Nestor kea, papuga z głodem wiedzy

Papuga Nestor kea posiada umiejętności, takie jak rozwiązywanie problemów, używanie narzędzi, uczenie się nowych umiejętności poprzez obserwację i pamięć przestrzenną, a wszystko to przy względnej wielkości mózgu podobnej do wron i naczelnych.
Nestor kea, papuga z głodem wiedzy
Luz Eduviges Thomas-Romero

Napisane i zweryfikowane przez biochemiczkę Luz Eduviges Thomas-Romero.

Ostatnia aktualizacja: 21 marca, 2023

Papuga Nestor kea należy do rodziny Nestorów (Nestoridae), w której są tylko dwa gatunki. Oba są endemiczne dla Nowej Zelandii: pierwszy Nestor notabilis i drugi Nestor meridionalis, znane odpowiednio jako kea i kaka.

Wiadomo, że keas wymagają wysokich standardów urozmaicenia i socjalizacji. Z tego powodu informacje pochodzące z badań przeprowadzonych na ptakach żyjących w niewoli mogą być ważne dla zrozumienia dzikich cech tego gatunku.

Jak rozpoznać papugę Nestor kea?

Papuga nestor kea
Nestor notabilis.

Papugi te osiągają wielkość wrony, około 48 centymetrów długości w wieku dorosłym. Upierzenie jest brązowozielone z czarnymi krawędziami na głowie i podogoniu. Pokrywy podskrzydłowe są pomarańczowo-czerwone z żółtymi paskami i wcięciami.

Rozmnażanie i zachowanie papugi Nestor kea

Młode osobniki tworzą stada liczące do 20 osobników. Natomiast dorosłe łączą się w pary na całe życie, tworząc grupy rodzinne i czasami dołączając do większych grup w miejscach żerowania.

Rozmnażanie hierarchiczne

U tego gatunku samce walczą o dominację, a hierarchia jest ścisła. Dlatego w niektórych latach tylko 10% samców jest w stanie się rozmnażać. Zauważono, że kea rozmnaża się o każdej porze roku, z wyjątkiem późnej jesieni. Samiec karmi pisklęta przez sześć tygodni. Następnie młode osobniki rozpraszają się ze swoich rodzinnych terenów i podróżują razem w stadach przez dwa do trzech lat, zanim się osiedlą.

Nieustraszeni odkrywcy

Kea to bardzo inteligentne i towarzyskie ptaki. Uważa się, że ich klimatycznie nieprzyjazne środowisko i niskie ryzyko drapieżników spowodowały odkrywczą i ciekawską naturę Nestor notabilis. Często zdarza się, że grupy 30-40 ptaków wspólnie wdzierają się do miejsc żerowania, np. na wysypiska śmieci.

Mają ścisłe linie dowodzenia

Ptaki te mają niezwykłe hierarchie dominacji. W eksperymentach dotyczących współpracy stwierdzono, że osobniki dominujące mogą zmusić podwładnych do współpracy przy wykonywaniu zadań. Dzieje się tak nawet wtedy, gdy wynik jest korzystny tylko dla ptaków dominujących.

Neofilia, czyli głód wiedzy u Nestora kea

Innowacje zwierząt są kluczowe dla przetrwania i ewolucji gatunków. Naukowcy definiują innowacje zwierzęce, czyli neofilię, jako proces generujący nowe, wyuczone zachowanie u osobnika, które nie jest konsekwencją społecznego uczenia się lub indukcji środowiskowej. Ważne jest to, że takie zachowania pozwalają zwierzęciu korzystać z nowych zasobów, a tym samym lepiej wykorzystywać środowisko.

W tym sensie zaproponowano, że życie w ekstremalnym środowisku wysokogórskim zachęciło Nestor kea do oportunistycznego badania otoczenia. Z neofilną naturą tego ptaka wiążą się różne innowacyjne zachowania:

  • Patentowa ciekawość wobec ludzi i sprzętu narciarskiego.
  • Żucie gumowych części samochodów pozostawionych na parkingach.
  • Otwieranie pokryw koszy na śmieci w celu zdobycia resztek jedzenia.

Neofilia jest dobrze zbadaną dziedziną ornitologii, ponieważ wiele gatunków ptaków wykazuje tendencję do eksploracji. Zdolność ta staje się coraz ważniejsza, biorąc pod uwagę wpływ, jaki ludzie wywierają na środowisko i zmiany, jakie wprowadzamy w naturalnym siedlisku tych gatunków.

Innowacyjne zachowania pojawiają się zwykle u osobników, które są dominujące i dobre w eksploracji.

Inteligencja papugi Nestor kea

Ostatnio sugeruje się, że niektóre ptaki (w szczególności rząd papugowe (Psittaciformes) i rodzina krukowatych (Corvidae) mogą mieć inteligencję równą naczelnym.

Należy zauważyć, że porównywanie inteligencji różnych gatunków jest trudnym zadaniem z kilku powodów. Po pierwsze, prawie niemożliwe jest zaprojektowanie jednego testu, który spełniałby wymagania poznawcze różnych gatunków. Niemniej jednak kilka badań przyczynia się do rozwoju tej wiedzy.

Wielkość mózgu

Istnieją eksperymentalne dowody na to, że Nestor kea ma stosunkowo duże mózgi w porównaniu z innymi ptakami wróblowatymi. Ponadto ich wielkość jest podobna do wielkości mózgów ptaków z rodziny krukowatych (Corvidae).

Zdolności poznawcze

Papuga nestor kea
Nestor notabilis.

Zdolności poznawcze mogą ewoluować z powodu problemów środowiskowych, z którymi boryka się dany gatunek, a których rozwiązanie wymaga specjalistycznych umiejętności.

  • Pamięć przestrzenna i przechowywanie pokarmu. zdolność do przechowywania pokarmu na później jest powszechna u wielu gatunków ptaków.
  • Uczenie się społeczne. Badania nad społecznym uczeniem się w odniesieniu do rozwiązywania problemów u nestorów pokazują, że młode ptaki uczą się nowych umiejętności od starszych, innowacyjnych osobników w grupie.
  • Używanie narzędzi. Wrony nowokaledońskie są prawdopodobnie najbardziej znanym gatunkiem używającym narzędzi i wykazały tę umiejętność w wielu badaniach. W jednym z najbardziej godnych uwagi testów wrona potrafiła zgiąć prosty drut w hak, by odzyskać wiadro z jedzeniem, które było umieszczone w rurze. Nestor kea, choć nie jest gatunkiem używającym narzędzi w warunkach naturalnych, wykazał się skutecznym użyciem narzędzi w eksperymentach badawczych.
  • Rozwiązywanie problemów. Nestor kea jest szczególnie znany ze swojej zdolności do rozwiązywania problemów, która to cecha mogła powstać w jego stale zmieniającym się środowisku alpejskim.

Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Emery, N. J. (2006). Cognitive ornithology: the evolution of avian intelligence. Philosophical Transactions of the Royal Society B-Biological Sciences, 361(1465), 23-43. doi:10.1098/rstb.2005.1736
  • Huber, L., Rechberger, S., & Taborsky, M. (2001). Social learning affects object exploration and manipulation in keas, Nestor notabilis. Animal Behaviour, 62, 945-954. doi:10.1006/anbe.2001.1822
  • Auersperg, A. M. I., von Bayern, A. M. P., Gajdon, G. K., Huber, L., & Kacelnik, A. (2011). Flexibility in problem solving and tool use of kea and New Caledonian crows in a multi access box paradigm. Plos One, 6(6): e20231.doi:10.1371/journal.pone.0020231

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.