Logo image
Logo image

Deksametazon dla psów: zastosowania i skutki uboczne

5 min.
Przedawkowanie deksametazonu może powodować letarg i senność, chociaż w ciężkich przypadkach powoduje również krwawienie wewnętrzne z przewodu pokarmowego. Z tego powodu jego stosowanie powinno być zawsze nadzorowane przez lekarza weterynarii.
Deksametazon dla psów: zastosowania i skutki uboczne
Cesar Paul Gonzalez Gonzalez

Napisane i zweryfikowane przez biologa Cesar Paul Gonzalez Gonzalez

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Deksametazon to lek stosowany w zwalczaniu stanów zapalnych, dlatego jest powszechnym sposobem leczenia wielu rodzajów schorzeń. U psów wiele chorób można leczyć podając deksametazon, co czyni go doskonałym sprzymierzeńcem zdrowia psa. Oczywiście zawsze na polecenie i pod obserwacją wykwalifikowanego lekarza weterynarii.

Pomimo tego, że jest dość użytecznym lekiem, ma również pewne skutki uboczne. Z tego powodu zwierzę nigdy nie powinno samo się leczyć, ponieważ może to przynieść efekt odwrotny do zamierzonego. Pamiętaj, że informacje podane w tym miejscu służą wyłącznie celom informacyjnym: w razie jakichkolwiek pytań lub nagłych wypadków należy skonsultować się ze specjalistą ds. zdrowia zwierząt. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o deksametazonie.

Co to jest deksametazon dla psów?

Deksametazon jest kortykosteroidem, który bardzo przypomina hormon kortyzol. Dzięki temu lek może przedostać się do komórek organizmu, pozwalając mu kontrolować stany zapalne w niektórych obszarach. Jednak ten mechanizm działania ma również działanie immunosupresyjne i powoduje obniżenie sprawności układu odpornościowego psa.

To właśnie te efekty utrudniają przepisywanie leczenia deksametazonem, bo choć może być ono korzystne, to pozostawia organizm podatny na inne zagrożenia. Dlatego tylko lekarz weterynarii może wskazać zastosowanie tego leku, gdyż musi on ocenić sytuację każdego pacjenta. Mimo to, nie wszystko jest złe, gdyż psy leczone tym lekiem w pewnych warunkach znacznie się poprawiają.

Some figure

Deksametazon nie jest lekiem, który można stosować tylko u psów, stosuje się go również u ludzi i innych zwierząt. Jednakże dawkowanie i sposób podawania różnią się w zależności od gatunku, dlatego nie zaleca się stosowania tego samego dawkowania i sposobu podawania dla każdego gatunku

Zastosowania leku

Głównym działaniem deksametazonu jest immunosupresja, ponieważ układ odpornościowy jest przyczyną wielu obrazów klinicznych u psów. Dzięki temu istnieje wiele różnych schorzeń, w których może się przydać. Oto kilka zastosowań tego leku u psów:

  • Zapalenie: ta reakcja organizmu jest spowodowana przez układ odpornościowy, ponieważ w przypadku jakiegokolwiek uszkodzenia dotknięty obszar zaczyna rozszerzać naczynia krwionośne, co umożliwia przybycie ochronnym komórkom organizmu i rozpoczęcie naprawy urazu. To właśnie powoduje stan zapalny, więc zmniejszenie aktywności ustroju również zmniejsza ten problem.
  • Alergie: Alergia może być traktowana jako nagła i przesadna reakcja układu odpornościowego, która powoduje różne problemy, takie jak stany zapalne, łzawienie i podrażnienie skóry. Z tego powodu, gdy aktywność układu odpornościowego jest zmniejszona, alergia jest również kontrolowana.
  • Problemy mięśniowo-szkieletowe: takie jak choroba zwyrodnieniowa stawów, zapalenie mięśni i zapalenie stawów. Wszystkie te przypadki powodują stany zapalne różnych obszarów ciała, więc środki przeciwzapalne są bardzo pomocne w radzeniu sobie z ciężkimi objawami.
  • Diagnoza endokrynopatii: dotyczy chorób spowodowanych nieprawidłową regulacją hormonów. U psów najczęstszym jest zespół Cushinga, w przypadku którego deksametazon stosuje się jako część testu diagnostycznego.

