczyną około 18% zgonów wśród golden retrieverów. Ten typ nowotworu atakuje układ limfatyczny i węzły chłonne. Może przejawiać się w sposób lokalny lub ogólny. Istnieje prawie 30 rodzajów chłoniaków psów, które jednak omówimy w innym artykule.
Należy przede wszystkim wiedzieć, że u psów najczęściej występuje chłoniak wieloośrodkowy. Stanowi on do 85% wszystkich przypadków i powoduje obrzęk węzłów chłonnych zwierzęcia.
Chemioterapia to jedyny sposób na walkę z tą chorobą. Rokowania są bardzo zróżnicowane.
Jak zapobiegać nowotworom u golden retrieverów
Niestety właściciel nic nie może zrobić. Ten ciężar spoczywa zarówno na naukowcach, jak i na hodowcach, ponieważ tylko ci specjaliści są w stanie odkryć geny powodujące te poważne choroby. Gdy te geny będą już znane, próbki niosące mutację należy wyizolować i uniemożliwić ich reprodukcję.
To jedyny sposób, aby oczyścić genetykę rasy z rakotwórczych mutacji. Niestety, do tego jeszcze długa droga.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.