Logo image
Logo image

Megacolon u kotów: objawy, przyczyny i leczenie

3 min.
To zaburzenie trawienia ma charakter przewlekły i powoduje duży dyskomfort u kotów. Poniżej opisujemy, co to jest i jak można tego uniknąć.
Megacolon u kotów: objawy, przyczyny i leczenie
Ostatnia aktualizacja: 01 marca, 2022

Media często nalegają, by dbać o siebie dla dobrego zdrowia układu pokarmowego. Jak możesz sobie wyobrazić, nie jest to zarezerwowane tylko dla ludzi, ale każde inne zwierzę może ponieść poważne konsekwencje, jeśli cierpi z powodu zaburzeń w procesie trawienia. Megacolon u kotów, to schorzenie o którym opowiemy w dzisiejszym artykule.

Znajdziesz tu informacje o tym zaburzeniu, jego przyczynach, objawach i leczeniu. Nie przegap niczego, ponieważ megacolon często pojawia się wtórnie do istniejących problemów i wymaga profesjonalnej opieki weterynaryjnej. Zaczynajmy.

Co to jest megacolon?

Słowo megacolon (Zespół okrężnicy olbrzymiej u kotów) odnosi się do ciężkiego i nieodwracalnego poszerzenia okrężnicy. Kiedy dochodzi do takiego poszerzenia, kał jest zatrzymywany, a ruchliwość jest zmniejszona lub wyeliminowana, tak że kot nie jest w stanie się wypróżnić.

Całkowity czas trawienia u kota wynosi 12-24 godzin, w zależności od osobnika.

Some figure

Ta dolegliwość, jeśli nie jest leczona, ma postępujący przebieg, w którym życie kota jest zagrożone. Ta progresja zaczyna się od zatrzymania kału. Kiedy kał pozostaje w jelicie grubym przez dłuższy czas, ściany jelita grubego zaczynają wchłaniać wodę, wysuszając je i utrudniając wypróżnianie. Kiedy kał się gromadzi, okrężnica rozszerza się, co prowadzi do poszerzenia okrężnicy, czyli megacolon.

Objawy megacolon u kotów

Istnieje kilka oznak, że kot ma problemy z trawieniem. W przypadku megacolon można zobaczyć następujące objawy:

  • Bolesne wypróżnianie: kot wokalizuje, kiedy idzie do kuwety.
  • Częste i nieudane próby wypróżnienia się.
  • Przedłużające się zaparcia.
  • Odchody poza kuwetą.
  • Nadmierne ślinienie się.
  • Wymioty.
  • Odwodnienie
  • Krwawy śluz w stolcu: spowodowany podrażnieniem ściany okrężnicy zstępującej.
  • Twarda, rurkowata masa wzdłuż brzucha, wyczuwalna palpacyjnie.

Podczas gdy ta rurkowata masa jest charakterystyczna dla przewlekłych zaparć i megacolon, mogłeś zauważyć, że reszta objawów może odpowiadać każdemu zaburzeniu trawienia. Jeśli więc którykolwiek z tych objawów jest obecny, powinieneś bezzwłocznie udać się do lekarza weterynarii.

Co powoduje megakolon u kotów?

Chociaż zaparcia mogą wydawać się główną przyczyną megacolon u kotów, może ona być również wtórna do innych schorzeń. Poniżej znajduje się lista pierwotnych przyczyn tego stanu:

