Psy z Czarnobyla są genetycznie bardzo różne, według ostatnich badań

Od tragedii nuklearnej minęły ponad trzy dekady, a żyjące tam dziś psy z Czarnobyla wykazują ogromne różnice w swojej genetyce. Do dziś wiemy, co się tam wydarzyło, ale to, co wiemy o pozostałościach tej tragedii, jest minimalne.

26 kwietnia 1986 roku w ukraińskim mieście Prypeć i w jego elektrowni atomowej, Czarnobylu, doszło do najgorszej awarii jądrowej w historii ludzkości. Reaktor jądrowy numer 4 wybuchł w trakcie symulowanej próby wyłączenia prądu, powodując tragedię, której konsekwencje odczuwamy do dziś.

Następnego dnia miasto zostało ewakuowane. Ludzie, którzy mieli z nim kontakt w taki czy inny sposób, zostali poważnie dotknięci fizycznie i psychicznie. Przez lata odkrywano genetyczne konsekwencje, których nie można było zidentyfikować gołym okiem.

Dlaczego w Czarnobylu nadal żyją psy?

Ludzie opuścili miasto, aby uniknąć dalszej tragedii i dalszego narażenia na promieniowanie w okolicy. Jednak fauna i flora opanowały miasto, gdzie można zobaczyć konie, wilki, żubry, ptaki, żaby, łosie i psy. Obecnie teren ten jest jednym z największych rezerwatów przyrody w Europie.

Psy, które zostały porzucone przez swoje rodziny po katastrofie, utworzyły dużą populację zamieszkującą napromieniowany obszar wokół elektrowni. Nie wiadomo jeszcze, czy psy obecnie absorbują niewielkie ilości promieniowania, czy też dziedziczą różnice pokoleniowe spowodowane tragedią.

W latach 2017-2019 przeprowadzono badania na 302 psach mieszkających w samej elektrowni oraz w odległości od 15 do 45 kilometrów od tego terenu. Należy pamiętać, że promieniowanie nadal wydobywa się z obszaru znanego jako “Czarnobylska Strefa Wykluczenia”. Strefa ta obejmuje obszar 2600 kilometrów kwadratowych.

Czy psy w Czarnobylu naprawdę różnią się genetycznie?

Badania nad psami w Czarnobylu wykazały, że psy w Czarnobylu rzeczywiście różnią się genetycznie od psów w innych rejonach, które nie są narażone na promieniowanie jonizujące. Istnieją trzy odrębne populacje, a badanie wykazało, że istnieje między nimi genetyczne krzyżowanie się i pokrewieństwo.

Badania porównawcze wykazały, że psy żyjące w Czarnobylu różnią się również genetycznie od wolno żyjących psów w Europie Wschodniej, Azji i na Bliskim Wschodzie.

“Myślę, że najbardziej niezwykłą rzeczą w tym badaniu jest to, że zidentyfikowaliśmy populacje psów żyjących wewnątrz i w cieniu reaktora i możemy powiedzieć, kim są te psy po prostu patrząc na ich profil DNA. Myślenie o rodzinach żyjących w miejscach, takich jak okolice reaktorów paliwowych jest niesamowite. Świadczy o odporności psów jako gatunku” – powiedziała IFLScience Elaine Ostrander, genetyk z National Human Genome Research Institute NIH.