Legenda o jaskółkach i cierniach Chrystusa
Napisane i zweryfikowane przez prawnika Francisco María García
Po aresztowaniu i torturach, żołnierze założyli Jezusowi koronę cierniową. Jak mówi legenda o jaskółkach, grupa tych ptaków zaczęła usuwać ciernie z głowy Jezusa, łagodząc tym samym jego cierpienie. Z tego względu jaskółki są uważane za święte zwierzęta.
Legenda o jaskółkach przetrwała próbę czasu, a te piękne ptaki są teraz kojarzone z wierzeniami religijnymi. Z tego powodu, w wielu kulturach traktowane są z ogromnym szacunkiem.
Według relacji biblijnej, Jezus z Nazaretu uznany przez swoich naśladowców za Syna Bożego, został skazany na śmierć. Rzymski system sprawiedliwości skazał go na ukrzyżowanie z powodu głoszonych nauk.
Przed wykonaniem wyroku Jezus był torturowany. Zgodnie z wydarzeniami opisanymi przez apostołów, żołnierze założyli mu na głowę koronę z cierni.
Legenda o jaskółkach mówi, że kiedy Jezus został ukrzyżowany, przyleciały do niego jaskółki i usunęły ciernie, które go raniły, co ulżyło mu w bólu. To twierdzenie stało się przyczyną okazywania ogromnego szacunku jaskółkom przez niektóre kultury.
Kolejnym odniesieniem biblijnym jest ewangelia apokryficzna napisana przez osobę o pseudonimie Tomás. Legenda o jaskółkach zawarta w tym apokryfie mówi nam, że pewnego dnia 5-letni Jezus bawił się w pobliżu strumienia. Wykorzystując miękką masę z błota, utworzył z niej dwanaście jaskółek.
Szacunek wierzących dla jaskółek
Po wydarzeniach mających miejsce podczas ukrzyżowania, jaskółki zaczęły być uważane za święte zwierzęta. Szacunek do nich znacznie wzrósł. Doprowadziło to nawet do zakazu ich zabijania lub niszczenia gniazd. Niektórzy mówią, że “jaskółki pochodzą od Boga”.
Legenda o jaskółkach i cierniach Chrystusa wyjaśnia nawet wygląd tych wędrownych ptaków. Wierzący twierdzą, że ich grzbiety są czarne, ponieważ wyrażają żałobę po śmierci Syna Bożego. Ponadto uważa się, że czerwona plama na ich piersiach powstała z krwi Chrystusa rozlanej podczas usuwania cierni.
Gniazda jaskółek cieszą się szczególnym szacunkiem i ochroną. Zazwyczaj nie są niszczone ani usuwane. W wielu miejscach jest ich naprawdę dużo, występują także w budynkach kościelnych.
Zachowanie jaskółek
Chociaż są to małe ptaki, jaskółki zwykle latają w ciągu dnia ryzykując, że zostaną upolowane przez drapieżniki. Ponadto są to ptaki wędrowne, które latają w grupach.
Jaskółki żyją w koloniach, co pomaga im w migracji, a także zapewnia pewien stopień ochrony. Koegzystencja w koloniach pomaga również w rozmnażaniu i budowaniu gniazd.
Siedliska jaskółek stanowią zazwyczaj duże obszary, wykorzystywane jako miejsce do spania. Jaskółki budzą się wcześnie rano i rozjaśniają dzień swoim wyjątkowym śpiewem. Mogą wydawać bardzo wysokie dźwięki.
Rankiem poruszają skrzydłami w interesujący sposób, tak jakby robiły ćwiczenia rozciągające. Rozciągają pióra i swoje małe stawy, co jest dobrym sposobem na rozpoczęcie nowego dnia.
Latają w małych grupach. Unoszą się pionowo w zadziwiająco szybki sposób. Pod koniec dnia szukają miejsca do spania. Poszukując go, robią rodzaj wiru i radośnie świergocą. Jeden po drugim, każdy ptaszek przybędzie do swojego miejsca odpoczynku, a ich codzienne przygody będą czekać do następnego dnia.
Legenda o jaskółkach i ich wzgórzu
Jedna z legend związanych z jaskółkami i cierniami Chrystusa pochodzi z Guadarrama w Hiszpanii. Nie wiadomo czy została stworzona, czy tylko opisana przez poetę Francisco Acaso, pochodzącego z Cercedilli.
Legenda głosi, że pierwszy ptak, który usunął cierń z czoła Chrystusa, latał z nim na duże odległości. Podróżował przez 3600 kilometrów bez utraty ciernia, z Golgoty do Sierra de Guadarrama.
W końcu wyczerpana jaskółka dotarła na szczyt wzgórza, gdzie umarła i została pokryta ziemią. Właśnie dlatego to miejsce w Navacerrada (Madryt) zostało ochrzczone El Cerro de la Golondrina (Wzgórze jaskółek).
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Winkler, D. (2010) The Golondrinas Handbook: A Guide for Field Workers with Tachycineta Swallows. Cornell University.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.