Wiskaczan wielki - poznaj tego niezwykłego ssaka
Ten wspaniały gryzoń często jest prześladowany ze względu na swoje soczyste mięso i piękną skórę. Wiskaczan wielki – poznaj tego niezwykłego ssaka.
Lagostomus maximus to naukowa nazwa dla tak zwanych wiskaczy – dużych gryzoni żyjących na terytoriach Ameryki Południowej. Wiskaczan wielki to bardzo towarzyskie zwierzę i ma szeroki repertuar odgłosów, których używa do komunikacji.
Wiskaczan wielki – jedyny żywy gatunek z tej rodziny
Znany również jako wiskaczan z równin lub pampasów to jedyny żywy gatunek z rodzaju Lagostomus. Jest częścią rodziny Chinchillidae.
- Wiskaczan z Cariamanga (Lagidium sp.). Żyje w Ekwadorze.
- Wiskaczan górski z Północy (Lagidium peruanum). Zamieszkuje tereny Peru.
- Wiskaczan górski z Południa (Lagidium viscacia). Jego terytorium rozciąga się na południowym krańcu Peru, Boliwii, Chile i zachodniej Argentyny
- Wiskaczan górski pomarańczowy (Lagidium wolffsohni). Mieszka w południowej Argentynie i Chile.
Jednak, aby nie przytłoczyć Cię zbyt dużą ilością informacji, w tym artykule skupimy się tylko na cechach wiskacza wielkiego. Przedstawiamy zatem wiskacza wielkiego, dużego gryzonia żyjącego w Ameryce Południowej.
Cechy charakterystyczne Lagostomus maximus
Ten gryzoń z Ameryki Południowej ma solidne i okrągłe ciało, które może osiągnąć 65 centymetrów długości. Przednie łapy są krótkie i mają cztery palce z grubymi paznokciami, których używa do kopania.
Wyróżnia go również szeroki czarny pasek, który zaczyna się od pyska, przechodzi przez jego twarz i policzki. W ten sposób oddziela dolną białą część – otaczającą usta – od górnego białego paska wokół oczu.
Wśród innych cech fizycznych typowych dla wiskaczna możemy wymienić:
- Masywna głowa.
- Wielkie oczy.
- Średniej wielkości uszy. Są szerokie u podstawy i wąskie na końcach.
- Krótki pysk z długimi, ciemnymi i twardymi wibrysami.
- Mocne tylne łapy, dłuższe niż przednie. Mają trzy palce z długimi pazurami.
- Krótki, owłosiony i zakrzywiony ogon.
- Krótkie, miękkie futro, które może występować w kolorach od srebrnoszarego do brązowoszarego z tyłu. Ma również lekko marmurkową wzór. Brzuch jest biały.
- Samiec jest większy niż samica i osiąga średnią wagę pięciu i pół kilograma. Ponadto głowa jest większa, a kolory na pysku bardziej wyraziste.
Wiskaczan wielki – środowisko naturalne i dieta
Jest to gryzoń, który żyje na obszarach trawiastych i stepowych. Występuje do wysokości 1900 metrów. Tworzy kolonie liczące do 50 osobników, w których żyją w spokoju z wyjątkiem okresów rozmnażania.
W tych grupach znajduje się od jednego do trzech dorosłych samców (vizcachones), samice i młode osobniki. Jednak członkowie innych grup nie są mile widziani.
Kiedy słońce zachodzi wiskaczany opuszczają schronienie, aby się pożywić, ale zwykle nie oddalają się zbytnio od schrony. Na ich dietę składają się zioła, krzewy i nasiona.
Więcej informacji na temat tego gryzonia z Ameryki Południowej
Ruja samicy ma miejsce jesienią. Wtedy samce zaczynają toczyć między sobą brutalne walki. Krycie ma miejsce w schronie. Po około pięciu miesiącach ciąży rodzą się zwykle dwa potomki o wadze około 200 gramów.
Samiec osiąga dojrzałość płciową po półtora roku życia. W tym czasie młode osobniki mają tendencję do oddalania się od grupy i kopania własnych jaskiń.
Z drugiej strony samice – które dojrzewają seksualnie między ósmym miesiącem, a rokiem – pozostają w kolonii, w której się urodziły.
Gatunek prześladowany zw względu na swoje pyszne mięso i piękną skórę
Przy oczekiwanej długości życia od siedmiu do ośmiu lat wiskaczany wielkie nie mają poważnych problemów z zachowaniem gatunku na obszarach, na których zamieszkują.
Jednak na niektórych miejscach gatunek też zniknął z powodu intensywnych polowań w poszukiwaniu jego skóry i pysznego mięsa, które przygotowuję się w specjalnej marynacie.
Również powodzie są przyczyną ich zniknięcia. Z drugiej strony na niektórych obszarach rolnicy walczą z tymi gryzoniami ze względu na szkody, jakie powodują.
