Syndrom psiej przylepy – jak mu zapobiegać?

Z czasem wielu właścicieli zauważa, że ich pupile stają się bardzo niesamodzielne, co znane jest jako Syndrom psiej przylepy. Prawdą jest, że pies powinien dysponować konkretnym poziomem niezależności od właścicieli, niezależnie od tego iż to my zapewniamy mu pożywienie, wodę i dbamy o jego czystość.

Jednakże jeśli ta zależność osiąga niezdrowy i bardzo wysoki poziom, to w konsekwencji żadna ze stron nie osiąga żadnych korzyści. Co możesz zrobić w przypadku gdy Twój pies cierpi na syndrom psiej przylepy?

Czym jest syndrom psiej przylepy?

Psy, które cierpią na tą dolegliwość natury psychicznej to zwierzęta, które mają potrzebę przebywania w najbliższym otoczeniu swoich właścicieli praktycznie cały czas by móc osiągnąć szczęście i pewność siebie.

W przeciwnym wypadku nie są w stanie normalnie funkcjonować. Nie jest to zachowanie typowe z którym psy się rodzą ale jest raczej wytwarzane z biegiem czasu. Winni w dużej mierze zazwyczaj są sami właściciele, jednakże są też inne czynniki mogące mieć w tym udział:

• Zbyt szybkie odebranie od matki.
• Stres matki psa w trakcie ciąży.
• Brak narzędzi samokontroli podczas wychowania i treningu.
• Nadmierna stymulacja w okresie szczenięcym

Nie powinniśmy jednak nigdy mylić niepokoju poseparacyjnego z syndromem przylepy. Objawy po rozdzieleniu szczeniaka z matką są zjawiskiem całkowicie naturalnym. Powinny jednak ustąpić bezpośrednio po nawiązaniu nowej więzi z kimś nowym przez pieska. Podobnie objawy powinny stopniowo słabnąć w przypadku pozostawiania psa w samotności.

Nie mniej jednak – syndrom psiej przylepy jest dużo bardziej ekstremalny: oznacza, że pies nie potrafi być szczęśliwy w przypadku, gdy jego właściciele nie są obok niego.

Jak można wpływać na przylepność psa

Syndrom psiej przylepy prowadzi do problemów w odczuwaniu satysfakcji przez psa, ponieważ potrafi ją odczuwać tylko i wyłącznie ze swoimi panami. Dodatkowo potrafi dostarczyć dużej dawki stresu, co może powodować rozwijanie się licznych problemów zdrowotnych, depresji i problemów z apetytem.

Cytując znanego zawodowego trenera psów: „posiadanie wysokiego poziomu stresu w organizmie powoduje spowolnienie metabolizmu, tak samo jak w przypadku ludzi. Ta przylepność może sprawiać, że pies będzie się szybciej starzeć, a jakość jego życia w zaawansowanym wieku zdecydowanie się pogorszy”

Istnieje teoria mówiąca, że niektóre rasy psów są bardziej narażone i podatne na ten syndrom aniżeli inne rasy. Nie jest to jednak udowodnione badaniami naukowymi.

Żadne psy i żadne rasy nie rodzą się z tymi cechami i jak już wcześniej wspominaliśmy, mogą po prostu w sobie te cechy wytworzyć poprzez różne czynniki, w szczególności trening. Co możemy zrobić, aby uniknąć posiadania psa, który będzie od nas uzależniony?

Jak uniknąć wychowania psa z tym syndromem?

Jest bardzo wiele różnych rzeczy, które możemy zrobić podczas wychowywania psa aby uniknąć stworzenia psa przylepy. Oto kilka przykładów?

1. Czy Twój pies ma zwyczaj do ciągłego podążania za Tobą? Może to dlatego, że został tak przez Ciebie nauczony kiedy był jeszcze szczeniakiem. Musisz z tym skończyć. Kiedy będziesz wracać do domu po jakimś czasie nieobecności to przywitaj się ze swoim psem, a następnie spędź jakiś czas w samotności.
2. Naucz swojego psa kilku komend, które będą oznaczały polecenie udania się do jego legowiska, albo jego osobistego miejsca w domu.
3. Bądź twardy i konsekwentny. Jeżeli raz zdecydujesz się, że pies ma się zawsze po przywitaniu udawać do swojego miejsca to postaraj się, żeby stał się to stały nawyk. Miej pewność, że będziesz tak robić zawsze, a nie tylko okazjonalnie. W innym przypadku nie będzie to oczywiste, a pies może nie zrozumieć intencji. Efektem będzie uzależnienie zwierzaka od Twojej osoby.
4. Bądź uczuciowy. Fakt, że nie chcemy aby nasz zwierzak cierpiał na syndrom psiej przylepy nie oznacza, że powinniśmy go ignorować. Sekretem jest znalezienie złotego środka i równowagi w waszych relacjach i tym na co psu pozwalamy.
5. Nigdy nie staraj się traktować psa jako istoty ludzkiej. Pies był, jest i będzie psem. Daj mu jego własne miejsce, ale nie uczłowieczaj go. Jeżeli tak zrobisz, to zwierze stanie się bardzo zależne od Ciebie i nigdy nie będzie odczuwało szczęścia, kiedy nie jesteś razem z nim.

Źródło pierwszego zdjęcia: freestocks.org