Kryptokokoza u kotów: objawy, przyczyny i leczenie
Napisane i zweryfikowane przez weterynarza Daniel Aguilar
Choroby, na które narażone jest twoje zwierzę, są na porządku dziennym. Niektórzy preferują pewne typy klimatów i konkretne gatunki. Dzisiaj porozmawiamy o patologii, która dotyka głównie kotów i której nazwa jest bardzo osobliwa – kryptokokoza u kotów.
Czy kiedykolwiek o niej słyszałeś? Choć jest to choroba, która może objawiać się na wiele sposobów, w tym artykule damy ci niezbędne narzędzia, byś mógł ją w porę rozpoznać. Czytaj dalej i dowiedz się trochę więcej o tej ciekawej sytuacji, przez którą może przechodzić twój zwierzak.
Co to jest kryptokokoza u kotów?
Mimo że jest to choroba o niskiej częstości występowania, kryptokokoza u kotów jest najczęstszą układową chorobą grzybiczą u kotów. Ciepłe temperatury i wilgotny klimat regionów tropikalnych i subtropikalnych są idealne dla jej rozmnażania.
Kryptokokoza u kotów nie wykazuje predyspozycji rasowych ani płciowych u ofiar, które atakuje, jednak szacuje się, że średni wiek dotkniętych nią kotów wynosi około pięciu lat.
Czynnikiem wywołującym kryptokokozę u kotów jest Cryptococcus neoformans, który zwykle znajduje się w odchodach ptaków, głównie gołębi. W mniejszym stopniu kotki mogą zarazić się chorobą od innego czynnika, zwanego Cryptococcus gattii.
Ten grzyb posiada silną heteropolisacharydową kapsułę, która zapewnia mu ochronę, osłania go przed środowiskiem i pozwala mu łatwo wniknąć do organizmu. Kryptokokoza u kotów atakuje głównie okolice nosa, ale może również zaatakować oczy, płuca, układ nerwowy, a nawet spowodować uszkodzenia ogólnoustrojowe.
Jak dochodzi do zakażenia?
Główną drogą dostępu dla drożdżaków Cryptococcus neoformans są drogi oddechowe. Ich obecność prowadzi do rozrostu ziarniniaków nosowych.
Czasami grzyby wywołujące kryptokokozę u kotów mogą dotrzeć poza nos i zaatakować płuca, gdzie również doprowadzą do powstania ziarniniaków. Ale to nie koniec ich podróży, u niektórych pacjentów drożdżaki przedostają się do krwiobiegu i układu limfatycznego, rozprzestrzeniając się na układ nerwowy, gdzie również będą miały swoje reperkusje.
Kiedy drożdżakom uda się wywołać poważną chorobę ogólnoustrojową, kryptokokoza u kotów może zaatakować takie narządy jak śledziona, oczy, nerki, serce, mięśnie i przewód pokarmowy.
Jak zdiagnozować chorobę?
Aby postawić dokładną diagnozę medyczną, czasami nie wystarczy tylko obserwować objawy kliniczne prezentowane przez pacjenta. Zastosowanie różnych narzędzi diagnostycznych pomoże lekarzowi weterynarii ustalić, czy twój zwierzak ma kryptokokozę.
Poniżej przedstawiamy najczęściej stosowane u kotów testy diagnostyczne.
Posiew bakterii
Pobierając próbkę płynu mózgowo-rdzeniowego lub maziowego, rozpoczyna się proces izolacji bakterii na agarze glukozowym Sabourauda lub agarze z krwią. Zalecamy pracę w temperaturze od 25 do 35 stopni Celsjusza.
Aby zaobserwować zmiany, należy pozostawić próbkę na 36 do 72 godzin. W przypadku pozytywnego wyniku możesz zaobserwować obecność błyszczących, kremowo-białych kolonii na agarze.
Cytologia
Do badania cytologicznego konieczne jest pobranie próbki wysięku, czy to z nosa, czy ze skóry. Można też analizować próbki z opuchniętych węzłów chłonnych, biopsji lub innych uszkodzonych struktur. Następnie próbka zostaje zabarwiona. Celem jest uwidocznienie charakterystycznej kapsułki tych drożdży.
Do barwienia można używać różnych technik, takich jak błękit metylenowy, Gram, Wright czy tusz indyjski. Wyniki uzyskuje się szybko i uważa się je za wiarygodne, jednak negatywny wynik cytologii nie wyklucza całkowicie obecności kryptokokozy u kotów. Zaleca się stosowanie więcej niż jednego testu diagnostycznego.
Aglutynacja lateksowa i Elisa
W surowicy zwierząt z objawami ze strony układu oddechowego i skóry, w próbkach moczu i płynu mózgowo-rdzeniowego można oznaczyć antygen kapsydowy dwóch wariantów Cryptococcus powodujących kryptokokozę. Obecnie na rynku dostępne są zestawy, których specyficzność i czułość wynosi ponad 95%, więc ich stosowanie jest często dobrym rozwiązaniem.
Objawy kryptokokozy
Objawy kryptokokozy są bardzo zróżnicowane. Symptomy, które mogą wystąpić u twojego zwierzaka, będą zależały od regionu, który został zaatakowany przez drożdżaki. Oto główne obszary, w których ten grzyb ma upodobanie, wraz z najczęstszymi objawami.
