Czym jest choroba kociego pazura?

Koty mają wysuwane pazury i mogą nas łatwo zranić, czy to w samoobronie czy też podczas zabawy. W konsekwencji, u niektórych osób może wystąpić choroba kociego pazura. Dowiesz się o niej więcej z poniższego artykułu.

Czym jest choroba kociego pazura?

Jej nazwa naukowa to bartoneloza i jest to raczej rzadka choroba zakaźna spowodowana przez bakterię należącą do rodzaju Bartonella (zwłaszcza Bartonella henselae). Ważne jest, aby pamiętać, że jeśli kot zostanie zainfekowany tym mikroorganizmem, nie będzie miał żadnych objawów. Ponadto koty żyjące w tym samym domu mogą wzajemnie się zarażać.

Choroba kociego pazura zwykle występuje częściej jesienią i zimą. Jest to łagodna choroba, która samodzielnie zniknie po kilku dniach (zwykle nie wymaga specjalistycznej pomocy).

Choroba jest bardziej powszechna u dzieci, ponieważ są mniej delikatne podczas zabawy ze swoimi pupilami. Jest to również spowodowane tym, że dziecięca skóra jest cieńsza, a ich układ odpornościowy wciąż się rozwija.

Naukowcy odkryli ją w 1889 roku, ale zaczęli głębiej ją badać w latach pięćdziesiątych. Według badań, kocięta mają czynnik zakaźny we krwi, przedostaje się on do niej po ugryzieniu przez pchły lub zetknięciu ze stolcem zarażonego kota.

Bakterie Bartonella henselae są najczęściej przenoszone z kotów na ludzi poprzez zadrapania i otwarte rany. Mogą również rozprzestrzeniać się poprzez gryzienie. Mikroorganizmy mogą być obecne zarówno w pazurach, jak i w pysku.

Innym sposobem na zarażenie jest kontakt z pchłami żyjącymi na skórze kota, zwłaszcza jeśli nas ugryzą. Zdarzają się również przypadki ludzi, którzy zostali zarażeni poprzez wylizanie rany lub zadrapania przez kota, lub przez błony śluzowe nosa i oczu.

Jakie są objawy choroby kociego pazura?

Główne objawy infekcji pojawią się w miejscu, w którym kot podrapał skórę; pojawi się tam guzek lub pęcherz. Ponadto objawy wtórne obejmują ból i obrzęk węzłów chłonnych (miejscowa limfadenopatia). W niektórych przypadkach może wystąpić gorączka, ból brzucha, dreszcze, ból głowy lub ból pleców.

W większości przypadków zainfekowana rana zagoi się w ciągu kilku dni. Należy jednak pamiętać, że limfadenopatia może trwać ponad miesiąc. Może to również prowadzić do poważnych powikłań u pacjentów z problemami immunologicznymi.

Istnieją pewne badania, które mogą wykryć chorobę kociego pazura. Na przykład, istnieje badanie fizykalne, które pokaże, czy jest powiększona śledziona lub alternatywnie, można wykonać biopsję węzła chłonnego.

Gdy lekarz zdiagnozuje u Ciebie chorobę kociego pazura możliwe, że nie przepisze żadnych leków. Wynika to z faktu, że nie ma konkretnego leku na tę chorobę, a także dlatego, że przeciwciała ludzkiego ciała zazwyczaj mogą samodzielnie sobie z nią poradzić.

Jeśli jednak dziecko przyjdzie do lekarza z mocnym stanem zapalnym lub silnym zakażeniem, lekarz prawdopodobnie przepisze mu azytromycynę lub doksycyklinę.

Jak zapobiec chorobie kociego pazura

Oczywiście zapobieganie jest bardzo ważne w przypadku każdej choroby, którą mogą przenosić nasze zwierzęta domowe lub bezpańskie. Oto kilka wskazówek, które mogą w jak największym stopniu ograniczyć możliwość zarażenia się tą chorobą:

• Przede wszystkim – umyj ręce ciepłą wodą i mydłem po zabawie ze zwierzęciem.
• Jeśli kot ugryzie Cię lub podrapie, zdezynfekuj obszar mydłem lub produktem specjalnie do tego przeznaczonym.
• Ostrożnie baw się ze zwierzętami, aby uniknąć ugryzień lub zadrapań.
• Nie pozwól zwierzętom lizać ran, blizn, ust, oczu lub nosa.
• Używaj produktów przeciw pchłom – pigułek, zakraplaczy lub kołnierzy – aby ograniczyć rozprzestrzenianie się tych przenoszących choroby pasożytów.
• Nie dotykaj bezdomnych kotów, aby uniknąć zadrapań i ugryzień.
• Zachowuj higienę przedmiotów Twojego zwierzaka (zabawki, kuwetę, łóżko lub miskę).

Na zakończenie, chociaż choroba kociego pazura nie jest poważna, należy zachować ostrożność, aby nie dopuścić do zranienia przez zwierzę. Pomoże to wam obojgu uniknąć niepożądanych konsekwencji.