Ten wspaniały gryzoń często jest prześladowany ze względu na swoje soczyste mięso i piękną skórę. Wiskaczan wielki – poznaj tego niezwykłego ssaka.
Lagostomus maximus to naukowa nazwa dla tak zwanych wiskaczy – dużych gryzoni żyjących na terytoriach Ameryki Południowej. Wiskaczan wielki to bardzo towarzyskie zwierzę i ma szeroki repertuar odgłosów, których używa do komunikacji.
Wiskaczan wielki – jedyny żywy gatunek z tej rodziny
Znany również jako wiskaczan z równin lub pampasów to jedyny żywy gatunek z rodzaju Lagostomus. Jest częścią rodziny Chinchillidae.
- Wiskaczan z Cariamanga (Lagidium sp.). Żyje w Ekwadorze.
- Wiskaczan górski z Północy (Lagidium peruanum). Zamieszkuje tereny Peru.
- Wiskaczan górski z Południa (Lagidium viscacia). Jego terytorium rozciąga się na południowym krańcu Peru, Boliwii, Chile i zachodniej Argentyny
- Wiskaczan górski pomarańczowy (Lagidium wolffsohni). Mieszka w południowej Argentynie i Chile.
Jednak, aby nie przytłoczyć Cię zbyt dużą ilością informacji, w tym artykule skupimy się tylko na cechach wiskacza wielkiego. Przedstawiamy zatem wiskacza wielkiego, dużego gryzonia żyjącego w Ameryce Południowej.
Cechy charakterystyczne Lagostomus maximus
Ten gryzoń z Ameryki Południowej ma solidne i okrągłe ciało, które może osiągnąć 65 centymetrów długości. Przednie łapy są krótkie i mają cztery palce z grubymi paznokciami, których używa do kopania.
Wyróżnia go również szeroki czarny pasek, który zaczyna się od pyska, przechodzi przez jego twarz i policzki. W ten sposób oddziela dolną białą część – otaczającą usta – od górnego białego paska wokół oczu.
Wśród innych cech fizycznych typowych dla wiskaczna możemy wymienić:
- Masywna głowa.
- Wielkie oczy.
- Średniej wielkości uszy. Są szerokie u podstawy i wąskie na końcach.
- Krótki pysk z długimi, ciemnymi i twardymi wibrysami.
- Mocne tylne łapy, dłuższe niż przednie. Mają trzy palce z długimi pazurami.
- Krótki, owłosiony i zakrzywiony ogon.
- Krótkie, miękkie futro, które może występować w kolorach od srebrnoszarego do brązowoszarego z tyłu. Ma również lekko marmurkową wzór. Brzuch jest biały.
- Samiec jest większy niż samica i osiąga średnią wagę pięciu i pół kilograma. Ponadto głowa jest większa, a kolory na pysku bardziej wyraziste.
Wiskaczan wielki – środowisko naturalne i dieta
Jest to gryzoń, który żyje na obszarach trawiastych i stepowych. Występuje do wysokości 1900 metrów. Tworzy kolonie liczące do 50 osobników, w których żyją w spokoju z wyjątkiem okresów rozmnażania.
W tych grupach znajduje się od jednego do trzech dorosłych samców (vizcachones), samice i młode osobniki. Jednak członkowie innych grup nie są mile widziani.
Kiedy słońce zachodzi wiskaczany opuszczają schronienie, aby się pożywić, ale zwykle nie oddalają się zbytnio od schrony. Na ich dietę składają się zioła, krzewy i nasiona.
Więcej informacji na temat tego gryzonia z Ameryki Południowej
Ruja samicy ma miejsce jesienią. Wtedy samce zaczynają toczyć między sobą brutalne walki. Krycie ma miejsce w schronie. Po około pięciu miesiącach ciąży rodzą się zwykle dwa potomki o wadze około 200 gramów.
Samiec osiąga dojrzałość płciową po półtora roku życia. W tym czasie młode osobniki mają tendencję do oddalania się od grupy i kopania własnych jaskiń.
Z drugiej strony samice – które dojrzewają seksualnie między ósmym miesiącem, a rokiem – pozostają w kolonii, w której się urodziły.
Gatunek prześladowany zw względu na swoje pyszne mięso i piękną skórę
Przy oczekiwanej długości życia od siedmiu do ośmiu lat wiskaczany wielkie nie mają poważnych problemów z zachowaniem gatunku na obszarach, na których zamieszkują.
Jednak na niektórych miejscach gatunek też zniknął z powodu intensywnych polowań w poszukiwaniu jego skóry i pysznego mięsa, które przygotowuję się w specjalnej marynacie.
Również powodzie są przyczyną ich zniknięcia. Z drugiej strony na niektórych obszarach rolnicy walczą z tymi gryzoniami ze względu na szkody, jakie powodują.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.