Kryptokokoza płucna
Twój kot może zacząć chorować na zapalenie płuc i ziarniniaki. Kaszel, trudności w oddychaniu i gorączka to częste objawy, kiedy drożdżakom udało się dotrzeć do dolnych dróg oddechowych.
Kryptokokoza oczna
Jeżeli grzyb kryptokokozy dotrze do oczu, źrenica zostanie rozszerzona (mydriasis), pojawią się objawy takie jak zapalenie siatkówki i naczyniówki, a w niektórych przypadkach może dojść do zapalenia nerwu wzrokowego oka.
Kryptokokoza nosowa
Kiedy drożdżaki Cryptococcus neoformans zaatakują górne drogi oddechowe, najczęstszymi objawami są:
- Nieżyt nosa.
- Kichanie.
- Opuchlizna nosa.
- miejscowe ziarniniaki
- Śluzowo-ropna wydzielina z nosa (czasem krwawa).
- Ból i duszności.
Kryptokokoza mózgowa
Kiedy grzybowi uda się dotrzeć do układu nerwowego, zaczną pojawiać się różne objawy nerwowe. Od ciężkiego zapalenia opon mózgowych, zapalenia mózgu, całkowitej lub częściowej ślepoty, po objawy takie jak mydriasis i brak koordynacji, które powinny być zgłoszone weterynarzowi w celu szybkiej oceny medycznej.
Kryptokokoza nieokreślona
Ponieważ ten typ kryptokokozy u kotów dotyka całego ciała twojego pupila, daje najwięcej objawów i jest najbardziej niebezpieczny. U pacjentów zakażonych wirusem niedoboru odporności u kotów lub wirusem białaczki zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia ogólnoustrojowej kryptokokozy z powodu uszkodzenia układu odpornościowego.
Niektóre z objawów, które możesz zaobserwować u swojego kota to:
- Słabość.
- Wiotkość.
- Wymioty.
- Utrata wagi
- Opuchnięte węzły chłonne
- Biegunka
- Kaszel
- Ziarniniaki uogólnione.
Leczenie kryptokokozy u kotów
Po zdiagnozowaniu kryptokokozy u twojego zwierzaka nadszedł czas na rozpoczęcie leczenia. Spośród wszystkich opcji leczenia dostępnych dla lekarza weterynarii, wyróżniają się dwie: usunięcie ziarniniaków nosa poprzez interwencję chirurgiczną i podawanie leków przeciwgrzybiczych.
Celem tej grupy leków jest wyeliminowanie drożdżaków z rodzaju Cryptococcus. Najczęściej stosowane leki przeciwgrzybicze to:
- Amfoterycyna B z 5-fluorocytozyną: lek z wyboru w przypadkach kryptokokozy mózgowej.
- Flukonazol: leczenie polega na podawaniu doustnie 50 mg co 12 godzin. Ma tę wielką zaletę, że przekracza barierę krew-mózg, więc jest przydatny także w przypadku objawów nerwowych. Jego wysoka skuteczność i niski odsetek działań niepożądanych sprawiają, że jest on lekiem z wyboru w leczeniu kryptokokozy u kotów.
- Itrakonazol: Ma właściwości bardzo podobne do flukonazolu, z wyjątkiem bezpieczeństwa. Należy zachować ostrożność przy jego podawaniu, ponieważ może on powodować toksyczne działanie na wątrobę.
- Ketokonazol: Ketokonazol jest przydatny w kryptokokozie mózgowej, gdzie wykazano jego wysoką skuteczność. Jednak u kotów mogą wystąpić reakcje niepożądane, takie jak wymioty i brak apetytu.
Niezależnie od tego, czy przyczyną choroby twojego zwierzaka jest grzyb, pasożyt, bakteria czy wirus, ucierpi na tym jakość jego życia. Podobnie jak w poprzednich artykułach, zalecamy wizytę u lekarza weterynarii, aby upewnić się, że twój wąsaty przyjaciel jest ściśle monitorowany w trakcie choroby. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie będą kluczem do rozwiązania problemu.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
Balda C. Criptococosis nasal invasiva en gatos – reporte de un caso. Brasil. Publicado en abril de 2018. Consultado el 27 de agosto de 2021. Disponible en: https://www.revistaclinicaveterinaria.com/cves/site/edicion/2018/marzo-abril.html
García L. Criptococosis en gatos – Síntomas y tratamiento. España. Publicado el 30 de marzo de 2021. Consultado el 27 de agosto de 2021. Disponible en: https://www.expertoanimal.com/criptococosis-en-gatos-sintomas-y-tratamiento-25444.html
Castellá G. Criptococosis y animales de compañía. Barcelona, España. Publicado en el 2008. Consultado el 27 de agosto de 2021. Disponible en: http://www.reviberoammicol.com/2008-25/S19S24.pdf
Gines C. Criptococosis felina. Un caso clínico. Barcelona, España. Publicado en diciembre de 1991. Consultado el 27 de agosto de 2021. Disponible en: https://ddd.uab.cat/pub/clivetpeqani/11307064v11n4/11307064v11n4p248.pdf
Saieg R. Criptococosis nasal en un felino infectado por el virus de la inmunodeficiencia felina. Buenas aires, Argentina. Publicado en julio de 2018. Consultado el 27 de agosto de 2021. Disponible en: https://www.ridaa.unicen.edu.ar/xmlui/bitstream/handle/123456789/1873/SAIEG%2C%20ROCIO.pdf?sequence=1&isAllowed=y
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.