Kryl - czym jest i jakie ma znaczenie w ekosystemach oceanicznych

Kryl nazywany jest „kamieniem węgielnym” ekosystemu oceanicznego i jest to najliczniejsza grupa skorupiaków na świecie. Stanowi podstawową dietę wielu zwierząt, takich jak foki, wieloryby, ryby, kałamarnice, pingwiny a także ptaki morskie
Kryl - czym jest i jakie ma znaczenie w ekosystemach oceanicznych
Luz Eduviges Thomas-Romero

Napisane i zweryfikowane przez biochemiczkę Luz Eduviges Thomas-Romero.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Termin kryl jest używany do opisania około 86 gatunków skorupiaków zamieszkujących ekosystemy oceaniczne. Są one znane również jako eufrazydy i są częścią zooplanktonu, który bezpośrednio spożywa fitoplankton morski.

Wśród rodzajów krylu najbardziej znane i podlegające połowom komercyjnym są kryl antarktyczny, kryl pacyficzny i kryl północny. W większości odpowiadają one odpowiednio gatunkom Euphausia superba, Euphausia pacifica i Meganyctiphanes norvegica.

Euprozydy kryla w stanie dorosłym mają od 5 do 12 centymetrów długości. Na wczesnym etapie, kryl w formie larw jest powszechnie uważany za część morskiego zooplanktonu.

Kryl zawdzięcza swą siłę masowemu występowaniu w ekosystemach oceanicznych

Cechą kryla, być może najważniejszą z ekologicznego punktu widzenia, jest jego towarzyski charakter. Kiedy te skorupiaki osiągają swoją dorosłą formę, zaczynają gromadzić się w wielkich ławicach lub rojach.

Masa krylowa

Zakres, jaki osiągają ławice kryla może się znacznie różnić. Zarejestrowano roje o powierzchni od kilku metrów kwadratowych aż do 300 kilometrów kwadratowych. Nie licząc bakterii, ławice rozciągające się na kilometry we wszystkich kierunkach reprezentują największą biomasę na naszej planecie.

Biomasa kryla w ekosystemach oceanicznych, dlaczego ma takie znaczenie?

Przypomnij sobie, że łańcuch pokarmowy to liniowa sieć połączeń, która zaczyna się od organizmów produkujących lub autotroficznych. Tak się właśnie dzieje w przypadku morskich gatunków fitoplanktonów z chlorofilem, które wykorzystują promieniowanie słoneczne do produkcji żywności.

Łańcuch postępuje, gdy organizmy autotroficzne służą jako pokarm dla organizmów roślinożernych. Tak właśnie jest w przypadku fitoplanktonu, który służy jako pokarm dla kryla. To nowe ogniwo z kolei przeistacza się w źródło pożywienia dla innych istot żywych. Śledząc kolejne ogniwa łańcucha dochodzimy wreszcie do gatunków drapieżnych, takich jak lew, niedźwiedź brunatny a na końcu wreszcie człowiek.

W końcu. w łańcuchu pojawiają się też pożyteczne gatunki detrytusożerne, które rozkładają odpady organiczne. Niektóre z tych gatunków to dżdżownice. Na końcu łańcucha znajdują się również gatunki rozkładające – mikrobiom – w tym grzyby lub bakterie.

Łańcuchy pokarmowe nieuchronnie wiążą się ze sobą wszystkie żywe organizmy poprzez spożywane przez nas pokarmy. Każdy poziom łańcucha pokarmowego reprezentuje inny poziom troficzny.

Obfitość i dystrybucja

Jak wspomniano powyżej, biomasa kryla może być największa spośród wszystkich wielokomórkowych gatunków zwierząt na planecie. Dlatego eksperci uważają, że kryl w ekosystemach oceanicznych reprezentuje najliczniejsze i odnoszące największe sukcesy zwierzęta na Ziemi.

Kryl występuje wyłącznie w środowisku morskim i spotyka się go w oceanach świata, zwykle na głębokości do 200 metrów. Jego gradient rozkładu jest często związany z właściwościami termicznymi słupów wody.

Ponadto jego obecność wiąże się również z innymi szczególnymi cechami ekosystemu oceanicznego, takimi jak obszary upwellingu. Chodzi tu o zjawisko podnoszenia się oceanicznych wód głębinowych (bogatych w minerały i składniki odżywcze) zwykle z głębokości poniżej termokliny, na powierzchnię.

Kryl

Kryl ma zdolność pokonywania dużych odległości w pionie. Przez większość czasu ławice kryla pozostają zanurzone głęboko w wodzie w ciągu dnia i pojawiają się na powierzchni tylko w nocy.

Zasadniczo wiele gatunków oceanicznych dokonuje wyraźnych codziennych migracji pionowych w poszukiwaniu miejsc żerowania. Często przemieszczają się one w nocy o więcej niż 200 metrów. Nie wiadomo natomiast, dlaczego ławice kryla są czasami widoczne na powierzchni w jasnej części doby.

Eksperci mają nadzieję, że szczegółowe informacje o ich codziennych migracjach pionowych mogą dostarczyć danych, które umożliwią lepsze zrozumienie ich roli w cyklach biologicznych ekosystemu oceanicznego.

Jakie znaczenie gospodarcze ma kryl w ekosystemach oceanicznych

Kryl to rezerwa dużych ilości pierwiastków śladowych, witaminy A, kilku witamin z grupy B a także niezbędnych kwasów tłuszczowych. Pasta z kryla lub składniki pochodzące z kryla mogą być stosowane w paszach dla zwierząt oraz w dietach terapeutycznych dla ludzi.

Jednak kryl ma największe znaczenie w kontekście ekologicznym, ponieważ jest ważną częścią diety wielu zwierząt. Kryl stanowi pokarm wielorybów, fok, niezliczonych gatunków ryb, ptaków i, w mniejszym stopniu, również człowieka.

Tak więc każdy czynnik, który powoduje spadek populacji kryla w ekosystemach oceanicznych, może mieć daleko idące skutki dla ekosystemu oceanicznego. Na przykład spadek liczby gatunków fitoplanktonu spożywanych przez kryla może prowadzić do zmniejszenia populacji innych gatunków morskich żywiących się krylem.

A pośrednio również do zmniejszenia populacji innych gatunków tego samego łańcucha troficznego.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Knox, G. A. (1984). The key role of krill in the ecosystem of the Southern Ocean with special reference to the Convention on the Conservation of Antarctic Marine Living Resources. Ocean Management, 9(1-2), 113-156.
  • Lehette, P. (2012). Biomasa, distribución y metabolismo del zooplancton en aguas de la Península Antártica. UNIVERSIDAD DE LAS PALMAS DE GRAN CANARIA. Programa de doctorado en Oceanografía
  • Nogueira, E., Batleb, J. M., Cabala, J., González-Nuevoa, G., Revillaa, R., Álvareza, E., & Buenoa, J. (2008). Accumulation of northern krill (Meganyctiphanes norvegica) in a convergence zone at the Cap Breton Canyon (southern Bay of Biscay). Revista de Investigacion Marina, 3, 225-226.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.