  • Idiopatyczna: około 62% przypadków megacolon jest idiopatyczna, tzn. nie można znaleźć jej wyraźnej przyczyny. Zwykle przypisuje się ją zwyrodnieniu nerwów mięśni gładkich jelita grubego, co uniemożliwia prawidłowe ruchy perystaltyczne i powoduje zaparcia.
  • Przeszkoda mechaniczna: na przykład złamanie biodra jest w stanie wywrzeć nacisk na jelito grube, jeśli nie jest ono prawidłowo ustawione w procesie gojenia. Inne przyczyny to nowotwory, przepukliny krocza lub urazy kręgosłupa, takie jak ogon koński (Cauda equina).
  • Uszkodzenia neurologiczne: ponieważ motoryka jelita grubego zależy od impulsów nerwowych, logiczne jest, że problemy w tym zakresie pojawiają się w przypadku takich zaburzeń, jak uraz okolicy krzyżowo-lędźwiowej. Ogólnie rzecz biorąc, każde uszkodzenie nerwu miednicznego lub podżuchwowego spowoduje zaparcia z powodu zmniejszonej motoryki.
  • Wrodzony megacolon: Kiedy kocięta mają poważne zaparcia, jest to zwykle spowodowane wadą wrodzoną, która spowodowała megacolon, taką jak agenezja odbytu.
  • Leki: diuretyki, leki przeciwhistaminowe, przeciwcholinergiczne i inne leki, których efektem ubocznym są zaparcia. Jeśli nie jest leczone, istnieje ryzyko wystąpienia megakolonii u kotów.
  • Zaburzenia endokrynologiczne: Choć rzadko, zaburzenia, takie jak nadczynność tarczycy czy hiperkalcemia zwiększają wchłanianie wody, więc istnieje ryzyko stwardnienia kału i tym samym zaparć.
Some figure

Leczenie

Ponieważ jest to choroba przewlekła, leczenie zespołu okrężnicy olbrzymiej u kotów musi łączyć leki ze zmianą stylu życia i diety zwierzęcia. Dlatego środki, które należy podjąć, są następujące:

  • Dieta przeciw zaparciom: Należy zwiększyć zawartość wody w pożywieniu kota. Można to zrobić stosując mokrą karmę, zupy dla kotów lub dodając wodę do suchej diety.
  • Suplementacja błonnikiem nierozpuszczalnym: ten środek musi być zatwierdzony przez lekarza weterynarii, ponieważ błonnik nierozpuszczalny, choć pomaga w natłuszczaniu kału, zwiększa również jego objętość, co stanowi zagrożenie dla już powiększonej okrężnicy.
  • Leczenie farmakologiczne: najczęściej przepisywanymi lekami są środki przeczyszczające i prokinetyki. Stosowanie lewatyw ułatwia też defekację w określonym czasie.
  • Chirurgia: W ciężkich przypadkach konieczne jest znieczulenie zwierzęcia i ręczne usunięcie kału. Można to zrobić przez nacięcie na ścianie brzucha lub przez odbyt. W najgorszym przypadku konieczna będzie hemikolektomia, która polega na usunięciu większej części okrężnicy.

Jak widzicie, megakolon jest w stanie spowodować poważne komplikacje w życiu zwierzęcia. Dopóki jednak przyczyna jest widoczna, można jej uniknąć, udając się do weterynarza przy najmniejszych oznakach przewlekłego zaparcia, więc nie wahaj się tego zrobić.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Sebastián Marcos, P. (2011). Megacolon felino | PortalVeterinaria. PortalVeterinaria. Recuperado 1 de marzo de 2022, de https://www.portalveterinaria.com/animales-de-compania/articulos/21878/megacolon-felino.html
  • Sugiyama, T., & Davies, H. M. (2022). Megacolon. In Comparative Veterinary Anatomy (pp. 316-324). Academic Press.
  • Grossman, R. M., Sumner, J. P., Lopez, D. J., Dornbusch, J. A., Singh, A., Lux, C. N., … & Pitt, K. A. (2021). Evaluation of outcomes following subtotal colectomy for the treatment of idiopathic megacolon in cats. Journal of the American Veterinary Medical Association259(11), 1292-1299.
  • Thanaboonnipat, C., Kumjumroon, K., Boonkwang, K., Tangsutthichai, N., Sukserm, W., & Choisunirachon, N. (2021). Radiographic lumbosacral vertebral abnormalities and constipation in cats, Veterinary World, 14 (2): 492-498. Abstract.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.