Nowotwór u psa - jak mu zapobiegać?

Dzięki rozwojowi weterynarii i dobrego odżywiania psy żyją dłużej niż kiedykolwiek. Ale ponieważ nic nie jest doskonałe, zwierzęta czasami chorują. Nowotwór u psa to choroba, która nie jest już nieuleczalna i nie musi prowadzić do śmierci naszego pupila. Dowiedz się jak zapobiegać rozwojowi choroby nowotworowej.

Nowotwór u psa – co warto wiedzieć

Pod względem typów, nowotwór u psa nie różni się zbytnio od raka występującego u ludzi. Ale może rozprzestrzeniać się szybciej niż u ludzi.

Nowotwór u psa – najczęstsze typy:

• Rak kości: zwykle dotyczy starszych psów i dużych ras. To jeden z bardziej agresywnych typów.
• Chłoniak: są to guzy w zwojach limfatycznych i mogą rozprzestrzenić się na wątrobę i śledzionę.
• Rak skóry: najczęstszą postacią są mastocytomy, które występują w przypadku wrzodów i innych zmian skórnych.
• Rak piersi: stanowi około 50 procent przypadków zachorowań na raka. Występuje u psów trzy razy częściej niż u ludzi.
• Zakaźny psi guz weneryczny: przenoszony przez lizanie, nos i współżycie. Wpływa na błonę śluzową narządów płciowych.

Poniżej dzielimy się z Tobą radami dotyczącymi zapobiegania rozwojowi nowotworu u psa – choroby, która wcześnie wykryta, może być w dzisiejszych czasach uleczalna.

Psy są najbardziej podatne na rozwój raka

Psy mogą mieć genetyczną predyspozycję do zachorowań na raka. Istnieją również niektóre rasy, które mają większe ryzyko rozwoju określonego typu nowotworu. Dotyczy to następujących ras:

• Owczarek niemiecki
• Pointer
• Springer spaniel angielski
• Bokser
• Golden retriever
• Pudel
• Berneński pies górski

Prawdopodobieństwo, że rozwinie się nowotwór u psa wzrasta, gdy zwierzę pochodzi z hodowli o bardzo małej puli genów. Właśnie dlatego rasy mieszane mają mniejsze ryzyko zachorowania na tę okrutną chorobę.

Kilka porad dotyczących zapobiegania rozwojowi raka u psów

Aktywność fizyczna (m.in. częste spacery) i odpowiednia dieta są podstawą zdrowego życia. Jest to równie ważne dla psów, jak i dla ludzi. Ale czasami to nie wystarcza i pojawia się nowotwór.

Pamiętaj, że nie każdy guz jest złośliwy. Nawet gdyby tak było, wcześnie wykryty i odpowiednio leczony nowotwór u psa może zostać całkowicie wyleczony lub przynajmniej zalecone leki znacznie poprawią jakość życia Twojego chorego pupila.

W związku z tym, poniżej dzielimy się radami, które pomogą Ci zapobiegać rozwojowi raka u Twojego futrzanego przyjaciela lub przynajmniej, wykryć chorobę na czas.

1. Wysterylizuj lub wykastruj swojego psa

Jeśli wysterylizujesz suczkę, znacznie zmniejszysz u niej ryzyko zachorowania na raka piersi. Wynika to z tego, że hormony reprodukcyjne będą miały nieznaczny wpływ na jej organizm.

W przypadku psów, kastracja zmniejsza ryzyko zachorowania na zakaźnego psiego guza wenerycznego, ponieważ zwierzęta przestaną mieć kontakt seksualny.

Jednak bądź ostrożny, jeśli wykonasz operację zbyt wcześnie, zanim zwierzę przestanie rosnąć, możesz zwiększyć ryzyko zachorowania na raka kości.

2. Dbaj o zdrowe otoczenie Twojego psa

Środki czyszczące, owadobójcze i nawozy zawierają zazwyczaj czynniki rakotwórcze. Zobacz, czego używasz i jak z tego korzystasz. Nie można też palić w obecności psa.

3. Szczepionki i tabletki do odrobaczania – tylko jeśli są niezbędne

Nie przekraczaj zalecanych dawek tabletek odrobaczających lub czasu noszenia obroży na pchły. Podaj psu tylko te szczepionki i lekarstwa, których naprawdę potrzebuje. Wszystko z umiarem.

4. Chroń psa przed stresem

Stresujące sytuacje mogą wywoływać nowotwór u psa. Zresztą podobnie jest u ludzi. Przewlekły stres jest bardzo szkodliwy i lepiej go unikać.

5. Zwróć uwagę na oznaki mówiące, że coś jest nie w porządku

Aby wcześnie wykryć nowotwór u psa, najlepszym narzędziem jest bez wątpienia zwracanie uwagi na nietypowe zachowania świadczące o tym, że coś jest nie tak. Zatem pomimo corocznych badań u weterynarza, obserwuj swojego pupila na co dzień. Zabierz go na konsultację, jeśli zauważysz któreś z poniższych niepokojących objawów:

• Nietypowy zapach z jamy ustnej, nosa lub odbytu;
• Guzki i inne dziwne formacje na skórze i błonie śluzowej;
• Nagła i niewytłumaczalna utrata masy ciała;
• Utrata apetytu;
• Oczywiste i niewytłumaczalne zmiany w zachowaniu;
• Problemy z oddychaniem (kaszel, kichanie, trudności w oddychaniu itp.);
• Rany, które się nie goją;
• Wymioty, biegunka i częste wzdęcia brzucha;
• Jasne dziąsła;
• Łagodne krwawienie z narządów płciowych.