Ciekawostki, których nie wiedziałeś o kocim węchu
Napisane i zweryfikowane przez biologa Georgelin Espinoza Medina
Kotki odbierają informacje z otoczenia za pomocą różnych sygnałów sensorycznych. W związku z tym zmysł węchu kotów jest niezbędny od urodzenia dla ich relacji społecznych, karmienia, orientacji i wychowania. W związku z tym posiada szereg ciekawostek, które chętnie poznasz. Oto 5 niesamowitych faktów, koniecznie je przeczytaj.
1. Zmysł węchu u kotów jest silniejszy niż u ludzi
Nosy kotów są znacznie sprawniejsze niż u ludzi. Dzieje się tak dlatego, że mają więcej receptorów w nabłonku węchowym. W nozdrzach mają 67 milionów komórek węchowych i 19 milionów zakończeń nerwowych związanych z tym zmysłem.
Tak więc zmysł węchu kotów jest do 14 razy silniejszy niż nasz. Czy wyobrażałeś sobie taką siłę w ich małym nosie?
2. Koty mają dodatkowy narząd węchu
Oprócz potężnego nosa, koty mają dodatkową strukturę do wyczuwania substancji chemicznych. To jest womeronasal lub narząd Jacobsona. Znajduje się on na podniebieniu ich jamy ustnej. Umożliwia im odbieranie cennych informacji z otoczenia, ponieważ pozwala im wyczuwać nie tylko zapachy, ale także feromony.
Feromony to substancje chemiczne, które koty wydzielają w różnych częściach swojego ciała, takich jak policzki, okolice pyska, u nasady ogona, łapy, w pobliżu gruczołów mlecznych. Używają ich do oznaczenia swojego terytorium, do poczucia bezpieczeństwa, do alarmowania, a nawet do rozmnażania się. Cząsteczki te są niewyczuwalne dla człowieka.
Kot otwiera pyszczek, rozchyla wargi i pozwala swojemu językowi nieco zwisać, aby analizować substancje za pomocą narządu Jacobsona. Marszczą też pyszczki. Ta pozycja jest nazywana reakcją Flehmena i występuje u innych zwierząt.
3. Odgrywa ważną rolę w komunikowaniu się i odnoszeniu do swojego środowiska
Koty wykorzystują wszystkie informacje chemiczne do komunikowania się ze sobą i odnoszenia się do swojego środowiska. Zapachy i feromony odgrywają kluczową rolę w ich organizacji społecznej i reprodukcji. Koty oznaczają swoje terytorium i preferowanych współpracowników, dając jasny komunikat innym przedstawicielom swojego gatunku bez konieczności nawiązywania z nimi kontaktu fizycznego.
Kiedy myszy pocierają głową lub ciałem o meble, ściany lub nogi ludzi, w rzeczywistości oznaczają się swoimi feromonami. W ten sposób sygnalizują innym kotom, że są właścicielami danej przestrzeni lub przedmiotu. To samo dzieje się, gdy drapią określone miejsca w domu lub ogrodzie.
4. Zmysł węchu jest funkcjonalny u noworodków
Nowonarodzone kocięta są bardzo delikatne, bezbronne i ślepe, ponieważ ich oczy są zamknięte, więc nie mogą używać wzroku do poruszania się po świecie. Nie słyszą też, bo ich uszy są zamknięte. Mają jednak zmysł węchu, który gwarantuje im przetrwanie, ponieważ używają go, by znaleźć sutek matki i w ten sposób móc się pożywiać.
Kotki ustalają porządek sutkowy. W ten sposób każdy kociak wykorzystuje głównie jeden (a czasem dwa) sposoby pozyskiwania mleka matki. Zadziwiające jest to, że do rozróżniania sutków wykorzystują one wyuczone sygnały zapachowe, które najwyraźniej pochodzą z własnej śliny każdego kociaka.
Ponadto zapach wpływa na ich zachowania związane z przywiązaniem i wskazówki dotyczące kierunku gniazda. Smak i dotyk również funkcjonują, gdy kocięta się rodzą, uzupełniając informacje odbierane przez nos.
Uważa się, że od trzeciego tygodnia życia wzrok zaczyna odgrywać bardziej centralną rolę, co pozwala im na zdobycie umiejętności społecznych.
5. Nie jest niezbędny do polowania
Choć może się to wydawać nieco dziwne, zmysł węchu kotów nie jest niezbędny do polowania. Wydaje się, że polegają one na innych rodzajach sygnałów, takich jak te dostarczane przez wzrok lub słuch, ponieważ zapachy są ważniejsze dla komunikacji i ich relacji z otaczającym je środowiskiem.
Badanie z 2015 roku wykazało, że w podobnych sytuacjach preferują one używanie oczu, a nie nosa. W ten sposób dominowała reakcja wzrokowa. U tego gatunku stwierdzono jednak indywidualne różnice w zachowaniu zmysłów. Dlatego potrzebne są dalsze badania.
Podsumowując, zmysł węchu kotów jest ostrzejszy i silniejszy niż nasz, co pozwala im postrzegać świat w inny sposób. Ponadto, dzięki obecności narządu Jacobsona, mogą wyczuwać cząsteczki chemiczne, które dostarczają im cennych informacji o środowisku, a także komunikować się ze sobą. Te odpowiedzi są zdumiewające i pokazują nam, jak złożone i interesujące jest zachowanie kotów.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Arteaga, L., Bautista, A., González, D., Hudson, R. (2013) Smell, suck, survive: chemical signals
and suckling in the rabbit, cat, and dog. In: East ML, Dehnhard M (Eds). Chemical signals in vertebrates, (pp 51–59). - Mayes, E.-R. E., Wilkinson, A., Pike, T. W., & Mills, D. S. (2015). Individual differences in visual and olfactory cue preference and use by cats (Felis catus). Applied Animal Behaviour Science, 173, 52–59.
- Padodara, R., & Ninan, J. (2014). Olfactory sense in different animals. The Indian Journal of Veterinary Science, 2(1), 1-14.
- University of Edinburgh. (2019). Understand normal feline behaviours. Recuperado el 03 de diciembre de 2022, disponible en: https://www.ed.ac.uk/sites/default/files/atoms/files/2._understanding_normal_feline_behaviours_v1.2.pdf
- Willey, T. J. (1973). The ultrastructure of the cat olfactory bulb. The Journal of Comparative Neurology, 152(3), 211–232.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.