Przędziorek chmielowiec: jakie jest jego siedlisko i jak wpływa on na rolnictwo?
W przeciwieństwie do tego, co mogłoby się wydawać, przędziorek chmielowiec nie jest pająkiem, chociaż oba są ze sobą blisko spokrewnione. Te stawonogi to roztocza z rodzaju Tetranychus należącego do klasy pajęczaków wraz z pająkami, skorpionami i kleszczami. Jedną z głównych cech tych zwierząt jest to, że często są szkodnikami upraw.
Z tego powodu przędziorki zbadano i pomimo różnorodności gatunków i trudności z ich rozróżnieniem w terenie, ich historia biologiczna jest bardzo podobna. Oznacza to, że wybierają podobne siedliska, mają prawie identyczne cykle reprodukcyjne i, co najbardziej zaskakujące, wszystkie budują pajęczyny.
Liście: dom przędziorków
Jak wspomniano, przędziorek jest typowym szkodnikiem upraw. Te stawonogi tworzą bardzo duże kolonie na spodniej stronie liści roślin. Pod liśćmi budują cienkie pajęczyny, które odróżniają je od innych szkodników, takich jak mszyce lub wciornastki, które również żyją pod liśćmi.
Mogą żyć na prawie każdym rodzaju roślin uprawnych, o ile są na nich zielone liście, na których mogą tworzyć kolonie i żerować, a temperatura jest odpowiednia.
Cykl życia
W ciepłych rejonach świata roztocza te mogą rozmnażać się i żerować przez cały rok, ponieważ rośliny utrzymują zielone liście. Z drugiej strony, na obszarach o mroźnych zimach i gdzie nie ma upraw ani drzew liściastych, przędziorek jest w stanie hibernować.
W tym celu samice łączą się w pary, gdy spadnie temperatura, a następnie przechodzą w stan uśpienia z kolejnym pokoleniem roztoczy. Kiedy liście znikają, ukrywają się za korą drzew, a nawet w szczątkach roślin na ziemi.
Jeśli temperatura jest stabilna i ciepła i nie ma problemów z wilgotnością, zwierzęta te mogą zakończyć cykl reprodukcyjny w mniej niż tydzień. Oznacza to, że od momentu złożenia jaj przez samicę, pokolenie to potrzebuje zaledwie siedmiu dni, aby osiągnąć stadium dorosłe.
Odróżnienie osobników dorosłych od młodych jest stosunkowo łatwe. Dorosłe osobniki mają osiem nóg, owalne ciało i dwa czerwone punkty na głowie. Samice mają dużą ciemną plamę na ciele, która jest również pokryta włosiem, nadając im włochaty wygląd.
Młode osobniki mają taką samą liczbę odnóży, ale są znacznie mniejsze niż dorosłe. Nowo wyklute larwy, które przypominają małe błyszczące kropelki, mają tylko sześć nóg.
Gdy roślina jest silnie zainfekowana i zaczyna obumierać, samice przędziorka są w stanie przenosić się na inne rośliny za pomocą prądów powietrza. Pod koniec ciepłego sezonu kolonie przędziorków zaczynają się zmniejszać wraz ze wzrostem liczby drapieżników i spadkiem temperatury.
Jakie szkody powoduje przędziorek w uprawach?
Inwazja przędziorków może poważnie wpływać na rolnictwo, chociaż nie wszystkie uprawy są uszkodzone w równym stopniu. Wielkość wyrządzonych szkód zależy w dużej mierze od momentu wystąpienia inwazji.
Sposób odżywiania się przędziorków polega na wysysaniu zawartości komórkowej roślin. Ogólnie rzecz biorąc, niewielka populacja przędziorków nie stanowi problemu. Natomiast, jeśli liczba osobników wzrośnie, rośliny mogą obumrzeć lub ich produktywność może drastycznie zmniejszyć się.
Na początku pasożytnictwo roztoczy wykrywa się jako jasne plamki na liściach. Stopniowo liście żółkną, aż zasychają i opadają na ziemię. Gdy infekcja jest poważna, cała roślina zostaje pokryta pajęczynami, w tym owoce i gałęzie.
W uprawach drzew owocowych nieznaczna utrata liści nie spowoduje żadnych uszkodzeń rośliny. Jeśli jednak infekcja wystąpi wiosną lub wczesnym latem, może mieć wpływ na plony w następnym roku.
Z drugiej strony, w jednorocznych uprawach warzyw, takich jak cukinia, truskawka, melon lub dynia, inwazja przędziorków może mieć krytyczny wpływ na produkcję w danym roku.
Wreszcie, oprócz szkód w rolnictwie, przędziorki mogą również infekować pola roślin ozdobnych, takich jak róże. W ten sposób nadają kwiatom chory wygląd, przez co nie nadają się one do sprzedaży.
Jak widzieliśmy, przędziorek chmielowiec jest ważnym szkodnikiem w wielu, wielu rodzajach upraw. Dobra kontrola biologiczna z uprawami rotacyjnymi, a także dobre wykorzystanie gleby, może zapobiec stratom ekonomicznym spowodowanym przez tego bezkręgowca.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Clotuche, G., Mailleux, A. C., Yano, S., Detrain, C., Deneubourg, J. L., & Hance, T. (2013). Settlement decisions by the two-spotted spider mite Tetranychus urticae. Comptes Rendus Biologies, 336(2), 93-101.
- Ellner, S. P., McCauley, E., Kendall, B. E., Briggs, C. J., Hosseini, P. R., Wood, S. N., … & Murdoch, W. W. (2001). Habitat structure and population persistence in an experimental community. Nature, 412(6846), 538-543.
- Morris, M. A. (1998). Biological control of Tetranychus urticae (Koch) on peppermint by Neoseiulus fallacis (Garman): density relationships, overwintering, habitat manipulation and pesticide effects.
- Suzuki, T., Kojima, T., Takeda, M., & Sakuma, M. (2013). Photo-orientation regulates seasonal habitat selection in the two-spotted spider mite, Tetranychus urticae. Journal of Experimental Biology, 216(6), 977-983.