Mastif pirenejski - imponująca rasa

Mastif pirenejski to rasa pochodzenia hiszpańskiego, która była tradycyjnie używana do ochrony stad. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna oficjalnie zalicza ją do grupy molosowatych.

Dzięki niezwykle silnej i proporcjonalnej budowie mięśni, pies ten chronił stada przed drapieżnikami, takimi jak wilki i niedźwiedzie.

Początki Mastifa Pirenejskiego

Jako wierny przyjaciel pasterzy górskich, jego główną rolą było pilnowanie owiec lub bydła. Rasa ta powstała w rejonie Aragonii, a codzienne życie psów tej rasy obejmowało długie podróże, przeprowadzając stada z Pirenejów Aragońskich do regionu Maestrazgo.

Jednak ze względu na ich rozmiary, utrzymanie ich było bardzo kosztowne. Z tego powodu ich liczba zmniejszyła się po hiszpańskiej wojnie domowej, ze względu na kryzys lat powojennych.

Jak więc Mastif pirenejski mógł przetrwać do dnia dzisiejszego? W 1977 roku Rafael Mal Alcrudo, Daniel Llorens Guerrero i Jaime Graus Morales – pasjonaci psów, zwłaszcza tej rasy – postanowili założyć Pirenejski Klub Mastifów w Hiszpanii. Związany z Królewskim Związkiem Kynologicznym w Hiszpanii, jego głównym celem była ochrona i promocja tej rasy.

Powojenny kryzys bardzo osłabił kraj, a na dziedzictwo genetyczne tej rasy szczególnie negatywny wpływ miało krzyżowanie. W rezultacie rasa była zagrożona wyginięciem. Wraz z założeniem klubu zebrano kilka Mastifów pirenejskich czystej krwi i stały się one podstawą do odbudowania tej rasy.

Dziś Mastif pirenejski jest znaną i cenioną rasą na całym świecie. Nie tylko dzięki klubowi w Hiszpanii, ale także dzięki innym klubom w Europie i USA.

Cechy charakteru i wygląd

Psy tej rasy są energiczne i zwinne, mają silne, potężnie zbudowane ciało, charakterystyczne dla psa górskiego. Klatka piersiowa jest szeroka i muskularna. Gruba sierść przykrywa bardzo umięśnione ciało o niedźwiedziej sile. Wygląd pyska Mastifa pirenejskiego jest typowy dla ras wykorzystywanych do pracy fizycznej i obrony stad.

Jeśli chodzi o kolor, jego futro jest białe, z charakterystycznymi, mocno zaznaczonymi łatkami na pysku, które wyglądają jak maska. Zabarwienia w tym samym kolorze występują również na innych częściach ciała psa.

W przypadku hodowców nie są pożądane psy trójkolorowe lub całkowicie białe. Najbardziej doceniane kolory są wymienione poniżej, od najbardziej pożądanych do najmniej:

• Czysta biała lub śnieżnobiała z umiarkowanie szarymi łatami
• Intensywny złocisty
• Brązowy
• Czarny

Rasa ta nie ma dokładnie określonej maksymalnej wielkości. Im większy Mastif, tym lepiej. Psy mają zazwyczaj minimalną wysokość 77 cm, a suki 72 cm, lecz można spotkać też psy znacznie większe. Co więcej, wielu hodowców preferuje psy powyżej 81 cm wzrostu.

Ponieważ rasa ta należy do rodziny Moloserów, ich szerokiej budowy ciało, opadające uszy i obfita sierść nadają jej spokojny i nieszkodliwy wygląd.

Mastif pirenejski jest przyjazny

Pomimo imponującego wyglądu, Mastify pirenejskie mają łagodną i serdeczną osobowość. Są także świetnymi psami stróżującymi. Nie straszne im żadne potencjalne zagrożenia i są lojalne wobec swojego właściciela.

Ze względu na inteligencję i respekt jaki wzbudzają, są one szanowane przez inne psy, ponieważ  zwykle są do nich nastawione wojowniczo.

Ich umiejętności jako psów zdolnych do walki, są dziełem kilku stuleci walk staczanych z wilkami. Odgłos szczekania jest głęboki i terytorialny, idealny do sygnalizowania niebezpieczeństwa na otwartych przestrzeniach.

Jako psy rodzinne bardzo szanują dzieci i są wierne swojemu właścicielowi. Wymagają jednak dużo otwartej przestrzeni i ćwiczeń na świeżym powietrzu.

Opieka nad Mastifem pirenejskim

Ze względu na swoje duże rozmiary, Mastify pirenejskie często cierpią na dysplazję stawu biodrowego oraz skręt żołądka, co jest przypadłością bardzo ciężką i potencjalnie śmiertelną.

Skręt żołądka występuje zwykle u dużych ras z głęboką klatką piersiową i dużym żołądkiem. rasSą one podatne na tę przypadłość gdyż w dużym żołądku mogą gromadzić się gazy, co powoduje ucisk innych organów i w rezultacie jego skręcenie.

Najczęstszymi objawami są intensywny ból i stan zapalny jamy brzusznej, a także nietypowe zachowanie i niepokój. Mastify pirenejskie powinny przechodzić regularne kontrole weterynaryjne, gdyż ze względu na swoje rozmiary są podatne na różnego rodzaju dolegliwości.