Ile szczeniąt może urodzić pies?

Wielu właścicieli zwierząt domowych zastanawia się, jakie potomstwo może mieć samica. Liczba szczeniąt, które może urodzić pies, zależy od kilku czynników, w tym wieku i rasy. W tym artykule powiemy Ci więcej.

Wielkość suki i liczba szczeniąt

Jednym z czynników decydujących o tym, ile szczeniąt może urodzić pies, jest jego wielkość. Chociaż średnia wielkość miotu to 6 szczeniąt, może się ona różnić w zależności od tego, czy matka jest mała, średnia czy duża.

Niektóre rasy mają tylko 1 lub 2 szczenięta, a inne mogą mieć nawet 15. Rekord Guinnessa w zakresie największego miotu została ustanowiona przez suczkę Mastiffa Neapolitańskiego, która w 2004 roku urodziła… 24 dzieci!

W przypadku ras małych lub miniaturowych średnio od 3 do 4 szczeniąt na miot. Rasy duże i olbrzymie rodzą około 7 szczeniąt, choć normą jest, że mogą mieć nawet kilkanaście szczeniąt.

Rasa Rhodesian Ridgeback jest, według badań przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych, tą, która ma najwięcej psów w miocie (średnio 9). Natomiast rasy Toy Poodle i Pomeranian charakteryzują się tym, że wydają najmniej potomstwa (2). Pomimo tych uogólnień, zawsze istnieje duże zróżnicowanie między osobnikami (nawet w obrębie tej samej rasy).

Oto kilka przykładów ras i miotów:

• Labrador: od 6 do 10 szczeniąt
• Owczarek Niemiecki: od 7 do 9 szczeniąt (psy bez rodowodu) lub od 4 do 6 szczeniąt (z rodowodami)
• Bichon maltański: od 3 do 8 szczeniąt
• Chihuahua: od 3 do 5 szczeniąt
• Dalmatyńczyk: od 6 do 8 szczeniąt
• Golden Retriever: od 8 do 14 szczeniąt
• Yorkshire Terrier: od 3 do 6 szczeniąt
• Pinczer miniaturowy: od 2 do 3 szczeniąt
• Bulterier Angielski: od 4 do 5 szczeniąt
• Shih Tzu: od 6 do 10 szczeniąt

Dobrym sposobem, aby dowiedzieć się, ile szczeniąt może urodzić pies, jest zabranie suczki do weterynarza na badanie ultrasonograficzne. Nie zawsze jest to w 100% dokładne, ale daje całkiem dobre wyobrażenie o miocie.

Geny odpowiadają za do 15% zmienności wielkości miotu. Liczy się nie tylko rasa, ale cechy każdej matki.

Wiek matki ma wpływ

Oprócz konkretnej rasy, istnieją inne czynniki, które decydują o liczbie potomstwa na jedną ciążę. Na przykład, wiek matki ma kluczowe znaczenie. Młoda suka ma większe szanse na urodzenie większej ilości szczeniąt (zwłaszcza jeśli jest to jej pierwsza ciąża). Dorosły natomiast znacznie zmniejsza liczbę niemowląt.

Jak wskazuje Oakland Veterinary Center, suki zwykle osiągają szczyt płodności między 2 a 5 rokiem życia. Pierwsza i druga ciąża są zwykle nieco mniej skuteczne, ale wielkość miotu jest znacznie większa w ciążach 3 i 4. Nie zaleca się krzyżowania samicy powyżej 6 roku życia.

Zdrowie matki jest niezbędne

Zdrowie suki ma fundamentalne znaczenie, ponieważ na przykład suki bezdomne lub porzucone, choć mogą mieć wiele szczeniąt, niektóre z nich rodzą się martwe lub umierają w ciągu kilku godzin, ponieważ nie otrzymały niezbędnych składników odżywczych podczas ciąży. Jeśli matka jest chora lub niedożywiona, miot będzie prawdopodobnie mniejszy.