Większość zastosowań tego leku ma działanie paliatywne. Oznacza to, że ogranicza się tylko do zmniejszenia lub kontrolowania objawów, ale nie do wyeliminowania problemu. Podobnie skutki uboczne mogą być również ryzykowne, więc tylko profesjonalista powinien przepisywać i monitorować stosowanie tego leku.

Dawkowanie deksametazonu dla psów

Dawka deksametazonu dla psów może się różnić w każdym przypadku, ponieważ w nagłych przypadkach można zalecić większą ilość leku. Mimo to, ogólna zasada jest taka, że na każdy kilogram wagi zwierzęcia podaje się od 0,1 do 2 miligramów. Normalna postać tego leku to roztwór do wstrzykiwań, ale istnieją też tabletki do podawania doustnego.

Oprócz powyższego, obowiązkowe jest, aby lekarz weterynarii przepisał odpowiednią dawkę, ponieważ istnieją pewne ograniczenia dotyczące jego długotrwałego stosowania. Należy go podawać i odstawiać stopniowo, ponieważ w przeciwnym razie może wywołać u psa skutki uboczne (takie jak zespół Cushinga).

Przeciwwskazania leku

Stosowanie deksametazonu jest przeciwwskazane w przypadku infekcji grzybiczych, wirusowych lub bakteryjnych, ponieważ jego działanie immunosupresyjne może pogorszyć sytuację. Wpływ tego leku na organizm psa jest szeroki i istnieje kilka scenariuszy, w których nie należy go podawać. Niektóre z jego przeciwwskazań to:

  • Cukrzyca: deksametazon powoduje wzrost stężenia cukru we krwi, dlatego u psów z cukrzycą mogą wystąpić problemy z ich stanem. Zmniejsza również działanie leków przeciwcukrzycowych.
  • Niewydolność nerek: lek jest zwykle wydalany przez nerki, więc może powodować większe zapotrzebowanie i nasilać problem z nerkami. W niektórych przypadkach zalecane są bardzo małe dawki leku, ale tylko pod diagnozą i kontrolą lekarza weterynarii.
  • Niewydolność serca: W dłuższej perspektywie deksametazon powoduje retencję sodu, co prowadzi do wzrostu ciśnienia krwi. U psów z niewydolnością serca, serce często nie jest w stanie wytrzymać tych zmian ciśnienia.
  • Hiperadrenokortycyzm (zespół Cushinga): Ten zespół odnosi się do nadmiaru kortyzolu we krwi, który powoduje różne objawy u psa. Stosowanie deksametazonu może powodować ten problem, gdyż wpływa on na naturalną regulację kortyzolu.
  • Osteoporoza: Osteoporoza to przewlekła choroba zwyrodnieniowa, która osłabia kości. Podobnie kortykosteroidy mogą również wywoływać ten długotrwały efekt, więc ich stosowanie w czasie trwania tej choroby zwiększa tempo utraty masy kostnej.
  • Wrzody żołądka i jelit: zgaga jest wywoływana przez prostaglandyny, które są hamowane przez stosowanie deksametazonu. W dłuższej perspektywie może to prowadzić do powikłań w postaci wrzodów u psów.
  • Nadwrażliwość (alergia): Odnosi się do nadmiernej odpowiedzi immunologicznej na deksametazon, która może prowadzić do wstrząsu anafilaktycznego.
  • Ciąża: kortykosteroidy wywołują poród u zwierząt i wady rozwojowe u płodów, dlatego nie zaleca się ich stosowania u ciężarnych samic.

