Logo image
Logo image

Rogatka ozdobna: siedlisko, dieta i cechy charakterystyczne

4 min.
Rogatka ozdobna to żaba z ustami tak dużymi, jak te, które otrzymasz, gdy poznasz wszystkie niesamowite fakty na jego temat.
Rogatka ozdobna: siedlisko, dieta i cechy charakterystyczne
Sara González Juárez

Napisane i zweryfikowane przez psychologa Sara González Juárez

Ostatnia aktualizacja: 24 stycznia, 2023

Podobnie jak pozostałe płazy bezogonowe z rodzaju Ceratophryidae żaba ta jest również znana jako rogatka ozdobna ze względu na swój ogromny pysk, który pokrywa prawie połowę jej ciała. Na uwagę zasługują również wypukłości na głowie, podobne do małych rogów.

Chociaż wiele osób zna ją z nawiązania do klasycznej gry wideo, to prawda jest taka, że ta żaba ma wiele ciekawych cech, które często pozostają w cieniu. Dlatego poniżej znajdziesz kompletną informację o jej biologii i zachowaniu, której nie możesz przegapić. Zacznijmy.

Charakterystyka i taksonomia

Rogatka ozdobna (Ceratophrys ornata) płaz z rodziny Ceratophryidae, do której należą wszystkie żaby popularnie nazywane rogatkami. Tym, którym się tutaj zajmujemy jest rogatka ozdobna, który charakteryzuje się jasnozielonym ubarwieniem z czarnymi plamkami.

Some figure
Ceratophrys ornata.

Istnieją pewne oznaki dymorfizmu płciowego, ponieważ samce mają zwykle poduszeczki na przednich kończynach i nieco luźniejszą skórę na spodzie pyska, gdzie znajduje się worek głosowy. Samice są znacznie większe, osiągają 16 centymetrów długości, podczas gdy samce tylko 10.

Ogromny pysk, który zajmuje prawie połowę jego całkowitej długości, pozwala mu zjadać dość duże ofiary, takie jak małe gryzonie. Wewnątrz otworu gębowego znajduje się rząd małych, spiczastych zębów na górze i dwa kły na dolnej szczęce.

Te małe kły pomagają im skuteczniej chwytać ofiary.

Siedlisko rogatki ozdobnej

Rogatki ozdobne występują w Argentynie, w regionie Pampa, w Buenos Aires, Cordobie, Entre Rios, Mendozie i Santa Fe. Można ją również spotkać w tropikalnych rejonach Brazylii i Urugwaju, ale największe populacje występują w Argentynie.

Jej siedlisko obejmuje łąki z efemerycznymi zbiornikami wodnymi, ponieważ żaba ta nie jest zbyt dobrym pływakiem, mimo że jest półwodna. Można je również zobaczyć w przydrożnych rowach i na nawadnianych polach uprawnych.

Żywienie

Żaby te charakteryzują się wielką żarłocznością, ponieważ wszystko, co jest żywe i przechodzi przed nimi, prawdopodobnie zostanie zjedzone. W rzeczywistości ich styl polowania polega na zakopywaniu się w błocie, pozostawiając jedynie oczy. Gdy zbliża się ofiara, wyskakują w górę i łapią ją.

Są tak żarłoczne, że nierzadko zdarza się, że duszą się na śmierć, próbując zjeść zbyt duże zwierzę.

Dlatego też rogatka ozdobna jest gatunkiem mięsożernym, który zjada przede wszystkim kręgowce. Jego dieta obejmuje inne płazy bezogonowe, małe ptaki, gryzonie i inne zwierzęta, które może upolować. Żaby te, w przeciwieństwie do innych gatunków, są również mięsożerne.

Zachowanie rogatek ozdobnych

Chociaż są płazami, większość życia spędzają tylko na lądzie. Są nocne i samotne, można je spotkać tylko podczas sezonu lęgowego.

Podczas zimy, która jest dla nich najzimniejszą i najsuchszą porą roku, hibernują, zakopując się całkowicie. Aby zapobiec wysychaniu skóry w tym okresie, tworzą wokół siebie rodzaj skorupy, która utrzymuje jej wilgotność.

Są to na ogół zwierzęta terytorialne i mają tendencję do obrony poprzez groźby i agresję. Przed atakiem otwierają jednak szeroko paszczę, aby wydać się większymi i odstraszyć potencjalnych drapieżników lub konkurentów. Kijanki natomiast emitują pod wodą metaliczny skrzeczący dźwięk w celach obronnych i do komunikowania zagrożenia.

Rozmnażanie

Wczesną wiosną, wraz z deszczami, rogatki ozdobne wychodzą z hibernacji i rozpoczyna się sezon rozrodczy. Przed kopulacją samiec wydaje specyficzną, głośną i monotonną pieśń. Po znalezieniu partnerki samiec i samica łączą się w typowym uścisku zwanym amplexus, podczas którego dochodzi do zapłodnienia.

Samica jest w stanie złożyć do 2000 jaj w ciągu zaledwie kilku tygodni od kopulacji. Jaja przyczepiają się do różnych powierzchni, które następnie trafiają do wody, takich jak rośliny, skały, drewno itp. W zależności od temperatury wody, po 2-4 dniach kijanki wylęgną się.

Metamorfoza, dzięki której kijanki będą mogły oddychać powietrzem, nastąpi dopiero po 4-6 tygodniach. W międzyczasie będą się żywić w wodzie tym, co znajdą, zwłaszcza owadami i innymi zwierzętami wodnymi, nawet kanibalizując się, jeśli nie znajdą nic innego.

Status ochronny rogatki ozdobnej

Some figure
Ceratophrys ornata.

Ceratophrys ornata ma obecnie status bliski zagrożeniu (NT). Podobnie jak w przypadku większości płazów bezogonowych, największym zagrożeniem dla nich jest utrata siedlisk i zanieczyszczenie środowiska. W szczególności rogatka jest zbierana do celów komercyjnego handlu zwierzętami domowymi oraz w celu sprzedaży jej jaj do badań naukowych.

Mimo że tworzone są obszary chronione i miejsca ochrony, nadal potrzeba wielu badań nad populacjami tych płazów bezogonowych, a także ich ekologią i zachowaniem. Dlatego nie są one jeszcze bezpieczne przed spadkiem populacji, którego już doświadczają. Do nas wszystkich należy nadanie im znaczenia, na które zasługują, aby mogły nadal zamieszkiwać naszą planetę.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Axel Kwet, Gabriel Skuk, Débora Silvano, Esteban Lavilla, Ismael di Tada, Rafael Lajmanovich. 2004. Ceratophrys ornata . La Lista Roja de Especies Amenazadas de la UICN 2004: e.T56340A11464790. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2004.RLTS.T56340A11464790.en . Consultado el 23 de noviembre de 2022.
  • Deutsch, C., Bilenca, D., & Agostini, G. (2017). In search of the horned frog (Ceratophrys ornata) in Argentina: complementing field surveys with citizen science. Herpetological Conservation and Biology12(3), 664-672.
  • Groom, D. J., Kuchel, L., & Richards, J. G. (2013). Metabolic responses of the South American ornate horned frog (Ceratophrys ornata) to estivation. Comparative Biochemistry and Physiology Part B: Biochemistry and Molecular Biology164(1), 2-9.
  • Costa, C. S., Ronco, A. E., Trudeau, V. L., Marino, D., & Natale, G. S. (2018). Tadpoles of the horned frog Ceratophrys ornata exhibit high sensitivity to chlorpyrifos for conventional ecotoxicological and novel bioacoustic variables. Environmental Pollution235, 938-947.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.