Pies jamnik, zwany też parówką, przywołuje uśmiech na naszej twarzy na samą myśl o nim. A jego osobowość może urzekać nawet bardziej niż jego rozczulający wygląd zewnętrzny.
Właściwie trudno nie lubić jamników. Ich krótkie nóżki, długie ciało i oklapnięte uszy, sprawiają, że są pełne uroku. Ich wdzięk jest oczywisty. Mówi o tym liczba właścicieli, jakich można spotkać na ulicach miast całego świata.
Bardzo istotna jest osobowość psa i jego zdolność do nauki. Jeśli myślisz o tym, by powiększyć grono domowników o jamnika, musisz wiedzieć nieco więcej na jego temat.
Jamnik – jego historia
Ten przeuroczy pies, znany jest na świecie pod wieloma nazwami. Jednak oficjalna nazwa rasy to jamnik.
Istnieje wiele odmian tej rasy. Jamniki różnią się kolorem sierści, długością, rozmiarem. Co więcej, jest nawet klub dla właścicieli i miłośników tej rasy.
Na niebywałym węchu jamników poznano się już w piętnastym wieku. Wtedy to niemieccy myśliwi używali ich głównie do polowań. Ich zadaniem było wytropienie i pogoń za zwierzyną.
W tamtym czasie nazywano je psami dręczącymi. Wywodziły się od niemieckich ogarów (pierwszych niemieckich psów myśliwskich).
Później skrzyżowano je z terierami miniaturowymi i od tego czasu za nazwę rasy przyjęto jamnik. Jamniki przejęły od terierów umiejętności łowcze, od ogarów zaś wydłużone ciało i szybkość.
Istnieje powszechnie panująca teoria na temat ewolucji jamnika. Jednakże jest ona poparta faktami historycznymi. Odnaleziono rzeźby egipskich faraonów, które po jednej stronie miały wizerunek psa. Łudząco przypomina on wygląd jamnika.
Niezależnie od czasu i miejsca, ten uroczy – mały psiak, znany był ze swojej odwagi i lojalności.
Główne cechy jamnika
Większość ludzi lubi ich kształt. Jednakże aparycja jamnika to nieco więcej niż długie ciało. Jak każda inna rasa, jego cechy zewnętrzne podlegają pewnym standardom.
Typowy jamnik ma 20-22 centymetry wysokości, a jego waga oscyluje w granicach między 5 a 14 kilogramów. Dla odmian miniaturowych, to odpowiednio 12-15 centymetrów wysokości i 0,5 do 5 kilogramów wagi.
Rasę wyróżnia długie ciało i krótkie nogi psa. Jamniki są bardzo małe, ich nos nawet w pozycji stojącej niemal sięga podłoża. Uszy są długie, oklapnięte. Co więcej, posiadają bardzo aktywną osobowość.
Jest w nich wiele entuzjazmu i ciekawości poznawania świata. Trudno jest mu zachować spokój, zwłaszcza gdy jest jeszcze bardzo młody.
Nie ma nic co można by było mu zarzucić. Wspaniały węch, potęgowany bliskością nosa w stosunku do podłoża, oklapnięte uszy, szybkość, zwinność.
Najpopularniejsze odmiany jamnika
Typowy krótkowłosy jamnik jest najbardziej popularną odmianą. Ich osobowość jest bardzo zbliżona do charakteru terriera. Tak jak one są aktywne, odważne, ciekawe otoczenia.
Uwielbiają bawić się na świeżym powietrzu, biegać, ćwiczyć. Kochają kopać, polować, tropić swoje zabawki, czy kości.
W domu, jamniki zwykle wymagają poświęcenia sporej uwagi. Kochają pieszczoty, zwracać na siebie uwagę, domagają się wciąż głaskania. Jednakże, potrafią być też niezależne, inteligentne i aktywne.
Ich niewielki rozmiar oraz ciągła chęć do zabaw sprawiają, że staje się on wspaniałym towarzyszem dzieci. Są idealnym psem rodzinnym.
Jamniki długowłose są mniej podobne do terrierów. Są spokojniejsze, mniej szczekają, mają też słabszy instynkt łowczy. Odmiany miniaturowe są bardziej nieśmiałe i niezależne.
Jakie są specyficzne potrzeby jamników?
Jamniki krótkowłose są niesamowicie towarzyskie, szybko się uczą i są bardzo posłuszne. Ich sierść nie wymaga specjalnej troski. Im samym wystarczy standardowy poziom higieny.
Natomiast jamniki długowłose, potrzebują specjalnej pielęgnacji co dwa, trzy tygodnie. Jest to bardzo ważne, by zachować ich prawidłowy poziom higieny.
Jednakże wszystkie jamniki potrzebują dużo ruchu. Jest to niezbędne, by dać upust ich energii oraz zapobiec otyłości, na którą ta rasa jest szczególnie narażona.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.