Ponadto deksametazon może wchodzić w interakcje z innymi lekami, dlatego konieczne jest, aby lekarz weterynarii ocenił warunki w każdym przypadku. Dlatego, gdy tylko pójdziesz sprawdzić swojego zwierzaka, powiedz specjaliście o lekach i szczepionkach, które pies ostatnio zażył. W ten sposób można przepisać odpowiednie leczenie bez większych komplikacji.

Skutki uboczne

Krótkotrwałe dawki tego leku zwykle nie powodują problemów. Jednak, gdy leczenie jest długotrwałe, mogą wystąpić pewne skutki uboczne, które należy wziąć pod uwagę. Wśród najczęstszych są następujące.

  • Zatrzymanie płynów.
  • Niewydolność nadnerczy: kortykosteroidy są syntetyczną formą hormonu kortyzolu wytwarzanego przez organizm, więc przy długotrwałym stosowaniu mogą powodować niepełnosprawność gruczołów odpowiedzialnych za ich naturalną produkcję (nadnercza). To właśnie prowadzi do zespołu Cushinga.
  • Poziom glukozy we krwi: podwyższony poziom glukozy we krwi.
  • Wielomocz: zwiększona produkcja moczu.
  • Polidypsja: zwiększone spożycie płynów.
  • Polifagia: zwiększone przyjmowanie pokarmu.
  • Opóźnione gojenie: działanie immunosupresyjne zapobiega szybkiemu gojeniu.
  • Wrzody: hamowanie prostaglandyn powoduje pojawienie się wrzodów lub ich pogorszenie.
  • Infekcje wtórne: układ odpornościowy jest ograniczony, więc pies jest podatny na infekcje innymi bakteriami, grzybami lub wirusami.
  • Zmniejszenie produkcji mleka.
Some figure

Te działania niepożądane zwykle ustępują po zakończeniu leczenia deksametazonem. Jednak w przypadku niewydolności nadnerczy, lek odstawia się stopniowo, aby organizm zaangażował się w naturalną produkcję hormonu.

Znaczenie pójścia do weterynarza

Jak być może zdajesz sobie sprawę, stosowanie deksametazonu musi być przepisane i monitorowane przez weterynarza, ponieważ może to spowodować problemy zdrowotne dla twojego zwierzaka. Z tego powodu nie stosuj samoleczenia swojego psa, ponieważ konsekwencje mogą być śmiertelne. Pamiętaj, że zdrowie Twojego psa to nie zabawa.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Arribas, M. T. V., Fernández-Velilla, A., Antón, J. J. R., & Gonzalo, I. O. (1990). Evaluación de la función adrenal en perros. Clínica veterinaria de pequeños animales: revista oficial de AVEPA, Asociación Veterinaria Española de Especialistas en Pequeños Animales, 10(4), 49-56.
  • Ploog, J. F. T. Eficacia de una Suspensión Intramamaria sobre la base de Cefalexina Monohidrato, Gentamicina Sulfato asociada con Dexametasona y Vitamina A (Cefa-Milk® Forte)* en el Control de Infecciones Intramamarias durante el Período de Lactación en Vacas Lecheras de Alta Producción.
  • Lorenzutti, A. M., Himelfarb, M. A., & Zarazaga, P. (2007). Interacción farmacológica entre dexametasona y sulfametazina en caninos. Revista Complutense de Ciencias Veterinarias, 1(2), 113.
  • Antón, E. L. Evaluación de la efectividad y tolerancia de una combinación a base de Fenilbutazona con Dexametasona (Cortifen 200.25®)* en la resolución de dolores articulares en caninos.
  • Rivas, A. (2012). Diagnostico del hiperadrenocorticismo canino. Revista del Colegio de Médicos Veterinarios del Estado Lara, 2(3), 2-5.
  • Sánchez, A., & Saéz, L. (2006). Interrupción de gestación en perras utilizando dexametasona oral. Revista de Investigaciones Veterinarias del Perú, 17(1), 64-66.
  • Pavese, C. 8. Uso de glucocorticoides en el manejo del dolor en perros y gatos. Bases para el manejo del dolor en perros y gatos, 205.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.