Zespół przewlekłego zmęczenia u zwierząt a mikroorganizmy

Napisane i zweryfikowane przez biologa María Muñoz Navarro

Ostatnia aktualizacja: 22 grudnia, 2022

Istnieje kilka mikroorganizmów, które mogą mieć wpływ na istoty żywe. Z tego powodu czasami zarówno ludzie, jak i zwierzęta mogą zachorować. W związku z tym warto wiedzieć, które mikroorganizmy powodują zespół przewlekłego zmęczenia.

Aby lepiej to zrozumieć, musimy najpierw wyjaśnić dwie podstawowe kwestie:

• Mikroorganizm to organizm jednokomórkowy tak mały, że możemy na niego patrzeć tylko pod mikroskopem lub mikroskopem elektronowym, tak jak w przypadku wirusów, które są ultramikroskopijne. Mikroorganizmy chorobotwórcze mogą powodować choroby u zwierząt, roślin, a także ludzi.
• Kojarzymy to jako objaw różnych zaburzeń, takich jak wyczerpanie fizyczne, obniżona zdolność poznawcza czy zaburzenia snu. Nie należy tego mylić ze zmęczeniem, jakie odczuwamy po aktywności fizycznej.

Poniżej pokażemy kilka przykładów zwierząt cierpiących na tę chorobę oraz znane dotychczas dowody naukowe, które pomogą nam zrozumieć znaczenie tych małych istot, które odgrywają kluczową rolę w zdrowiu zwierząt.

Zespół przewlekłego zmęczenia

Zespół przewlekłego zmęczenia (ZPZ), znany również jako „encefalopatia mialgiczna” (ME), to choroba, która zaczyna się od objawów podobnych do grypy.

Jest to choroba, która objawia się intensywnym zmęczeniem, zarówno fizycznym, jak i psychicznym, i utrzymuje się z czasem (co najmniej 6 miesięcy). Może również prowadzić do problemów z koncentracją, pamięcią i bólami mięśni. Niektórzy specjaliści łączą to nawet ze zdrowiem psychicznym.

Do niedawna myśleliśmy, że ta choroba dotyczy jedynie ludzi, jednak kilka badań ujawniło przypadki ZPZ zwierząt, takich jak konie i zwierzęta domowe, co wskazuje na możliwy przypadek zoonozy.

Przyczyna, diagnoza i leczenie choroby nie są obecnie jasne, ale wszystkie dotyczą infekcji wirusowej lub bakteryjnej ośrodkowego układu nerwowego (OUN), powodując w konsekwencji zaburzenie układu odpornościowego.

Badania ujawniły również obecność różnych chorób, które mogą powodować infekcje przez całe życie, omijając układ odpornościowy:

• Parwowiroza psów (CPV)
• Ludzki herpeswirus
• Mycoplasma pneumoniae
• Opryszczka pospolita
• Wirusy Epsteina-Barr
• A nawet grzyby lub inne biotoksyny

Mikroorganizmy powodujące zespół przewlekłego zmęczenia

Bakterie, pasożyty i wirusy to mikroorganizmy, które mogą powodować zmęczenie lub są zaangażowane w zespół przewlekłego zmęczenia.

Bakterie

Badanie przeprowadzone w Anglii sugeruje, że konie również mogą cierpieć na ZPZ. W rzeczywistości potwierdzono, że istnieje związek między ludźmi a zwierzętami.

Do przeprowadzenia eksperymentu wykorzystano cztery konie, dwa z nich cierpiały na chroniczne zmęczenie i osłabienie, które utrudniało im podjęcie jakiegokolwiek wysiłku.

Wydawały się przygnębione, stały ze spuszczoną głową i obwisłymi wargami, a także były senne i apatyczne. Z drugiej strony, pozostałe dwa konie miały objawy osłabienia, astenii oraz zmniejszoną masę ciała.

Rozmaz i posiew krwi wykazały, że wszystkie z nich były nosicielami bakterii podobnych do mikrokoków, których nie miały zdrowe konie.

Autor tego samego badania wcześniej przebadał koty i psy z mikrokokami we krwi i uzyskał wynik pozytywny na obecność gronkowców pośrednich i gronkowców xylosus. Dlatego bakterie mogą być mikroorganizmami, które powodują przewlekłe zmęczenie.

Pasożyty

W innym eseju, opublikowanym w czasopiśmie Progress in Neurobiology (Postęp w neurobiologii), naukowcy wykorzystali myszy jako model do badania zmęczenia.

W rezultacie odkryli, że zarówno zakażenia Cryptosporidium parvum, jak i Toxoplasma gondii wpływają na aktywność myszy przez kilka tygodni.

Pasożyt świdrowiec nagany (wywołujący zaburzenia snu) powodował senność w ciągu dnia i bezsenność u zarażonych szczurów. Gdy znajdzie się we krwi, może zaatakować inne tkanki, takie jak układ nerwowy.

We wszystkich przypadkach wykazano, że te jednokomórkowe pasożyty mogą również powodować chroniczne zmęczenie.

Wirusy

Inne mikroorganizmy powodujące przewlekłe zmęczenie to wirusy. Liczne badania potwierdziły, że ZPZ jest wynikiem zespołu zespołów mózgowych przypisywanych encefalopatiom wirusowym. W rzeczywistości stwierdzono, że następujące wirusy mogą być powiązane z tą chorobą:

• Parwowirus
• Enterowirus
• Epsteina-Barr
• Wirus opryszczki pospolitej

Niektóre z nich znajdują się w samym płynie mózgowo-rdzeniowym i eksperci sugerują, że to właśnie tam powstaje infekcja. Jednak inne znajdują się w innych częściach ciała i pośrednio zostają zakażone OUN.

Inny artykuł wskazuje, że wirusy są bardziej skłonne do wywoływania tej choroby niż bakterie, opierając się na następujących pomysłach:

• Choroba ta jest związana ze zmianami funkcji mózgu, a wiemy, że wirusy powodują zmiany w zachowaniu.
• Wirusy z rodzaju cirkowirusów i poliomawirusów mogą przenikać do mózgu i tam się replikować. Cirkowirus nie wywołuje patogenności u ludzi, ale wywołuje ją u zwierząt, jest to na przykład poodsadzeniowy wielonarządowy zespół wyniszczający u świń, który ma objawy podobne do ZPZ.
• ZPZ zwykle występuje z powodu choroby ogólnoustrojowej, infekcji lub silnego stresu. Te stany mogą spowodować, że wirus dostanie się do krwi i przedostanie się do OUN, tłumiąc układ odpornościowy i zwiększając ładunek wirusa, jak dzieje się to w przypadku cirkowirusa.

W zdrowej populacji występują wirusy z rodziny pikornawirusów, do której należy enterowirus. Jednak wiele enterowirusów powoduje ZPZ i wiadomo, że kilka podtypów czasami wpływa na mózg. Rodzina wirusów herpes i parwowirus mają również podobny profil.

Istnieje kilka mikroorganizmów, które mogą powodować chroniczne zmęczenie i nadal są badane.

Mikroorganizmy zawsze dają wskazówki

Podsumowując, badanie bakterii, pasożytów i wirusów pozwala nam zrozumieć choroby zakaźne, a także opracować skuteczne metody ich leczenia.

Jednak mikrobiologia sięga znacznie dalej. Ta dziedzina naukowa stara się pomóc nam zrozumieć znaczenie tych „niewidzialnych” organizmów, ponieważ bez nich nie istniałoby życie.

Jej rola w przyrodzie jest ważna dla wielu procesów biologicznych i życiowych.