Logo image
Logo image

Co robić, gdy mój pies ma odruchy wymiotne

3 min.
Krztuszenie się u psów nie jest zdarzeniem, które należy po prostu zignorować, ponieważ może to oznaczać, że twój pupil ma poważne, a nawet zagrażające życiu problemy. Dlatego nawet jeśli może to być fałszywy alarm, zawsze najlepiej jest natychmiast udać się do lekarza weterynarii.
Co robić, gdy mój pies ma odruchy wymiotne
Ostatnia aktualizacja: 11 marca, 2022

Nierzadko siedzimy sobie spokojnie na kanapie i nagle nasz pies zaczyna mieć odruchy wymiotne. Martwimy się, bo myślimy, że nie może oddychać, że chce mu się wymiotować i że to może być coś poważniejszego. W tym artykule dowiesz się, jak to odróżnić, dlaczego psy mają odruchy wymiotne i co zrobić, żeby pomóc swojemu pupilowi.

Odruchy wymiotne są spowodowane kurczącymi się ruchami brzucha. Kiedy tak się dzieje, żołądek zaczyna pracować, żeby wypchnąć zawartość, którą zwierzę odrzuca przez wymioty.

Dlaczego psy mają odruchy wymiotne?

Some figure
Autor: LuAnn Snawder Photography

Odruch wymiotny może być próbą zwymiotowania, ale nie zawsze się to udaje. Bez niego mogą wystąpić wymioty. Może też wystąpić odruch wymiotny bez wymiotów. Powody, dla których twoje zwierzę może mieć odruchy wymiotne, są następujące:

  1. Być może już zwymiotował i jego żołądek jest pusty. Jednak pewne minimalne resztki powodują u niego ten dyskomfort.
  2. Może cierpieć z powodu powiększonego żołądka.

Kiedy odruchowi wymiotnemu towarzyszą wymioty, może to być poważniejsze. Czasami mogą one być oznaką uszkodzeń wewnętrznych, które wymagają interwencji. Może się też zdarzyć, że w gardle utkwiło ciało obce, więc czynność ta jest próbą udrożnienia przejścia.

Jak rozpoznać, czy pies ma odruchy wymiotne, czy kaszle?

Odruchy wymiotne i kaszel są bardzo podobne i żeby pomóc swojemu psu, musisz wiedzieć, jak je odróżnić. Czasami piana wydalana z pyska psa jest wynikiem wysiłku, jaki włożył on w kaszel, a nie wymiotów, jak się często uważa.

Jednym z najłatwiejszych sposobów na odróżnienie tych dwóch dolegliwości jest dźwięk. Kaszel wydaje ochrypły, suchy dźwięk. Odruchy wymiotne natomiast wydają dźwięk, który pochodzi z gardła i jest bardziej ślinotokowy.

Ważne jest też, by wiedzieć, jak odróżnić odruchy wymiotne od regurgitacji. Chociaż w obu przypadkach podejmowana jest próba wydalenia czegoś z żołądka, regurgitacja odbywa się bez odruchów wymiotnych i bez gwałtownych ruchów brzucha.

Co robić, gdy twój pies ma odruchy wymiotne

Skoro znamy już przyczyny i wiemy, jak je odróżnić od innych dolegliwości, czas zabrać się do pracy i pomóc naszemu pupilowi. Jak już powiedzieliśmy, te, którym towarzyszą wymioty, są najbardziej niebezpieczne, więc na nich się skupimy.

Some figure
Autor: Christine und David Schmitt

Oto kroki, które należy wykonać:

  • Spróbuj dowiedzieć się, dlaczego tak się dzieje. Może dzieje się tak tylko wtedy, gdy podasz mu coś, co nie jest jego pokarmem. Jeśli zauważysz, że zdarza się to często, być może coś jest nie tak z jego pożywieniem. Jeśli dzieje się to po wejściu z ulicy, może to być spowodowane tym, że zjadł coś z podłogi. Krótko mówiąc, obserwuj swoje zwierzę.
  • Zapobieganie wymiotom. Jeśli zdarza się to często, z przepisu lekarza możesz podać psu lek zapobiegawczy, który wydłuży czas pomiędzy wymiotami.
  • Uzupełnij płyny. Kiedy często wymiotujemy, jesteśmy odwodnieni i Twój pies nie jest tu wyjątkiem. Dlatego tak ważne jest podawanie mu dużej ilości wody i soli mineralnych, aby pomóc mu uzupełnić utracone płyny.
  • Jeśli wymiotuje więcej niż raz tego samego dnia, jak najszybciej udaj się do lekarza weterynarii.

Jeśli uważasz, że przyczyną twojego odruchu wymiotnego jest połknięty przedmiot, tym bardziej powinieneś udać się do specjalisty. Czasami konieczne jest podjęcie działań, których nie można wykonać w domu.

Zachowaj szczególną czujność, ponieważ jeśli to, co dzieje się z psem, to rozszerzenie-skręcenie żołądka, może to doprowadzić do śmierci. Nie należy zakładać, że rechotanie jest nieistotne. Wszystko, co dzieje się w naszym organizmie, a w tym przypadku w organizmie Twojego zwierzęcia, co odbiega od normy, jest spowodowane tym, że coś jest nie tak, a Twoim obowiązkiem jest pomóc mu dowiedzieć się, co.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Patiño Escobar, P. C., Linares Villalba, S. E., & Cruz Amaya, J. M. (2009). Disfagia orofaríngea en el perro: reporte de dos casos. Revista de Medicina Veterinaria, (18), 63-69.
  • Riodríguez-Vivas, R. I., Cordero, L. G., Trinidad-Martínez, I., & Ojeda-Chi, M. M. (2019). Spirocerca lupi en perros de Yucatán, México: Reporte de caso y estudio retrospectivo. Revista MVZ Córdoba, 24(1), 7145-7150.
  • Fernández Ceballos, O. D., González, M. S., Hernández López, C. A., Giraldo Castaño, A. M., & Hernández Toro, J. (2014). Incidencia de alteraciones de la mucosa gástrica en una población de perros de trabajo con diagnóstico de ehrlichiosis canina sometidos a tratamiento con doxiciclina en la ciudad de Medellín.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.