Satyriasis: nadmierny apetyt seksualny u psów
Satyriasis, czyli nadmierne pożądanie seksualne może prowadzić do problemów ze zdrowiem psychicznym u psów. Choroba ta ma określone objawy i można ją leczyć, co nawiasem mówiąc, uratuje nam niewygodne sytuacje na ulicy.
Satyriasis u psów charakteryzuje się nadmiernym apetytem seksualnym, który może zaszkodzić zdrowiu psa. I chociaż jest częstsza u samców, może dotykać również samic w mniejszym stopniu. Zapraszamy do przeczytania tego artykułu, abyś dowiedział się, jak rozpoznać i przeciwdziałać satyriasie u Twojego zwierzaka.
Dojrzałość seksualna u psów
W pierwszych tygodniach życia szczenięta nie mają pojęcia o granicach własnego ciała. Dlatego nie odróżniają siebie ani od matki ani od rodzeństwa. Ta percepcja zmienia się wraz z odstawieniem od piersi, kiedy każdy szczeniak zaczyna rozpoznawać siebie jako osobną jednostkę podczas codziennej rutyny stada.
Ale w tej chwili nadal nie potrafią odróżnić płci, dlatego samce i samcy zachowują się bezpłciowo. To właśnie dojrzewanie i pierwsza cieczka u suczki sprawiają, że zaczynają rozróżniać płci i uznawać się za istoty aktywne seksualnie.
Następnie, tak jak dzieje się to też w przypadku ludzi, psy zaczynają rozwijać pewne impulsy samopoznania i samozadowolenia w trakcie „dorastania”.
„Nastoletnie” samce i samice często tworzą nawyki, takie jak lizanie narządów płciowych lub pocieranie się, aby badać własne ciało i czerpać z tego przyjemność. Być może te zachowania mogą powodować zakłopotanie ludzi, ale są one całkowicie normalne dla psów.
Problem pojawia się, gdy apetyt seksualny staje się zbyt duży i prowadzi do rozwoju zachowań, które zagrażają zdrowiu lub zdrowej atmosferze w domu. Jak rozpoznać satyriasis u psa?
Objawy satyriasis u psów
Niektóre zachowania są naturalne u zdrowych, nie wykastrowanych, aktywnych seksualnie psów, na przykład oznakowanie terytorium i próby ucieczki. Sytuacja staje się bardziej skomplikowana, gdy pies nie jest w stanie zaspokoić swoich potrzeb seksualnych i fizjologicznych, co zdarza się bardzo często, jeśli nie żyje z samicami.
W konsekwencji pies zwykle cierpi z powodu nadmiernego napięcia, co znajduje odzwierciedlenie w jego zachowaniu i zdrowiu.
Samce zazwyczaj próbują zaspokoić swój apetyt zabawkami, naszymi nogami, innymi samcami i różnymi przedmiotami w naszym domu. Ponadto mogą okazać się bardziej agresywni, niespokojni i często uciekają.
Ucieczka stanowi zagrożenie dla zdrowia naszych zwierząt domowych. Oprócz narażenia się na kontakt z wieloma mikroorganizmami, pasożytami, chorobami i na wypadki może również przyczyniać się do przeludnienia ulic. Dlatego satyriasis może być również uważana za problem społeczny.
U samiec satyriasis występuje rzadziej, ale może prowadzić do różnych zaburzeń, takich jak torbiele w jajnikach. I podobnie jak samce mogą one rozwinąć niemal obsesyjne zachowania seksualne, takie jak pocieranie lub lizanie się.
Obserwując jakąkolwiek zmianę w zachowaniu Twojego zwierzaka oczywiście konieczne jest szybkie udanie się do weterynarza.
Sterylizacja: możliwe leczenie satyriasis?
Aby „wyleczyć” satyriasis u naszych psów musimy wprowadzić pewne środki, aby kontrolować ich apetyt seksualny. Ważne jest również, aby zwierzę nie uciekało i nie narażało własnego zdrowia.
Kastracja (lub sterylizacja) jest krótkim zabiegiem chirurgicznym pod znieczuleniem ogólnym, którego celem jest usunięcie narządów płciowych samców i samic. U samców usuwa się jądra, a u samic jajniki i macica.
Usunięcie narządów płciowych nie oznacza eliminacji pożądania seksualnego. Jednak większość psów staje się dużo spokojniejsza i odczuwa mniejszy apetyt seksualny po zabiegu. Głównie samce, którzy są wykastrowani przed jakimkolwiek kontaktem seksualnym z samicą.
Jak uspokoić apetyt seksualny zwierzęcia
Pamiętajmy, że zanim zaczniemy się złościć lub karać nasze zwierzęta musimy zrozumieć, że wszystkie zachowania mogą być poprawione dzięki prawidłowej tresurze.
Obserwując psa zaspokajającego swoje potrzeby na jakimś obiekcie lub innym zwierzęciu ważne jest, aby nie śmiać się, nie krzyczeć, nie karcić ani nie zachowywać się agresywnie. Przemoc nie przynosi efektów w edukacji i może być bardzo niebezpieczna, gdy jest mowa o dużych psach.
Przywiązanie lub zamknięcie może być aktem symbolicznym, aby pokazać psu, że jego nastawienie nie jest zgodne z zasadami domu. Jednak należy pamiętać, że wystarczy kilka minut, aby pies zrozumiał tę „wiadomość”.