Wymarłe mastodonty - poznaj ich historię
Wymarłe mastodonty to ogromne zwierzęta stąpały po ziemi 20 milionów lat temu. Około 20 milionów lat temu daleki krewny dzisiejszych słoni chodził po ziemi. Są często mylone z mamutami, ale wymarłe mastodonty mają nieco inną historię. Wszystkie szczegóły dotyczące tych gigantów znajdziesz w tym artykule.
Historia ewolucji mastodontów
Aby poznać historię stworzeń żyjących w tak odległym okresie nie ma nic, co mogłoby dać nam więcej informacji niż skamieliny. Dzięki nim uważa się, że pierwsze mastodonty pojawiły się między 20 a 27 milionami lat temu, w okresie znanym, jako Oligocen. To znaczy wcześniej niż mamuty, inne prehistoryczne giganty.
Pierwsze obszary, gdzie pojawiły się te zwierzęta odpowiadają geograficznemu położeniu dzisiejszej Euroazji. Był to superkontynent tworzący Europę i Azję. Stamtąd skamieliny wskazują, że mastodonty przeniosły się również do Afryki i Ameryki.
Kiedy i dlaczego wyginęły mastodonty?
Wymarcie tych zwierząt jest nadal przedmiotem dyskusji w społeczności naukowej. Chociaż istnieje konsensus co do tego, kiedy – między 10 000 a 8 000 lat temu podczas ostatniego zlodowacenie – wciąż nie jest jasne jak do tego doszło.
Początkowo sądzono, że polowania pierwszych ludzi miały coś wspólnego z ich wymarciem. Jednak ostatnie badania sugerują, że w niektórych regionach Arktyki mastodonty był już w fazie wyginięcia przed przybyciem ludzi.
Istnieją jednak inne czynniki, które bezpośrednio wpłynęły na wyginięcie tego gatunku. Są to zmiany klimatu, a w konsekwencji zmniejszenie liczby siedlisk mastodontów. Według najnowszych badań gruźlica miała również wiele wspólnego ze zniknięciem tego gatunku.
Jak wyglądały wymarłe mastodonty?
Już sama nazwa wskazuje, że mowa o gigantycznym zwierzęciu. Jednak należy podkreślić, że pomimo jego dużego rozmiaru – od dwóch do czterech metrów wysokości i około sześciu ton wagi – były nieco mniejsze niż mamuty i bardziej podobne do słoni w ich obecnej formie. Ważne jest, aby pamiętać, że mastodonty i mamuty to dwa różne gatunki, chociaż oba należą do rodziny słoniowatych.
Ciało wymarłego mastodonta pokryte było gęstym. podwójnym futrem, idealnym dla zimnego środowiska, w którym żyły. Głowa była nieco bardziej płaska niż u mamuta. Posiadał też długie, zakrzywione kły na górnej szczęce. Uważa się, że samce posiadali również obronę w dolnej szczęce. Łapy były również krótsze i bardziej wytrzymałe w porównaniu do mamuta.
Największa różnica możemy znaleźć w ich diecie, a co za tym idzie w uzębieniu. Oba gatunki były roślinożerne, ale sposób żywienia był różny. Mamuty posiadały proste zęby trzonowe, podobne do słoni, które znamy. Zęby te były idealne do żywienia się trawą i liśćmi.
Z drugiej strony specjalnie do tego przygotowane zęby trzonowe mastodonta wraz z kłami pozwalały im również na zrywanie gałęzi i kawałków drzew, którymi później się żywiły.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Mothé, D., AviLLA, L. S., ZhAo, D., Xie, G., & Sun, B. (2016). A new Mammutidae (Proboscidea, Mammalia) from the Late Miocene of Gansu Province, China. Anais da Academia Brasileira de Ciências, 88(1), 65-74.
- Rohland, N., Reich, D., Mallick, S., Meyer, M., Green, R. E., Georgiadis, N. J., … & Hofreiter, M. (2010). Genomic DNA sequences from mastodon and woolly mammoth reveal deep speciation of forest and savanna elephants. PLoS biology, 8(12), e1000564.