Dlaczego szczury nie ranią innych szczurów?

Napisane i zweryfikowane przez biologa Ana Díaz Maqueda

Ostatnia aktualizacja: 22 grudnia, 2022

Nauka znowu wykazała, że ​​empatia nie jest unikalna dla ludzi, ale pojawia się również u szczurów. Podobnie jak w przypadku wielu ludzkich uczuć, emocji i cech, empatia wydaje się nam wyłącznie ludzką cechą.

Mimo to badacze i inni obserwatorzy od dawna pokazują, że jednak tak nie jest. Dobrym przykładem jest to, w jaki sposób szczury unikają krzywdzenia innych szczurów.

Przez dziesięciolecia przeprowadzano wiele testów laboratoryjnych dotyczących zachowania szczurów i ich związku z zachowaniem człowieka. W ten sam sposób przeprowadzono tego rodzaju badania na gołębiach, wilkach, psach lub naczelnych.

U ludzi empatia znana jest jako wrodzona cecha pomagania i rozpoznawania emocji innych. W ten sposób łączymy się emocjonalnie z innymi osobami w naszej grupie społecznej.

Dzięki badaniom naukowców z Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences szczury okazują empatię swoim partnerom, gdy widzą ich cierpienie. Fakt ten sugerowałby, że zdolność do postawienia się na czyimś miejscu pojawiła się w ewolucji szczurów dużo wcześniej niż w przypadku ludzi.

Jak działa empatia u szczurów?

Obszar ludzkiego mózgu zwany przednią korą obręczy (ACC) ma neurony lustrzane. Komórki te reagują, gdy dana osoba odczuwa ból lub pojawiają się, gdy są świadkami cierpienia innej osoby. Jednak leżące u podstaw mechanizmy komórkowe są nadal słabo poznane.

“Neurony lustrzane są rodzajem neuronów, które są aktywowane, gdy wykonuje się daną akcję i kiedy obserwuje się, że ta akcja jest wykonywana lub istnieje jej mentalna reprezentacja”.

-Gema Sánchez Cuevas. Psycholog-

W ostatnich badaniach wykazano, że przednia kora obręczy szczurów (w obszarze 24) zawiera również neurony lustrzane. Są one aktywowane, gdy szczur odczuwa ból lub gdy widzi innego szczura odczuwającego cierpienie.

Nie aktywowały się jednak po usłyszeniu cierpienia szczura. Może tak się dziać, ponieważ według badań konieczne jest, aby szczur doświadczył strachu, aby poczuć empatię.

W ten sposób te szczury, które wiedziały, czym był strach i cierpienie wpadały w smutek, gdy ich partnerzy emitowały ultradźwiękowe, aby ostrzec grupę.

Skąd wiemy, że szczury nie chcą ranić innych szczurów?

W celu opracowania eksperymentu, po pierwsze grupa szczurów przebywających w parach, została wyszkolona do dotykania dźwigni w celu uzyskania nagrody. Krótko po tym, jak znalazły się w klatce szczury zrozumiały, że poprzez uruchomienie mechanizmu dostaną kostkę cukru.

Gdy stało się jasne, że szczury wiedziały, jak to zrobić mechanizm został zmodyfikowany i odtąd za każdym razem, gdy dotykały dźwigni ich partner doznawał niewielkiego elektrowstrząsu.

Empatia czy egoizm?

W tym momencie musimy zadać sobie kolejne pytanie. Czy szczury przestają dotykać dźwigni z empatii wobec bliźnich lub samolubstwa, aby zatrzymać własne cierpienie?

Z powodu neuronów lustrzanych szczury w pewien sposób odczuwają to, co czują ich towarzysze, dlatego gdy przestają dotykać dźwigni odczuwają spokój.

To samo dzieje się z ludźmi. Dlaczego pomagamy komuś, komu dzieje się krzywda? Altruizm, czy po prostu nie chcemy widzieć, jak cierpi, ponieważ sprawia to, że źle się czujemy? Odpowiedzi na te pytania są złożone i wymagałyby długiej refleksji.

Pytanie i to, co nas niepokoi to to, że u obu gatunków zachodzi podobny proces. Empatia to emocja adaptacyjna, która poprawia przetrwanie gatunków żyjących w grupach społecznych.