Agresywność u psów - czy można reedukować bestię?

Agresywność u psów jest częstym problemem, szczególnie u tych, które nie miały dobrej socjalizacji jako szczenięta lub uległy jakiemuś urazowi. Możliwe jest jednak ponowne wychowanie agresywnego psa. W tym celu musimy zidentyfikować, co powoduje agresywność u psów. Po wykryciu źródła problemu powinniśmy się udać do odpowiedniego specjalisty.

Czym jest agresywność u psów?

Agresja to skłonność do gwałtownego działania lub reagowania. Takie zachowanie występuje u każdego gatunku zwierząt w obliczu groźnej sytuacji w odpowiedzi na strach. Do pewnego stopnia niewielka agresywność jest czymś naturalnym u zwierzęcia, aby przetrwać w środowisku.

Kiedy jednak agresywność jest częścią codziennego życia psa i regularnie wypływa na pierwszy plan w normalnych sytuacjach, zwierzę ma problem z agresywnością.

Agresja jest rodzajem destrukcyjnego zachowania. Oznacza to, że takie zachowanie nie pozwala na normalny rozwój życia psa lub ludzi, którzy z nim żyją. Inne destrukcyjne zachowania to nieprzystosowanie społeczne, strach, również nieodpowiednie reakcje lub nieumiejętne panowanie nad stresem.

Agresywny pies może zaatakować siebie, inne zwierzęta, osoby postronne, a nawet ludzi, z którymi żyje.

Agresywność u psów – przyczyny i rodzaje 

Agresja może mieć różne źródła w zależności od danego zwierzęcia. Znalezienie przyczyny jest bardzo ważne, może to dać początek ponownej edukacji agresywnego psa.

• Przyczyny organiczne. Ból, problemy z układem nerwowym lub problemy fizjologiczne.
• Strach
• Hierarchia
• Unikanie. Wyuczona bezradność lub gniew spowodowany frustracją powstają, gdy zwierzę próbuje uniknąć sytuacji, z której nie może uciec.
• Terytorialna
• Macierzyńska. W obronie młodych.
• Ochrona dóbr materialnych
• Przekierowanie. Agresja kończy się na innej osobie, która nie uczestniczyła w konflikcie.
• Drapieżna. Są to instynktowne reakcje łowieckie, bardzo obecne u niektórych psów.
• Agresywność idiopatyczna u psów. Bez wyraźnych przyczyn, nie wiemy co jest powodem – wydaje się że napady agresji są spontaniczne. Są to psy, które skaczą prawie na wszystko. Jeśli przypadek zostanie dogłębnie przeanalizowany, można znaleźć przyczynę, ale nie jest to bardzo częsty rodzaj agresji.
• Wywołana przez zabawę.
• Międzygatunkowa. Skierowana na psy, z którymi mieszka lub inne psy.

Stres jest bardzo silnym prekursorem psiej agresji. Pies poddany dużemu stresowi, kumulowanemu przez okoliczności życia, także brak pozytywnych bodźców lub wzbogacenia środowiska, może spowodować że stanie się agresywny. Także nieumiejętność radzenia sobie z powyższymi czynnikami zaprocentuje negatywnie.

Jak reedukować agresywnego psa?

Jak wskazuje to samo słowo, eliminacja agresywności polega także na „edukacji”. Konieczne jest wychowanie psa, aby mógł cieszyć się wszystkimi sytuacjami, jakie stwarza jego otoczenie. Dlatego agresywny pies potrzebuje profesjonalnego pedagoga, a nie szkolenia.

Techniki reedukacji u psów mogą być niebezpieczne, jeśli są praktykowane przez osobę bez wiedzy w tej dziedzinie. Najlepiej udać się do profesjonalisty, który dostosuje technikę, która najlepiej odpowiada psu.

Istnieją różne techniki reedukacji agresywnego psa, które jednak zawsze musimy zacząć od obserwacji i dodatkowo komunikacji z psem. Oto niektóre z nich:

• Terapia redukująca stres. To sposób, który wymaga więcej pracy, ale zmniejszamy niepokój psa w różnych sytuacjach. Na przykład stosowanie powolnego podawania jedzenia podczas posiłku, znaczne wzbogacanie środowiska, praca nad socjalizacją psa z ludźmi, wydłużanie czasu spacerów, gdzie pies może pójść i wąchać to, czego chce itp.
• Przyzwyczajanie i odczulanie. Długotrwałe, ale stopniowe narażenie na ten sam bodziec kończy się przyzwyczajaniem zwierzęcia do tego bodźca.
• Zaaklimatyzowanie. Można go wykorzystać także do pozytywnego uwarunkowania psa, zwiększając lub zmniejszając pożądane zachowanie.

Wreszcie, poprzez wygaszenie, eliminujemy zachowanie unikając wzmocnienia agresji poprzez odpowiedź. Na przykład, kiedy się z nim bawimy, a pies zaczyna gryźć, przestajemy się bawić. Możemy również szukać alternatywnej odpowiedzi, na przykład zamiast pozwolić psu nas ugryźć, przekierować psa na gryzaka.

Ponadto możemy zastosować metody takie jak kontrola impulsów, kontrolowanie gryzienia, pragnienie jedzenia lub zabawę.