Psy poszukiwawcze - wszystko, co powinieneś wiedzieć

Szwajcarzy byli pionierami treningu wykorzystującego psy poszukiwawcze oraz ratownicze. Powodem, dla którego zaczęli je szkolić, była ogromna liczba ludzi tracąca orientację lub wręcz gubiąca się w szwajcarskich Alpach.

W naszym dzisiejszym artykule zaprezentujemy Ci podstawowe informacje na ten temat. Dzięki nim możesz dowiedzieć się wszystkiego o tych wspaniałych zwierzętach, jakimi są psy poszukiwawcze i ratownicze.

Psy poszukiwawcze i ratownicze – początki ich historii

Mimo tego, że początkowo psy myśliwskie były od zawsze używane do wszelkiego rodzaju misji o charakterze poszukiwawczym i ratowniczym, dopiero w okresie II wojny światowej zyskały sobie należne im uznanie z uwagi na swoje umiejętności i zdolności.

Rasy, takie jak owczarek niemiecki, najczęściej były wykorzystywane do wyszukiwania osób, które zostały uwięzione pod gruzami zburzonych w trakcie działań wojennych budynków. Wkrótce szkolenie psów poszukiwawczych i ratowniczych stało się bardziej powszechne.

Zaczęto regularnie wykorzystać je do różnego rodzaju katastrof i przypadków zaginięć ludzi.

Już w latach pięćdziesiątych, po tym, gdy najtrudniejszy w historii współczesnej Europy okres powojenny stał się przeszłością, zaczęło pojawiać się kilka szkół specjalizujących się w szkoleniu zwierząt, takich jak psy poszukiwawcze i ratownicze. Zawód ten stał się szczególnie popularny w Szwajcarii i Niemczech.

W latach 80. otwarto na terenie Hiszpanii pierwsze specjalistyczne instytucje szkoleniowe, które opierały się na metodzie opracowanej przez Czerwony Krzyż w Hamburgu. Plan szkolenia składał się z czterech faz:

• Klatka i postawa
• Pudełko lub pojemnik
• Odnajdywanie ukrywające się osoby
• Wyszukiwanie prowadzone na smyczy

W jaki sposób pies dokonuje wyszukiwania?

Niektórzy uważają, że psy poszukiwawcze i ratownicze “polują” na wszelkiego rodzaju wskazówki w terenie. Uprzednio wąchają rzecz jasna uprzednio przedmiot należący do zagubionej osoby. A następnie podążają za śladami tego zapachu tak długo, dopóki nie znajdą zaginionej osoby.

Nie jest to jednak możliwe w przypadkach, gdy tożsamość zaginionej osoby jest nieznana. Albo też ratownicy nie dysponują żadnym przedmiotem, który należał do zaginionego człowieka i który pozwoliłby psu następnie podążać za jego zapachem.

Trenerzy podczas szkolenia uczą psy poszukiwawcze i ratownicze odróżniania zapachów osób w bezpośrednim otoczeniu zwierzęcia. A także zapachów tych ludzi, których pies może zobaczyć na własne oczy. Trzecim krokiem są osoby, których zapach pies może wykryć, ale których nie może ujrzeć.

Taka umiejętność przydaje się zwierzęciu to na wypadek konieczności odnalezienia osoby uwięzionej osoby pod gruzem, śniegiem lub po prostu ukrytej.

Kiedy szkolony pies wykryje osobę lub obiekt – czy to narkotyki czy też materiały wybuchowe – będzie szczekał w celu powiadomienia o tym fakcie swojego właściciela. Dzieje się tak dlatego, że podczas sesji treningowych na psie instruktorzy stosują mechanizm wzmocnienia pozytywnego.

W efekcie psy poszukiwawcze zawsze wiążą akt odnalezienia ukrytej lub zaginionej osoby z otrzymaniem należnej im nagrody.

Jakie rasy psów najlepiej nadają się do misji poszukiwawczo-ratowniczych?

Odpowiedź na to pytanie jest prosta. Do misji o charakterze poszukiwawczym lub ratowniczy może nadawać jakikolwiek pies, który został do tego celu przeszkolony. Niezależnie od rasy. Czasami ludzie myślą, że tylko owczarki niemieckie lub psy do polowań mogą być dobrymi psami poszukiwawczo-ratowniczymi.

Jednak istnieją setki przykładów innych ras, z których wywodzą się psy poszukiwawcze oraz ratownicze. Zwierzęta takie są w stanie równie dobrze wykonywać tę samą pracę.

Jeśli więc rasa psa nie określa zdolności poszukiwawczych i ratunkowych zwierzęcia, to jakie musi ono spełniać kryteria? Oto kilka cech, które są niezbędne do tego rodzaju pracy ratującej życie ludzkie:

• Pies musi być uważny i podatny na zewnętrzne metody motywacji.
• Zwierzę musi umieć samodzielnie podejmować decyzje, aby rozwiązać potencjalne problemy. Efekt ten osiąga się poprzez doświadczenie i cierpliwość ze strony jego instruktora oraz właściciela.
• Pies musi mieć chęć zadowolenia swojego właściciela lub trenera. Oznacza to, że oprócz zamiaru otrzymania nagrody (czyli akceptowaniu mechanizmu pozytywnego wzmocnienia), psy poszukiwawcze powinny cechować się chęcią zyskania pochwały ze strony swojego trenera.
• Zwierzę musi mieć wysoki poziom energii. Czasami znalezienie osoby lub obiektu może stać się skomplikowane i frustrujące. Pies będzie musiał nadal podążać naprzód, nie tracąc zainteresowania swoimi zadaniem.
• Pies musi być odporny i silny. Psy poszukiwawcze i ratownicze są szczególnie aktywne. Oznacza to, że muszą cechować się sporą wytrzymałością i siłą fizyczną.