Wiskaczan wielki - poznaj tego niezwykłego ssaka
Ten wspaniały gryzoń często jest prześladowany ze względu na swoje soczyste mięso i piękną skórę. Wiskaczan wielki – poznaj tego niezwykłego ssaka.
Lagostomus maximus to naukowa nazwa dla tak zwanych wiskaczy – dużych gryzoni żyjących na terytoriach Ameryki Południowej. Wiskaczan wielki to bardzo towarzyskie zwierzę i ma szeroki repertuar odgłosów, których używa do komunikacji.
Wiskaczan wielki – jedyny żywy gatunek z tej rodziny
Znany również jako wiskaczan z równin lub pampasów to jedyny żywy gatunek z rodzaju Lagostomus. Jest częścią rodziny Chinchillidae.
Warto jednak wyjaśnić, że wiskaczan – nazwa pochodzi z języka keczua – używana jest również w przypadku 4 innych gatunków gryzoni:- Wiskaczan z Cariamanga (Lagidium sp.). Żyje w Ekwadorze.
- Wiskaczan górski z Północy (Lagidium peruanum). Zamieszkuje tereny Peru.
- Wiskaczan górski z Południa (Lagidium viscacia). Jego terytorium rozciąga się na południowym krańcu Peru, Boliwii, Chile i zachodniej Argentyny
- Wiskaczan górski pomarańczowy (Lagidium wolffsohni). Mieszka w południowej Argentynie i Chile.
Jednak, aby nie przytłoczyć Cię zbyt dużą ilością informacji, w tym artykule skupimy się tylko na cechach wiskacza wielkiego. Przedstawiamy zatem wiskacza wielkiego, dużego gryzonia żyjącego w Ameryce Południowej.
Cechy charakterystyczne Lagostomus maximus
Ten gryzoń z Ameryki Południowej ma solidne i okrągłe ciało, które może osiągnąć 65 centymetrów długości. Przednie łapy są krótkie i mają cztery palce z grubymi paznokciami, których używa do kopania.
Wyróżnia go również szeroki czarny pasek, który zaczyna się od pyska, przechodzi przez jego twarz i policzki. W ten sposób oddziela dolną białą część – otaczającą usta – od górnego białego paska wokół oczu.
Wśród innych cech fizycznych typowych dla wiskaczna możemy wymienić:
- Masywna głowa.
- Wielkie oczy.
- Średniej wielkości uszy. Są szerokie u podstawy i wąskie na końcach.
- Krótki pysk z długimi, ciemnymi i twardymi wibrysami.
- Mocne tylne łapy, dłuższe niż przednie. Mają trzy palce z długimi pazurami.
- Krótki, owłosiony i zakrzywiony ogon.
- Krótkie, miękkie futro, które może występować w kolorach od srebrnoszarego do brązowoszarego z tyłu. Ma również lekko marmurkową wzór. Brzuch jest biały.
- Samiec jest większy niż samica i osiąga średnią wagę pięciu i pół kilograma. Ponadto głowa jest większa, a kolory na pysku bardziej wyraziste.
Wiskaczan wielki – środowisko naturalne i dieta
Jest to gryzoń, który żyje na obszarach trawiastych i stepowych. Występuje do wysokości 1900 metrów. Tworzy kolonie liczące do 50 osobników, w których żyją w spokoju z wyjątkiem okresów rozmnażania.
W tych grupach znajduje się od jednego do trzech dorosłych samców (vizcachones), samice i młode osobniki. Jednak członkowie innych grup nie są mile widziani.
Mieszkają w podziemnych schronach (vizcacheras), które kopią przednimi łapami i które tworzą łącząc ze sobą różne tunele. Schrony te mają kilka wyjść i mogą zajmować nawet 700 metrów kwadratowych.Kiedy słońce zachodzi wiskaczany opuszczają schronienie, aby się pożywić, ale zwykle nie oddalają się zbytnio od schrony. Na ich dietę składają się zioła, krzewy i nasiona.
Więcej informacji na temat tego gryzonia z Ameryki Południowej
Ruja samicy ma miejsce jesienią. Wtedy samce zaczynają toczyć między sobą brutalne walki. Krycie ma miejsce w schronie. Po około pięciu miesiącach ciąży rodzą się zwykle dwa potomki o wadze około 200 gramów.
Samiec osiąga dojrzałość płciową po półtora roku życia. W tym czasie młode osobniki mają tendencję do oddalania się od grupy i kopania własnych jaskiń.
Z drugiej strony samice – które dojrzewają seksualnie między ósmym miesiącem, a rokiem – pozostają w kolonii, w której się urodziły.
Gatunek prześladowany zw względu na swoje pyszne mięso i piękną skórę
Przy oczekiwanej długości życia od siedmiu do ośmiu lat wiskaczany wielkie nie mają poważnych problemów z zachowaniem gatunku na obszarach, na których zamieszkują.
Jednak na niektórych miejscach gatunek też zniknął z powodu intensywnych polowań w poszukiwaniu jego skóry i pysznego mięsa, które przygotowuję się w specjalnej marynacie.
Również powodzie są przyczyną ich zniknięcia. Z drugiej strony na niektórych obszarach rolnicy walczą z tymi gryzoniami ze względu na szkody, jakie powodują.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.