Aby zmaksymalizować szanse na pomyślny miot, pamiętaj o następujących wskazówkach:

• Odrobaczyć i leczyć matkę przed porodem: niektóre środki przeciwpasożytnicze należy podawać rodzicom przed ciążą, w 40 dniu ciąży i po urodzeniu szczeniąt. Jednak niektóre zagrażają zdrowiu płodów i lepiej podać je po poczęciu.
• Zmień dietę: między 6 a 8 tygodniem ciąży samica będzie potrzebować od 30 do 60% więcej karmy niż oczekiwano dla jej wieku i wagi. Szczególnie w późniejszych etapach ciąży zaleca się redystrybucję spożycia w kilku porcjach, aby matka mogła uzyskać maksimum kalorii i białka.
• Zabierz mamę na spacer: chociaż wydaje się, że ciężarna suczka nie wymaga ruchu, musi codziennie wychodzić na spacer, aby nie rozwinęła się otyłość. Oczywiście aktywność fizyczna nie powinna być wymagająca i trzeba jak najbardziej unikać stresu.

Nie zapomnij o ojcu

Kolejną kwestią do rozważenia jest ojciec. Dla niektórych weterynarzy jakość nasienia samców wpływa na liczbę młodych, a także rasę, wielkość i wiek. Inną możliwością jest to, że jest nosicielem nieokreślonej choroby genetycznej lub że cierpi na całkowitą lub częściową niepłodność. Oba zdarzenia mogą zmniejszyć wielkość miotu lub zapobiec ciąży.

Idealnie przed planowaną ciążą jest wykonanie testów genetycznych zarówno ojcu, jak i matce przed krzyżowaniem. Zapobiega to pojawianiu się u potomstwa chorób wrodzonych.

Czy rodzaj zapłodnienia może wpływać na wielkość miotu?

Na koniec, nie zaniedbuj procesu, w jaki sposób suczka zaszła w ciążę. Jeśli jest to ciąża naturalna, prawdopodobnie będzie miała większe mioty, niż gdyby była to sztuczna inseminacja.

Badania wykazały, że jeśli nasienie zaszczepione samicy podczas sztucznego zapłodnienia jest zamrożone, wielkość miotu zmniejsza się o 30% w porównaniu do „naturalnego” zapłodnienia. Oznacza to, że praktyki przeprowadzane podczas procesu zapłodnienia wpływają również na wielkość miotu.

Co zrobić, gdy urodzi się martwy szczeniak?

Profesjonalne badania szacują, że do 0,8% szczeniąt rodzi się martwe w momencie poczęcia i nic nie można zrobić, aby temu zapobiec. Jeśli tak jest w przypadku twojej suczki, postępuj zgodnie z tymi zaleceniami:

1. Pozwól matce pozostać ze zmarłym szczeniakiem (lub szczeniętami) przez około 10-15 minut. W ten sposób może oswoić się ze stratą i nie będzie szukała potomstwa, gdy je zabierzesz.
2. Usuń martwe zwierzę z otoczenia matki, ale zawsze w rękawiczkach. Należy pamiętać, że może być źródłem bakterii.
3. Zabierz matkę i nowo narodzone szczenięta do weterynarza zaraz po zakończeniu porodu. Cały miot może wymagać specjalnego leczenia farmakologicznego.
4. Zadzwoń do lokalnych władz w Twojej okolicy, aby dowiedzieć się, jak pozbyć się ciała (lub ciał). Zakopanie ciała na polu lub wyrzucenie do śmieci nigdy nie wchodzi w grę, a ponadto w większości regionów jest to czyn nielegalny.

Choć może to być bolesne, należy pamiętać, że pozbycie się martwego szczeniaka jest obowiązkiem, który przejmuje opiekun. To wcale nie jest przyjemne, ale musisz wiedzieć, jak zachować się w tej sytuacji i działać w zgodzie ze środowiskiem.

Ciąża suki: wyzwanie

Chociaż uważa się, że mniejszy miot jest lepszy, ponieważ wymaga mniej pracy i opieki, prawda jest taka, że gdy w kanale rodnym jest niewiele szczeniąt do urodzenia, nie generują one wystarczającej stymulacji dla suki, aby rozpocząć poród i proces ten może trwać dłużej niż w przypadku, gdyby urodziła więcej szczeniąt. Z kolei, duży miot powoduje duże zmęczenie u samic, które mogą spędzić cały dzień na wprowadzaniu młodych na świat.

Z tych wszystkich powodów (i wielu innych) zalecamy, abyś dobrze się zastanowił przed planowaną ciążą Twojej suczki. Poza inwestycją pieniężną i odpowiedzialnością, która się z tym wiąże, powinieneś również wiedzieć, że będzie to bardzo wymagający proces dla zdrowia twojego psa. Nie sprowadzaj życia na ten świat, jeśli nie masz pewności, że możesz się nim zająć.