Suczka z cieczką – jak się nią opiekować?
Twój czworonóg jest suczką i nie bardzo wiesz, jak postępować z nią w czasie rui? Podpowiadamy Ci dziś, jak sprawić, by zarówno suczka z cieczką, jak i Ty czuliście się komfortowo w tym okresie.
Dla wielu osób suczka z cieczką to wyrażenie, które brzmi przerażająco. W rzeczywistości nie ma się jednak czego obwiać. To najnormalniejszy okres w życiu każdego psa płci pięknej. Wystarczy zatroszczyć się o swoją ulubienicę, a “trudne” dni miną szybko i bez większych problemów.
Aby lepiej zrozumieć cykl rozrodczy suki, warto dowiedzieć się więcej na temat przebiegu cieczki u zwierząt. Pamiętaj, że dzięki niej mogą przyjść na świat urocze szczenięta.
Suczka z cieczką – jak przebiega cały proces?
Cieczka, znana też jako ruja, estrus lub gonienie, to nazwa cyklu reprodukcyjnego u psów. Występuje ona u wszystkich dorosłych suk. Generalnie uzyskują one dojrzałość płciową mniej więcej w szóstym miesiącu życia.
Przeciętny okres pomiędzy rujami wynosi około pół roku, chociaż u większych ras może wydłużyć się o kilka miesięcy.
Cieczka to czas wzmożonego wytwarzania hormonów przez gruczoły płciowe suczki. Podobnie jak u człowieka, suczka z cieczką może zachowywać się dziwnie. Należy jej w tym okresie szczególnie pilnować, ponieważ jej wzmożone zainteresowanie psami sprawia, że przestaje słuchać właściciela.
Takie zachowanie jest jednak zupełnie normalne, w żadnym razie nie jest sygnałem problemów. Suczka kieruje się bowiem swym instynktem i dąży do posiadania szczeniąt.
Oprócz niecodziennego zachowania nasza suka w rui będzie miała również inne objawy gotowości do bycia krytą. Należy przygotować się na krwawienie z narządów płciowych. Poniżej podpowiadamy Ci, jak prawidłowo zaopiekować się nią w te “trudne dni”.
Jak długo trwa cieczka u suczki?
Cykl reprodukcyjny suczki trwa przeciętnie około 20 dni. W zależności od rasy może być krótszy lub dłuższy, podobnie zresztą jak u człowieka – każda kobieta ma swój własny zegar biologiczny. Niewielkie odstępstwa od normy nie powinny być więc powodem do obaw.
Na cieczkę składają się dwie fazy: przedrujowa i ruja właściwa.
Faza przedrujowa
Okres przedrujowy trwa mniej więcej od 7 do 10 dni. Za jego początek przyjmuje się pierwszy dzień krwawienia. Wtedy też suka zaczyna zachowywać się dziwnie. Może być bardziej pobudzona, nerwowa, a nawet agresywna.
Wizualnym objawem początku rui jest silne przekrwienie i nabrzmienie narządów rodnych suki. Wedle zaleceń specjalistów suczka z cieczką powinna czuć się w “tych” dniach swobodnie. Jednak wielu z nas ze względów praktycznych zakłada jej specjalne psie majtki. Niektóre psy chcą w nich chodzić, inne nie.
Na okres rui warto zwinąć dywany i zadbać o to, by pies przebywał jak najwięcej w ogrodzie. Przygotuj też mopa, by codziennie przetrzeć podłogi. Być może nie będzie to wcale konieczne, ponieważ niektóre suki w trakcie cieczki wyjątkowo dbają o higienę i wylizują pozostawione po sobie plamy krwi.
Przeczytaj także artykuł: Zachowania kopulacyjne suczek – jak reagować?
Ruja właściwa
Po zakończeniu etapu krwawienia rozpoczyna się faza rui właściwej. W tym czasie zmienia się kolor wydzieliny z pochwy z czerwonego na jasnoróżowy, aż w końcu staje się całkowicie bezbarwna. Jest to najtrudniejszy okres dla opiekuna, ponieważ zainteresowanie suki psami osiąga zenit.
Jeśli chcesz uniknąć niekontrolowanego krycia, miej oczy dookoła głowy. Nie pozostawiaj swojej ulubienicy bez opieki, ponieważ zarówno jej instynkt, jak i pozostałych psów z okolicy może Ci spłatać figla.
Nie oznacza to bynajmniej, że suczka z cieczką powinna być zamknięta na cztery spusty bez kontaktu ze światem zewnętrznym. Po prostu trzeba być świadomym zagrożenia i zmiany zachowania psów w tym okresie. Na szczęście to tylko około trzy tygodnie – da się je przeżyć i nie zwariować!
Psy, zarówno samce jak i samice, kierują się w życiu nosem. Przyciągają je produkowane przez organy płciowe feromony. Możesz więc być pewien, że podczas spaceru z suczką w rui na waszej drodze pojawi się niejeden samiec z okolicy.
Suczka z cieczką na spacerze
Faza rui właściwej może trwać od 10 do 20 dni. W tak długim czasie nie da się uniknąć spacerów. Można jednak podchodzić do nich odpowiedzialniej niż na co dzień, a na pewno uda się nam uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek. Jak zatem należy postępować?
- Unikaj typowych miejsc na spacer z psami. Lepiej w te dni wybrać trasy mniej uczęszczane – nie będziesz musiał odganiać samców, stresować ich właścicieli ani samego siebie.
- Wychodźcie na spacer o nietypowych porach, czyli wtedy, kiedy inne psy normalnie siedzą w domu. Nie ma gwarancji, że nie spotkacie na swojej drodze żadnego psa, ale na pewno będzie ich mniej niż w godzinie szczytu psich spacerów.
- Zakładaj swojej pupilce psie spodenki – nawet jeśli jakiś pies na nią wejdzie, nie dojdzie do krycia. Pamiętaj jednak, że nie każde zwierzę toleruje noszenie odzieży.
Suka w rui a jej zdrowie
Powszechnie uważa się, że sterylizacja zwierząt przynosi wiele korzyści zdrowotnych. Nie oznacza to jednak, że płodna suka będzie bardziej podatna na choroby. Ryzyko wystąpienia nowotworów (sutka i macicy) wzrasta jednak u suczek, które wydały potomstwo.
Jeśli chcesz pokryć sukę, nie rób tego w pierwszych cyklach krwawienia. Odczekaj, aż Twoja pupilka skończy przynajmniej dwa lata. W ten sposób znacznie obniżysz ryzyko śmierci zarówno psa, jak i szczeniąt.
Jedną z zalet sterylizacji jest to, że możesz to zrobić praktycznie w każdym momencie. Nie zaleca się jednak wykonywania zabiegu w pierwszym roku życia zwierzęcia – warto odczekać, aż prawidłowo rozwiną się jego narządy rodne i układ hormonalny. Jeśli chcesz dokonać sterylizacji wcześniej, skonsultuj się z weterynarzem.
Podsumowując, sterylizacja suki będzie miała korzystny wpływ na jej zdrowie. Jeśli nie chcecie szczeniąt, warto się na nią zdecydować jak najwcześniej. Nie zapominaj jednak o instynkcie suczki – zasługuje ona na miłość i czułe traktowanie. Suczka z cieczką czy bez, zasługuje na to, by na co dzień okazywać jej swoje przywiązanie!
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.