Pijawki i ich użycie w medycynie

Pijawki są używane w jednym z najstarszych zabiegów w historii medycyny. Ta terapia jest ponownie stosowana dzisiaj w niektórych szczególnych procedurach.

Pijawki to bezkręgowce hermafrodytowe należące do rodziny pierścieniowatych. Istnieją różne gatunki o dużej różnorodności biologicznej. W tym artykule skoncentrujemy się na ich zastosowaniu medycznym i zastosowaniu określonego gatunku: Hirudo medicinalis.

Historia

Pijawki uznano za niezbędne w leczeniu niektórych dolegliwości od ich pojawienia się w historii około 3500 r.p.n.e.

Wskazania na ich obecność odnotowano w strukturach archeologicznych Babilończyków i Egipcjan, a także w grobowcach XVIII dynastii (1567–1308 p.n.e.) starożytnego Egiptu. Ponadto pojawiają się także w Biblii i Koranie.

W starożytnym Egipcie terapia pijawkami wraz z krwawieniem była jednym z najczęściej stosowanych środków. Była to praktyka wykonywana także przez inne ludy, takie jak Grecy, Rzymianie, Majowie, Aztekowie i Mezopotamianie.

W Grecji terapię pijawkami wprowadził ojciec medycyny Hipokrates. Technikę tę poparł filozof Galen, który wierzył w teorię nastrojów w ciele.

W medycynie ajurwedyjskiej hinduski bóg Ajurweda trzyma w swoich czterech rękach pijawkę, muszlę, dysk energetyczny i garnek.

Pijawki – leczenie

Jednakże najliczniejsze wydarzenia pochodzą ze średniowiecza. Co więcej, ciekawą anegdotę opowiadają pielgrzymi, którzy odbywali Camino de Santiago. Podczas podróży zatrzymywali się w stawach i kąpali się w wodzie rzecznej.

Uważano, że to odpoczynek przynosił pielgrzymom ulgę. Jednak to pijawki były za to odpowiedzialne. Łagodziły obrzęki spowodowane wędrówką. W szczególności zapobiegały chorobie zakrzepowo-zatorowej dzięki hirudynie, substancji wytwarzanej przez gruczoły ślinowe pijawki.

Leczenie dotyczyło określonego gatunku pijawki Hirudo Medicinalis. Gatunek ten znany jest z różnych właściwości terapeutycznych. I nazywa się ją pijawką leczniczą.

Mechanizm akcji

Najbardziej znaczącym aspektem jej stosowania są substancje, które są częścią śliny tego gatunku. Substancje te mają działania rozszerzające naczynia, przeciwzapalne, przeciwzakrzepowe, przeciwbólowe i przeciwobrzękowe.

Substancje te mają różne skutki:

• Eliminują zaburzenia mikrokrążenia i niedotlenienie.
• Obniżają ciśnienie krwi.
• Naprawiają uszkodzoną przepuszczalność naczyń.
• Zwiększają aktywność układu odpornościowego.
• Eliminują źródło bólu.
• Sprzyjają poprawie stanu bioenergetycznego organizmu.

• Leki przeciwzakrzepowe: głównym jest hirudyna. Ten środek hamujący trombinę działa poprzez spowolnienie krzepnięcia krwi. Sklonowano go i stosuje się w leczeniu zaburzeń kardiologicznych i hematologicznych.
• Przeciwzapalny. Bdellina to związek, który hamuje działanie trypsyny, plazmin i akrozyny.
• Środki rozszerzające naczynia krwionośne. Wśród nich wyróżnia się inhibitory histaminy, acetylocholiny i karboksypeptydazy A. Wszystkie zwiększają dopływ krwi do wskazanego regionu.

Pijawki – terapia

Zastosowanie tej terapii nie ma skutków ubocznych ani negatywnych konsekwencji. Ponadto ma niewiele przeciwwskazań. Ponadto proces ten jest bezbolesny i bezpieczny.

Istotnie należy jednak zauważyć, że każdy okaz Hirudo medicinalis jest przeznaczony wyłącznie do jednorazowego użytku. A każdy okaz sam w sobie jest maszyną farmaceutyczną i potężną pompą ssącą.

Przeciwwskazania

Stosowanie Hirudo medicinalis ma szereg zagrożeń, które należy wziąć pod uwagę. Jedno z nich jest obecne w jelicie tej pijawki i jest to bakteria Gram-ujemna Aeromonas hydrophila. Między nimi istnieje związek symbiotyczny.

Bakteria Aeromonas hydrophila wydziela enzymy proteolityczne w celu trawienia krwi, a pijawka Hirudo medicinalis zapewnia ochronę. Bakteria ta przede wszystkim może powodować różne problemy u ludzi, od cellulitu lub lokalnego ropnia po utratę skóry lub poważne komplikacje, takie jak posocznica lub zapalenie opon mózgowych.

Jego stosowanie nie jest również zalecane u osób cierpiących na niewydolność tętnic, immunosupresję, a także na zaburzenia krzepnięcia, miejscowe lub systematyczne infekcje. Jego stosowanie nie jest zalecane u kobiet w ciąży lub osób uczulonych na substancje czynne w pijawce.

Podsumowanie

Reasumując, należy pamiętać, że tę starożytną terapię ponownie stosuje się w dzisiejszej medycynie. Jej skuteczność przejawia się w różnych specyficznych zabiegach. Warto jednak wspomnieć, że metoda użytkowania prawie się nie zmieniła.